Doorgaan naar hoofdcontent

Afgewerkt!

Op de naaikast (eigenlijk de speelgoedkast van de meisjes, maar wegens plaatsgebrek worden mijn naaispullen bovenop geplaceerd) stond een grote tas waarin spullen gegooid werden die moesten hersteld worden, die nog niet af waren, ... Ondertussen lag er niet alleen een berg bovenop de tas, maar ook ernaast. Tijd om even grote kuis te houden dus!

Als eerste kwam een tas aan de beurt: Deze maakte ik vorig jaar in de naailes (een opwarmertje). Mijn schoonzus kreeg een eigen exemplaar en de mijne bleef halfweg liggen. Vandaag stak ik er een bodem in (een soort flexibel plastic, dat mee in de was kan), stak stoppers op een lint en naaide de voering aan de tas. Klaar is kees.





Dan volgden een bloesje dat nog moest afgewerkt worden aan de armsgaten, een jasje dat nog vol driegdraad stak en de blouse van de les. Deze drie stuks moeten nog voorzien worden van knoopsgaten en knopen, maar mijn goei naaimachien is ondertussen gemaakt, maar staat te blinken bij ons mama. (En waarom zou ik zitten prutsen met mijn Aldi-machien als dat andere volledig electronisch is.)








Daarnet heb ik me over een berg kleding gebogen waar gaten in waren, knoppen ontbraken, kortom: de berg op kast past weer perfect in de tas en wacht enkel nog op de supermachine voor knopsgaten.

Reacties

  1. amai, goed doorgewerkt! Ik heb dat zsazsarokje ook gemaakt, bleek nadien ook iets te groot te zijn. Heb er een neepke bij in gedaan en opgelost. olee!! anne

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat zou ik ook eens moeten, al die "halve" werkjes afmaken...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ooh, dat jasje is echt hƩƩl schoon! Is dat fleece langs de buitenkant?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Amai, wat heb jij goed doorgewerkt! En dat jasje en kleedje zijn echt tƩ schattig...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Naai jij achteraf de voering nog in een tas?
    Ik dacht dat dat (zoals bij de buttercup bag) samen moest vooraleer hem af te werken? Dat jasje is geweldig - welke stofjes/ patroon?

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Marcia

 Terwijl mijn kinderen de voorbije jaren groeiden, deden mijn stoffen dat niet. Enter langgekoesterde lappen, die intussen grandioos te klein zijn om kledingstukken uit te fabriceren. Neem daarbij nog dat de dames een eigen mening hebben over kledij en er al eens geroloogd wordt als ik iets tevoorschijn tover, ... u begrijpt dat het naaien voor de pubers op een laag pitje staat. Toch trok ik onlangs mijn stoute schoenen aan en trok een knuffelzacht pelsje uit de voorraad. Ik daagde mezelf uit om uit de70cm stof een FibremoodMarcia te maken, zonder medeweten van de dochter. Welke koukleum zou er kunnen weerstaan aan een superaaibaar mouwloos vestje, om op kille avonden bij aan te trekken? Alles verliep volgens plan (als je niet meetelt dat mijn huis, na het knippen van de stof, eruitzag alsof er een konijn gestroopt werd). Het voeren van het vestje zorgde voor wat hersengekraak, maar verliep zonder het gebruik van mijn tornmes. Applaus voor mezelf.  De eerste sneakpeek leverde niet echt