Doorgaan naar hoofdcontent

Tienergerief

Ik bestelde nog niet zo dikwijls stofjes online. Een beetje uit angst dat het zou tegenvallen. Niet dat webshops hun stofjes niet mooi presenteren, neen, maar ik ben eerder van het fysieke type. Soms word ik niet persé verliefd op een printje, maar kan een lap stof zo leuk aanvoelen dat er toch een klik komt en het uiteindelijk op mijn stoffenstapel terechtkomt.
Een tijdje geleden passeerde ik de mand met laatste metertjes in het plaatstelijke stoffenwinkeltje. Bovenop lag een lapje te roepen 'Neem me mee'. En ik kon moeilijk weerstaan.Eenmaal thuis had  Noor maar één zintuig nodig om het stofje op te eisen. Het is namelijk zo zacht, dat je er wel zou in willen wonen. Het voelt wat gemoltoneerd aan en is ook doorstikt zoals gewatteerde voering. Zalig gewoon. En wat het motiefje betreft: manlief lag dubbel bij het woord 'pied de poule', alsof ik dat ooit zelf zou verzinnen, zo'n naam.
Ik koos voor haar een patroon dat hier al lang geknipt klaarligt, maar door tijdsgebrek nog niet eerder gebruikt werd. Gek, want uiteindelijk zit het op een wip en flik in elkaar. En dan vergeet ik nog te vertellen dat het gratis te verkrijgen is, zomaar, voor niets. Die lieve Griet weet perfect wat opgroeiende dames (en hun mama's) nodig hebben.

Noor werd net afgezet aan school, gepakt en gezakt, klaar voor een weekje skiklassen. En natuurlijk moest deze coole trui aan. Het vroege uur en de gezonde portie schoolreisbuikkriebels zorgde ervoor dat het poseren net vijf seconden duurde.




Patroon: Emmasweater
Stof: restje uit Het Stoffenwinkeltje


Stof 2018: 0 in, 1 uit

Reacties

  1. Ik hoop dat ze een heerlijke tijd beleeft in haar zachte trui!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Had die husband van jou nu nog nooit van 'pied de poule' gehoord?! :-) :-) :-) Zo grappig!
    Fijne trui, die zachtheid zal haar zeker warm houden daar in de bergen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik zie de zenuwen precies door haar lijfje gieren op de foto ;-) Ze gaat het daar superleuk hebben!
    En wat die Emma trui betreft, hier werden er ook al een aantal gemaakt, is het favoriete sweater patroon van de dochter hier.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ze staat er toch maar schoon op, in die 5 seconden ;).
    Ik hoop dat ze een geweldige week tegemoet gaat!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. coole trui, voor die geweldig coole meid!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Heerlijk zeg! Dat zijn toch de leukste projecten: stof zien, de klik voelen, maken en dragen! Perfect!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, één intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn überschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Marcia

 Terwijl mijn kinderen de voorbije jaren groeiden, deden mijn stoffen dat niet. Enter langgekoesterde lappen, die intussen grandioos te klein zijn om kledingstukken uit te fabriceren. Neem daarbij nog dat de dames een eigen mening hebben over kledij en er al eens geroloogd wordt als ik iets tevoorschijn tover, ... u begrijpt dat het naaien voor de pubers op een laag pitje staat. Toch trok ik onlangs mijn stoute schoenen aan en trok een knuffelzacht pelsje uit de voorraad. Ik daagde mezelf uit om uit de70cm stof een FibremoodMarcia te maken, zonder medeweten van de dochter. Welke koukleum zou er kunnen weerstaan aan een superaaibaar mouwloos vestje, om op kille avonden bij aan te trekken? Alles verliep volgens plan (als je niet meetelt dat mijn huis, na het knippen van de stof, eruitzag alsof er een konijn gestroopt werd). Het voeren van het vestje zorgde voor wat hersengekraak, maar verliep zonder het gebruik van mijn tornmes. Applaus voor mezelf.  De eerste sneakpeek leverde niet echt