Naadjes en draadjes

Een tijdje geleden kreeg u al de eerste versie van dit ondertussen wereldwijd bekende kleedje te zien, ondertussen is het tweede kleedje al enkele keren gewassen en gestreken. En liggen er al stofjes klaar om nog twee stuks te maken. Nu nog tijd zoeken.

Klaas is jarig. Om zijn klasgenootjes te verrassen, krijgt Jules, de klaspop, een nieuwe outfit. Een zomers tenueke en een werkbroek. Hip, hip, hoera voor Klaas. En hopelijk vindt Jules zijn kleedjes mooi. Speciaal voor Nienke: Ik gebruikte het patroontje van destikdoos.blogspot.com . Ik knipte ook twee vierkantjes van 14 op 12cm (nog geen naad bijgeteld) en twee schouderbandjes van ongeveer 15 cm op 3cm. De vierkanten stik je middenvoor- en achteraan de broek. In de resterende zijnaden stak ik een elastiekje, zodat de broek schoon rond dat lelijke, dikke achterwerk van Jules blijft zitten. De schouderbandjes worden gemaakt volgens het principe van 'linten keren': Je plooit het lapje dubbel, stikt het toe en keert het om. Je mag me geloven: dit is het vervelendste stukje van de hele broek. Het ene uiteinde stik je vast bovenaan de achterkant, op het andere uiteinde naai je een knopje. Ik gebruikte klittenband om de bandjes open en dicht te doen, lijkt me iets makkelijker voor...

Lieve Bas, moest ik 30 jaar jonger zijn, zou ik ook met jou willen trouwen.

Zaterdag was het feest, groot feest, want mijn kleinste meisje werd vier. En daar hoort taart bij. En waar houden kleine meisjes van? Ja, van prinsessen en van roze. Een prinsessentaart werd gauw gemaakt. Cliché, olé, maar het werd gesmaakt. De prinsessentaart was snel op (de marsepein en chocolaatjes toch) en de schoenen werden niet meer uitgedaan. Zondag ging het feest verder met een roze plattekaastaart, die eveneens snel verdwenen was. Op naar het volgende feestje.

Zijn die kussentjes niet super-schattig? Ik maakte al kleedjes en rokjes uit het stofje, maar heb nog nooit nagedacht over een kussentje. Ga zeker een kijkje nemen op haar website ( http://www.atelierboulanger.be ), bewonder al dat prachtigs en maak een kans om zo'n leuk kussen te winnen!

  De grote dag voor Ils en Karl. Na jaren lief een leed gedeeld te hebben, besloten ze te trouwen. Dat het geen klassiek huwelijk zou worden, was te verwachten. Maar dat ik de kleedjes voor Charlize mocht maken, was een grote verrassing. Ik luisterde naar de wensen van de bruid, ging een keer met mijn meter op bezoek bij de kleine prinses en startte de zoektocht. De zoektocht naar een grijze stof, met een leuke tekening, om voor madam een rokje en vestje te maken. Heel het land werd afgezocht, stoffenbeurzen, stoffenwinkels, tot ik ineens een lief babyvelourtje tegenkwam. Een zacht grijs stofje met mooie geborduurde rozen.  Ideaal voor kleedjes voor een echt bruidsmeisje. Ik maakte eerst een proefrokje en begon nadien met een bang hartje aan het echte werk. Iets maken voor iemand anders is toch niet hetzelfde als voor mijn eigen meisjes. Een paar dagen voor de grote dag mocht Charlize haar outfit passen. Ik was met een bang hartje naar ginder...

Zet even dit liedje op en leef u samen met mijn meisjes in, in hun lievelingssprookje: De kleine zeemeermin. (en beeldt u in dat ik dit liedje wel zevenhonderd keer per dag op repeat moet zetten)