Doorgaan naar hoofdcontent

Stilte en Storm!


 Jawel, het is hier stil. En niet alleen op de blog. 

Ik hol de laatste weken de kalender achterna. Lessen die nog moeten voorbereid worden de avond voordien, last-minute paaseitjes, baby's die geboren worden, waarvoor de kadootjesstof bovenop de stapel ligt, maar niet verder geraakt, manden strijk, waar alleen het hoogstnodige uitgevist wordt, tussendoor eten maken, kinders van hot naar haar voeren, .... En dan blokkeer ik. Hersenen die overuren draaien, gedachten die niet meer stoppen, en ik geraak geen meter vooruit.

Mijn hoofd zit vol, vol met dingen die ik nog moet en wil doen, maar de dagen zijn te kort, uren lijken minuten en de tijd vliegt voorbij nog voor ik met mijn ogen geknipperd heb. 
Nog één dagje werken en ik heb een weekje verlof. Verlof dat gaat gebruikt worden om mijn huishouden weer op gang te trekken, kamer voor kamer te poetsen en lijstjes te maken van dingen die nog moeten gebeuren, in de hoop zo een beetje structuur in mijn hoofd te brengen, zodat de storm gaat liggen, ik weer rustig kan ademen en energie vind om dingen af te werken.



Reacties

  1. Anoniem10 april 2015 om 07:22

    Je beschrijving in de rechterbalk klopt dus helemaal. :-) Probeer ook wat te genieten van je vakantie, zou ik zeggen. Al komt dat misschien vanzelf eens de storm is gaan liggen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. With love - by Eva10 april 2015 om 08:05

    Maak jij maar rustig terug stilte van de storm, ik heb geduld!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Saartje 10 april 2015 om 08:20

    Op tijd op de pauze knop drukken hoor! Probeer toch wat te genieten van je verlof!
    Liefs Saartje

    http://saartjeathome.blogspot.be

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Khadetjes10 april 2015 om 09:34

    Oh. Ik hoop echt dat je ook de tijd neemt om 1 dag helemaal en absoluut niets te doen. En daarvan te genieten. Dat helpt mij meestal meer dan de hele tijd achter mezelf aan te hollen. Ik wens je gigantisch veel windstilte volgende week :)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. eva maria10 april 2015 om 10:02

    Succes Hanne, en neem ook wat tijd voor 'niks'. En lijstjes maken werkt voor mij super: het doorstrepen geeft altijd moed!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Claire10 april 2015 om 14:13

    Verlof in 't vooruitzicht...Dat is het belangrijkste!! Ik moet nog 5 weken wachten. En in de tussentijd...goeie moed!!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. de zussen12 april 2015 om 21:48

    een herkenbaar gevoel, dus ik hoop mee voor u dat de storm kort maar krachtig is en dan is er RUST :-)
    zus 3

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Unknown13 april 2015 om 13:53

    Succes en rust ook af en toe maar is gewoon. Ga in het zonnetje zitten en denk even aan niets

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Anoniem13 april 2015 om 15:35

    Voor je het weet lig je weer te genieten aan de Miramar!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding
303 reacties
Meer lezen

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, één intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn überschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!
25 reacties
Meer lezen

Marcia

 Terwijl mijn kinderen de voorbije jaren groeiden, deden mijn stoffen dat niet. Enter langgekoesterde lappen, die intussen grandioos te klein zijn om kledingstukken uit te fabriceren. Neem daarbij nog dat de dames een eigen mening hebben over kledij en er al eens geroloogd wordt als ik iets tevoorschijn tover, ... u begrijpt dat het naaien voor de pubers op een laag pitje staat. Toch trok ik onlangs mijn stoute schoenen aan en trok een knuffelzacht pelsje uit de voorraad. Ik daagde mezelf uit om uit de70cm stof een FibremoodMarcia te maken, zonder medeweten van de dochter. Welke koukleum zou er kunnen weerstaan aan een superaaibaar mouwloos vestje, om op kille avonden bij aan te trekken? Alles verliep volgens plan (als je niet meetelt dat mijn huis, na het knippen van de stof, eruitzag alsof er een konijn gestroopt werd). Het voeren van het vestje zorgde voor wat hersengekraak, maar verliep zonder het gebruik van mijn tornmes. Applaus voor mezelf.  De eerste sneakpeek leverde niet echt
1 reactie
Meer lezen