Doorgaan naar hoofdcontent

Van Katoen 1

Toen het peuterjurkje van 'Van Katoen' verscheen, smolt mijn hart. Het smolt nog verder toen bleek dat mijn lieve dochters net iets te groot zijn voor deze versie. Jammer, want ik zag hen er al in rondlopen.

Gelukkig zaten die van 'Van Katoen' niet stil en verscheen er een patroon voor iets grotere meiden.


Ik dook in mijn stoffenstapel en toverde een lief krabbenstofje tevoorschijn (dat in mijn bezit geraakte via Made by KK).

Ella trok het jurkje meteen aan en promoveerde het meteen tot haar lievelingskleedje.




En zoals Ella op de foto laat zien, is het te maken met je ogen dicht, zo'n geweldige uitleg wordt er bij het patroon gevoegd. Ik knutselde langer aan het papieren patroon om alle delen netjes aan elkaar te plakken dan aan het kleedje zelf.


Zijn jullie ook tot over jullie oren verliefd op dit patroontje? Surf dan bliksemsnel naar www.vankatoen.org , bestel het patroon voor een verwaarloosbare vijf euro en vindt het twee dagen later in je mailbox.


Een vervolg op dit kleedje ligt al netjes geknipt en als ik eens tijd heb, zal ik nog eens met mijn ogen knipperen.


Lang leve 'Van Katoen'.

Reacties

  1. Verliefd op het patroon wel maar aan die handleiding, daar geraak ik niet wijs uit. :-) Ik heb ze dan ook tijdens de nachtdienst gelezen . Zal overdag nog eens proberen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Da's een heel schoon Van Katoenjurkje. Je zou dat eens op Flickr moeten zetten, in de Van Katoen pool!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo