Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Marcia

 Terwijl mijn kinderen de voorbije jaren groeiden, deden mijn stoffen dat niet. Enter langgekoesterde lappen, die intussen grandioos te klein zijn om kledingstukken uit te fabriceren. Neem daarbij nog dat de dames een eigen mening hebben over kledij en er al eens geroloogd wordt als ik iets tevoorschijn tover, ... u begrijpt dat het naaien voor de pubers op een laag pitje staat. Toch trok ik onlangs mijn stoute schoenen aan en trok een knuffelzacht pelsje uit de voorraad. Ik daagde mezelf uit om uit de70cm stof een FibremoodMarcia te maken, zonder medeweten van de dochter. Welke koukleum zou er kunnen weerstaan aan een superaaibaar mouwloos vestje, om op kille avonden bij aan te trekken? Alles verliep volgens plan (als je niet meetelt dat mijn huis, na het knippen van de stof, eruitzag alsof er een konijn gestroopt werd). Het voeren van het vestje zorgde voor wat hersengekraak, maar verliep zonder het gebruik van mijn tornmes. Applaus voor mezelf.  De eerste sneakpeek leverde niet echt
Recente posts

My favourite shrink!

 Terwijl iedere naaister een poging doet om hun werk subliem op het net te laten verschijnen, slaag ik er grandioos in om deze stap over te slaan. Hou er dan ook nog eens rekening mee dat ik geen professionele fotografe ben, zelfs verre van, en dat de plaatjes die ik jullie ga tonen geschoten zijn door mijn gsm op verschillende momenten van de dag. Hoera kleurverschillen.  Maar #fuckdenorm, zoals mijn lieve vriendin Sofie van echo_coaching vertelt! Het eerste naaisel van 20204 dat het www bereikt, zal enkel in een paar detailfoto's te zien zijn. Het is dan ook geen wereldschokkend naaiwerk. Ik leende een La Maison Victor (wegens niet meer te verkrijgen in de bib, raadpleegde ik mijn naaivriendinnnen) en maakte van lmvEmile en lmvBrad een geheel, een gehele pyma nogwel. De meeste tijd werd besteed aan het toevoegen van de roze accenten: een zelfgeknipte applicatie in flockfolie, een paspel in de schoudernaden en een roze veter. De ontvanger had maar niet zo luidkeels moeten laten we

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo

nousha

Fibremood bracht weer een nieuwe editie uit. Eentje met 15 patronen voor kledij, en vier voor zomerse accessoires. Zoals gewoonlijk moet ik het eerst allemaal een beetje laten bezinken. Lang leve de linkparty dus, waar ik me laat inspireren door andere naaitalenten. Mijn hart maakte een sprongetje bij het zien van Nousha. een patroon voor een simpel, maar zo gerieflijk buideltasje. Het patroon is simpel, slechts een paar patroondelen die vrij snel in elkaar passen.  Ik vond stof in mijn voorraad, enkel fournituren shopte ik bij Huis van Katoen. Laat de festivals maar komen!

Tassenliefde of niet?

 'Mama, ik zou een tas nodig hebben om mijn cachon in te vervoeren'. Dat was de kreet die de dochter onlangs uitschreeuwde. Dochterlief gaat samen met haar klasgenoten af en toe musiceren om centjes in het laatje te brengen voor hun eindproject volgend schooljaar.  Voor diegenen die een cachon niet kennen, het is een grote houten 'bak' die als slagwerkinstrument fungeert. De foto hieronder doet het instrument geen eer aan, het lijkt eerder op een wasmachine voor kleuters, maar toch wordt het gebruikt om ritme te verspreiden en muzikanten te ondersteunen. Ik vertrok van mijn tassenkennis uit vorige naaisels, nam de maten van de cachon en begon te puzzelen. De stof voor de buitenkant lag al in de kast. Gele zachte velours, hip en trendy, ideaal om me op trot te gaan met de dochter. Om het geheel te verstevigen koos ik plakkatoen en stylevil, zodat de cachon toch een beetje beschermd is tegen schokken. Er passeerden verschillende opties de revue. Een tas met rits, een tas

aap

 Dat mijn petekindje zot is van apen, kon je eerder al zien. Dat zijn verjaardagskadootje in hetzelfde thema zou zijn, was dus geen moeilijke keuze. Wat wel moeilijker was, was de zoektocht naar stof. Stof met apen op is, geloof me, onvindbaar. Geen enkele bakstenen of online winkel kon me verderhelpen.  Dus zorgde ik zelf voor de aap op de stof.  patroon blauwe trui: Vesper van Bel'etoile techniek opdruk gevonden bij Vanmiek patroon beige trui: Teddy van Wisj De enige stof die ik tijdens mijn zoektocht tegenkwam, was deze superzachte fleece. Aangezien de kleine jarige vandaag op kampeervakantie vertrok, naaide ik ook nog een toepasselijk dekentje.  Stof 2023: 12 in, 9 uit

Bloesjestijd

 Zomer, dat voelde ik toen ik dit stofje vastnam. Ik ben nog zo een old-school naaisters die het niet over haar hart krijgt om stofjes online te bestellen. Voelen moet ik ze, om te laten doorsijpelen wat ik ermee wil maken. Een bezoek aan een stoffenwinkel gebeurt bijna op den tast. Stofjes worden geaaid tot ik er een klik mee heb. (hoogsensitief? Ikke?) Dit stofje onderging hetzelfde lot. Het werd geaaid, en meteen wist ik dat het een bloesje zou worden. Een #fibremoodelisa meer bepaald. Niet alleen omdat het patroon al uitgeknipt in de kast lag, eerder omdat de vorige versie tot op de draad versleten is.  Ondanks dat het naaien op een lager pitje staat (later meer daarover), geniet ik nog met volle teugen van het maakproces. Van knippen, puzzelen, stikken, passen, afwerken, elk deel zorgt ervoor dat mijn hersenen zich volledig focussen op mijn naaisel en even niks anders te doen hebben. Elisa dus, een tijdloos bloesje. Iets wat ik waardeer aan Fibremood. Bij mijn zoektocht naar het j