Doorgaan naar hoofdcontent

Frances!

Hebben jullie het ook gezien? Sinds deze namiddag lijkt het erop dat Frances het hele internet gehackt heeft. Natuurlijk is het niet zo erg, maar vandaag mag de hele wereld kennismaken met Fibre Mood. En zij doen dat meteen met een krachtig startschot!

Fibre Mood is een community, die alle naaisters en breisters wil bekoren. Elke twee maanden komt er een moodbook met 12 patronen uit, en daarnaast komt er een online platform om elkaar te inspireren en informeren, boordevol stylingtips. Klinkt veelbelovend niet?

Het eerste moodbook is beschikbaar vanaf 12 augustus. Als je je vandaag registreert, krijg je alvast hun eerste patroon, de Francestop, gratis.

Ik printte het patroon eergisteren af, maar wachtte tot vandaag om er effectief aan te beginnen. Uitstelgedrag, weet je wel. Gelukkig is Frances een heel dankbaar patroon. Binnen anderhalf uur is je top klaar. Van een topper gesproken.

Ik twijfelde tussen twee stoffen en koos uiteindelijk voor een lap die hier al heel lang ligt te wachten. Het is een soort zijde, superzacht en comfortabel om te dragen.
Omdat Frances een oversized model is, knipte ik een maatje kleiner uit dan de beschrijving voorschreef. Ook de elastiek die in de mouwtjes zit, werd wat ingenomen.



Letterlijk tussen de soep en de patatten maakte ik een tweede versie. Een lap washed linnen, die ik onlangs voor een ander project aanschaftte bij De Stoffenmadam, werd verknipt. Ik werkte de top af met boordband en voegde een klein accentje toe op de rug. Deze tweede top is nu al mijn favoriet.  Zalig zacht om te dragen, ideaal om te combineren!




Elke maand organiseert Fibre Mood een linkparty voor bloggers en instagrammers. Vandaag staat de eerste online. Laat jullie inspireren!

Stof 2018: 12 in, 32 uit

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo