Doorgaan naar hoofdcontent

Vacht!

Het stond al langer op het verlanglijstje van de jongste dochter, een jasje in pels.
Twee jaar geleden kocht ik bij Strass een lekker zacht vachtje, 
dat ergens voor Kerst eindelijk de kast uitmocht.
Het knippen en overlocken gebeurde in de naailes. 
(God zij dank, de rondvliegende pluis is echt een hel!)
Het stikken liet ook op zich wachten, omdat mijn naaimachine even in winterstop was.
Maar gelukkig was het jasje klaar net voor de vorige winterprik.

Het patroon werd een beetje aangepast. Ik voorzag mouwboordjes, ook aan de rits werd boordstof voorzien om te voorkomen dat de pels een keertje moeilijk zou doen.
De kap werd afneembaar gemaakt (dmv knopjes) en kreeg oortjes op vraag van dochterlief.

Oja, al wie tijger tegen het stofke zegt, krijgt garantie een boze blik en de wijze woorden:
'Dit is geen tijgervel, dit is van een giraf!'
Dus u weze gewaarschuwd.






 Stof: Strass
Boordstof: Het stoffenwinkeltje (Westerlo)
Patroon: een oude knippie
Ken: een vondst op het Metteke van Geel (zaterdagse rommelmarkt)

Reacties

  1. Prachtig! Ik heb echt een zwak voor kleren met oortjes. En klopt: het is absoluut geen tijger. Maar ik twijfel toch ook wel aan de giraf. Dat is toch ook nog anders. Maar mooi is het zeker.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zooo duidelijk een giraf! Maar ook: zo tof en warm dat het eruitziet! Ik hou mijn kroost wijselijk weg van deze foto's of ik hang er ook aan, vrees ik.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Marcia

 Terwijl mijn kinderen de voorbije jaren groeiden, deden mijn stoffen dat niet. Enter langgekoesterde lappen, die intussen grandioos te klein zijn om kledingstukken uit te fabriceren. Neem daarbij nog dat de dames een eigen mening hebben over kledij en er al eens geroloogd wordt als ik iets tevoorschijn tover, ... u begrijpt dat het naaien voor de pubers op een laag pitje staat. Toch trok ik onlangs mijn stoute schoenen aan en trok een knuffelzacht pelsje uit de voorraad. Ik daagde mezelf uit om uit de70cm stof een FibremoodMarcia te maken, zonder medeweten van de dochter. Welke koukleum zou er kunnen weerstaan aan een superaaibaar mouwloos vestje, om op kille avonden bij aan te trekken? Alles verliep volgens plan (als je niet meetelt dat mijn huis, na het knippen van de stof, eruitzag alsof er een konijn gestroopt werd). Het voeren van het vestje zorgde voor wat hersengekraak, maar verliep zonder het gebruik van mijn tornmes. Applaus voor mezelf.  De eerste sneakpeek leverde niet echt