Doorgaan naar hoofdcontent

Ook een beetje Stik Belgique

Ook dit jaar wordt er weer van Stik Belgique gedaan. Deze keer worden Belgische talenten in de kijker gezet gedurende de ganse maand oktober. Je vindt me niet terug in de wekelijkse blogtoer, maar ik kon toch niet achterwege blijven.


Een tijdje geleden vond ik in de koopjeshoek van Veritas een diy-pakketje van Lotte Martens. Het was al eens opengeweest, de verpakking vertoonde hier en daar wat scheurtjes, die mooi met plakband gecamoufleerd werden, maar een deftige inspectie leerde me dat het geheel nog volledig was. Zo belandde er een prachtlapje (met versteviging en al) voor een zacht prijsje in mijn kast.

De verpakking en werkbeschrijving werden genegeerd. Ik gebruikte een gratis patroon, wat resulteerde in een prachttas. Dit gebeurde niet zonder gevloek en getorn. De scubastof liet zich gewillig stikken, maar liet hier en daar een welving achter die mij niet zinde. Ook de draagriem werd tot drie keer toe hermaakt wegens te dik voor de glijders, te scheef gestikt, ... (hiervoor kocht ik nieuwe zwarte scubastof, het lapje Lotte Martens was net te klein om anderhalve meter riem te voorzien)


 

Ondanks alles ben ik blij met het resultaat. Een simpele handtas, net groot genoeg voor wat persoonlijke bezittingen, meer moet dat niet zijn.
En met een Belgisch stofje!





Stof: Diy-pakket van Lotte Martens, aangevuld met scuba uit Kwantum,
Fournituren: Huis van Katoen
Patroon: Lilac Mini Messenger (gratis internetpatroon)

Stof 2018: 20 in, 47 uit

Reacties

  1. Wat een mooie!!!! Ik heb het stofje van de klep liggen in het zilver. Je geeft me inspiratie!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben en blijf fan van de stoffen van Lotte. Naast de glitter heeft de print altijd net dat ietsje meer... ik moet er niet meer bij zeggen dat ik fan ben van je nieuwe tasje zeker ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel leuk! Deze tas kan je zowat op alles dragen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Marcia

 Terwijl mijn kinderen de voorbije jaren groeiden, deden mijn stoffen dat niet. Enter langgekoesterde lappen, die intussen grandioos te klein zijn om kledingstukken uit te fabriceren. Neem daarbij nog dat de dames een eigen mening hebben over kledij en er al eens geroloogd wordt als ik iets tevoorschijn tover, ... u begrijpt dat het naaien voor de pubers op een laag pitje staat. Toch trok ik onlangs mijn stoute schoenen aan en trok een knuffelzacht pelsje uit de voorraad. Ik daagde mezelf uit om uit de70cm stof een FibremoodMarcia te maken, zonder medeweten van de dochter. Welke koukleum zou er kunnen weerstaan aan een superaaibaar mouwloos vestje, om op kille avonden bij aan te trekken? Alles verliep volgens plan (als je niet meetelt dat mijn huis, na het knippen van de stof, eruitzag alsof er een konijn gestroopt werd). Het voeren van het vestje zorgde voor wat hersengekraak, maar verliep zonder het gebruik van mijn tornmes. Applaus voor mezelf.  De eerste sneakpeek leverde niet echt