Doorgaan naar hoofdcontent

Maakstaart

Net een maand geleden lanceerde Juffrouw Sanseveria samen met de dame achter deze blog een originele wedstrijd. Al vanaf het begin was ik helemaal mee, liet mijn verstand op volle toeren draaien ... en stelde uit, zoals gewoonlijk.

Vandaag was het eindelijk zover. Deze ochtend kon ik me niet bedwingen en startte met het maken van mijn eigen maakboom. Allez, boom is veel gezegd (Het is en blijft een staart, zo liet de jongste dochter met toch weten).

Maar mijn boom is wel:
-zelfgemaakt (door me, myself and I)
-origineel (yep, zelfverzonnen, al zag ik het licht pas gisterenavond. De gebruikte materialen liggen hier nochtans al weken te wachten, niet wetende wat er met hen zou gebeuren)
-ongevaarlijk (tenzij er iemand hier in huis straks een allergie voor pluimvee blijkt te hebben)
-milieuvriendelijk (over dit stuk ben ik nog niet uit: moet de afval van veren in de groene bak of niet?)
-en bovenal feestelijk (ook in orde, goud en jurk = feestelijk)
 
Ik ga jullie niet langer in spanning laten wachten en wil graag mijn maakboom tonen.
 
 
De ballen onderaan de paspop moeten het gebrek aan plinten verdoezelen. Gelukt?
 
Voor diegenen die graag details bekijken: de halsketting werd ook vervaardigd uit veren.
Als dat niet feestelijk is.
 

Intussen verscheen mijn inzending ook op het Pinterestbord.
Het enige dat jullie nu moeten doen, is stemmen op de mooiste Maakboom. (en dan hoop ik stiekem dat er iemand de mijne toch de moeite vindt).
 
En voor de geĆÆnteresseerden: ik heb nog een halve staart over.
 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Marcia

 Terwijl mijn kinderen de voorbije jaren groeiden, deden mijn stoffen dat niet. Enter langgekoesterde lappen, die intussen grandioos te klein zijn om kledingstukken uit te fabriceren. Neem daarbij nog dat de dames een eigen mening hebben over kledij en er al eens geroloogd wordt als ik iets tevoorschijn tover, ... u begrijpt dat het naaien voor de pubers op een laag pitje staat. Toch trok ik onlangs mijn stoute schoenen aan en trok een knuffelzacht pelsje uit de voorraad. Ik daagde mezelf uit om uit de70cm stof een FibremoodMarcia te maken, zonder medeweten van de dochter. Welke koukleum zou er kunnen weerstaan aan een superaaibaar mouwloos vestje, om op kille avonden bij aan te trekken? Alles verliep volgens plan (als je niet meetelt dat mijn huis, na het knippen van de stof, eruitzag alsof er een konijn gestroopt werd). Het voeren van het vestje zorgde voor wat hersengekraak, maar verliep zonder het gebruik van mijn tornmes. Applaus voor mezelf.  De eerste sneakpeek leverde niet echt