Doorgaan naar hoofdcontent

Zo was mijn 2017!

Een terugblik op het voorbije jaar is inmiddels een traditie. Graag laat ik jullie meegenieten van wat er dit jaar allemaal mijn pad kruiste. Jammer genoeg werd het fototoestel dikwijls thuisgelaten en moeten jullie het stellen met foto's van mijn gsm, foto's die meestal in erbarmelijke staat zijn. Gelukkig zitten alle mooie momenten in mijn hoofd genesteld en kan ik zelf nog nagenieten van dit alles.

Wie ons een beetje kent, weet dat wij opstaan met muziek en gaan slapen met muziek. Geregeld zijn we te vinden op festivals, optredens, wij genieten van grote bekende en zeker van kleinere onbekende artiesten. Dit geven wij ook mee met onze dames, meestal wordt voor hen een ticketje bijbesteld en worden zij mee ondergedompeld in de wondere wereld van muziek.
Hét optreden van het jaar vond plaats in Amsterdam, in de Zigo Dome. De zaal is een toppertje en  Nick Cave speelde de zaal plat. Al jaren zijn we fan, we zagen hem meermaals aan het werk, onze openingsdans was ook een liedje van hem (The Ship Song). Een emotionele rollercoaster was het deze keer.


Gitannekesfoor blijft een topper. Een familiefestival midden tussen de velden, op een boogscheut van onze woning, met dit feest sluiten wij de zomervakantie af en genieten we nog even van allerlei kunsten vooraleer we weer aan de drukke septembermaand beginnen. Nieuw dit jaar was het authentieke reuzenrad. Ik hoef er geen tekening bij te maken dat mijn dochters hier gek op waren.


We werden uitgenodigd om naar de try-out van Poly van Circus Bunker te gaan kijken. In deze voorstelling bouwen Geert en Joppe een muzikale molen op. We werden getrakteerd op leuke deuntjes en gekke fratsen. Het duo kreeg iedereen stil en weer aan het lachen.Verbazingwekkend wat sommige mensen kunnen neerzetten.


2016 was voor PoppyFlower een topjaar. Ik leerde dankzij mijn toffe bandleden vele mensen kennen, kwam op idyllische plaatsjes, en genoot er op en top van. Jammer genoeg lukte het ons niet meer om drukke agenda's te puzzelen, en besloten we er voorlopig een punt achter te zetten. Onderstaande foto werd genomen op ons laatste optreden als groep. Merci mannen en vrouwen voor alle leuke momenten. Jullie zitten voor altijd in mijn hart.


Dankzij mijn lieve PoppyFlowervrienden leerde ik Dries kennen. Een bescheiden persoon met een immens mooie stem, afgelopen week zag ik hem nog aan het werk. Puur, eerlijk, recht naar het hart. Ga zeker eens naar hem kijken als je de kans krijgt.


Muzikaal gezien lig ik niet helemaal stil. Samen met Camille (de accordeoniste van PoppyFlower) voorzien wij een toneelstuk van muziek. Achtien voorstellingen lang (18, jawel) zitten wij in het niske linksachter op de foto. Theater is iets waar ik zelf nog nooit actief deel van uitmaakte. Het was even wennen, maar ik ben verkocht. Zalig om in groep iets recht te zetten, om deel uit te maken van een scenario, om achter de scènes te staan kijken hoe anderen het beste van zichzelf geven.




Dit jaar genoot ik ook van mijn huishouden. Ik sta er soms van versteld hoe mijn dochters uitgroeien tot twee verschillende individuen, die zichzelf op alle gebieden ontplooien, apart en samen, die stapsgewijs leren hoe de wereld in elkaar zit, en die ik ook stapsgewijs moet leren loslaten.
Ik ben zo fier op mijn twee dochters met het hart op de juiste plaats, die het dorp rondgingen met hun rospot en zo een centje (aheum, wel 650 euro) bijdroegen voor KOTK.


Een dochter die steeds zichzelf is, zich door bijna niemand uit haar lood laat slaan, meestal ja antwoordt, maar toch een beetje haar eigen zin doet, dat is de definitie van de jongste in huis.  Onderstaande foto toont een op en top Ella-moment: beenwarmers en blote voeten, en dan stilletjes zingend over de kiezels wandelen op haar duizenste gemak. Ik hou zo van haar Afrikaanse levensstijl.


Je kan je geen grotere tegenpool bedenken dan haar zus. Noor, de steeds bezige bij, creatieve duizendpoot, de vrolijkste frans hier in huis. Nooit verlegen om een mopje. Onderstaande foto werd genomen nadat ik de meisjes op het matje had geroepen en gecommandeerd had dat iedereen zijn tanden moest poetsen. Typisch.


Vijf jaar geleden verhuisden we na een verbouwing terug naar ons bijna af huis. En toen bleef alle werk liggen. Maar we zijn terug in actie geschoten. Momenteel wordt er gewerkt in de voortuin, binnenkort komt er een nieuwe keuken en we plannen verfwerken in het voorjaar. Leuke vooruitzichten dus.



In 2017 gingen we voor de allereerste keer naar Buitenkunst. Een weekendje vol artistieke workshops voor groot en klein. Een eerste vakantie met de tent, zeker voor herhaling vatbaar.


Als laatste wil ik jullie laten meegenieten met ons jaarlijks verlof. We planden geen grote trip, maar gingen op vakantie bij Boer Bart. Noor en Kris fietsten tot ginder (70km), ik reed met Ella met de auto en de valiezen naar daar. Ik moet eerlijk bekennen dat dit de allereerste keer is dat ik zo genoot en volledig relaxed terugkeerde naar huis. Boer Bart en de andere vakantiegangers zorgden ervoor dat we leefden op het ritme van de dag, dat onze dames zich reuze amuseerden en wij gezellige avonden hadden bij het vuur. We genoten niet alleen van het boerderijleven, maar ook van Borgloon en omstreken. En van een plaatstelijk festival. Meer van dat aub!





Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, één intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn überschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Marcia

 Terwijl mijn kinderen de voorbije jaren groeiden, deden mijn stoffen dat niet. Enter langgekoesterde lappen, die intussen grandioos te klein zijn om kledingstukken uit te fabriceren. Neem daarbij nog dat de dames een eigen mening hebben over kledij en er al eens geroloogd wordt als ik iets tevoorschijn tover, ... u begrijpt dat het naaien voor de pubers op een laag pitje staat. Toch trok ik onlangs mijn stoute schoenen aan en trok een knuffelzacht pelsje uit de voorraad. Ik daagde mezelf uit om uit de70cm stof een FibremoodMarcia te maken, zonder medeweten van de dochter. Welke koukleum zou er kunnen weerstaan aan een superaaibaar mouwloos vestje, om op kille avonden bij aan te trekken? Alles verliep volgens plan (als je niet meetelt dat mijn huis, na het knippen van de stof, eruitzag alsof er een konijn gestroopt werd). Het voeren van het vestje zorgde voor wat hersengekraak, maar verliep zonder het gebruik van mijn tornmes. Applaus voor mezelf.  De eerste sneakpeek leverde niet echt