Doorgaan naar hoofdcontent

Goede voornemens

Zoals velen onder ons maak ik elk jaar ook een goed voornemen. (Ik kan me al lang niet meer herinneren wat ik vorig jaar in gedachten had, waarschijnlijk ben ik er dus niet in geslaagd)
Mijn goede voornemen voor dit jaar is behoorlijk egoïstisch. Vanaf nu werk ik niet meer voltijds, ik neem mijn ouderschapsverlof van de jongste op en ga dus gedurende vijftien maanden 80% werken. En die tijd die ik nu over heb, ga ik niet gebruiken om te poetsen, wassen, plassen, strijken, ... Neen, die momenten ga ik lekker aan mezelf denken: ik heb besloten om meer te naaien, breien, knutselen, ... alleen maar leuke dingen.
Ik ben zelf benieuwd hoelang ik dit ga volhouden.
Welk zijn jullie goede voornemens?

Reacties

  1. Babs2 januari 2010 om 21:22

    Welkom in de blogwereld, meis.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Liselore4 januari 2010 om 17:01

    Een mama heeft recht op eventjes tijd voor haarzelf, totaal niet egoïstisch hoor :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Kelly - Ma vie en vert5 januari 2010 om 20:39

    Ik heb zelf geen goede voornemens, maar ik wil alleen maar zeggen: dit is een van de beste voornemens die ik al gehoord heb. Ik hoop dan ook dat je het kan waarmaken, dat je die tijd inderdaad aan leuke dingen kan spenderen! Veel succes :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Annelyse10 januari 2010 om 07:41

    4/5 gaan werken staat ook op mijn lijst met voornemens, maar ik vrees niet op de voornemens van mijnen baas om het toe te staan. Ik ben in volle verwachting van zijn antwoord.
    Bij mij zal het vooral zijn om te poetsen, opruimen, babysitten en naar school brengen van de oudste. Mijn me-time is vooral voor 's avonds

    BeantwoordenVerwijderen
  5. **Sabine**16 januari 2010 om 14:35

    ergens is het ook wel een manier om een leukere mama te zijn (niet dat ik denk dat je dat nu niet bent hoor ;-)... als je tijd voor jezelf hebt, kan maken en creeëren, ben je contenter en kan je er op de momenten dat ze er wel zijn, ook meer zijn voor hen.
    Ik zou dat ook moeten doen, maar het zal een voornemen zijn voor 2011 denk ik, want ik heb geen baas en ook geen recht daarop.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding
303 reacties
Meer lezen

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, één intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn überschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!
25 reacties
Meer lezen

Marcia

 Terwijl mijn kinderen de voorbije jaren groeiden, deden mijn stoffen dat niet. Enter langgekoesterde lappen, die intussen grandioos te klein zijn om kledingstukken uit te fabriceren. Neem daarbij nog dat de dames een eigen mening hebben over kledij en er al eens geroloogd wordt als ik iets tevoorschijn tover, ... u begrijpt dat het naaien voor de pubers op een laag pitje staat. Toch trok ik onlangs mijn stoute schoenen aan en trok een knuffelzacht pelsje uit de voorraad. Ik daagde mezelf uit om uit de70cm stof een FibremoodMarcia te maken, zonder medeweten van de dochter. Welke koukleum zou er kunnen weerstaan aan een superaaibaar mouwloos vestje, om op kille avonden bij aan te trekken? Alles verliep volgens plan (als je niet meetelt dat mijn huis, na het knippen van de stof, eruitzag alsof er een konijn gestroopt werd). Het voeren van het vestje zorgde voor wat hersengekraak, maar verliep zonder het gebruik van mijn tornmes. Applaus voor mezelf.  De eerste sneakpeek leverde niet echt
1 reactie
Meer lezen