Doorgaan naar hoofdcontent

Sewchallenge

Sew Challenge, ik ben fan. Maar tegelijkertijd weet ik dat ik het mezelf moeilijk maak. Ik kreeg dus drie criteria van Delphine, drie waarvan ik echt stond te kijken, zo origineel.

- maak iets voor jezelf (want je staat meestal mooier met de stukken die je zelf maakt dan je zelf denkt)
- maar laat je dochters beslissen wat je maakt en met welke stof 
- gebruik ergens op je stuk een steek die op je machine zit maar die je nog nooit (of toch bijna nooit) gebruikt
 
Toch deden deze criteria mij zweten, wetende dat de smaken van dochter 1 en dochter 2 zo immens verschillen. Ondanks dat, waren ze het verbazend snel met elkaar eens. Een jumpsuit zou het worden.
Gelukkig staat er in de laatste FibreMood een ontzettend mooi broekpak, waar ik nog niet durfde aan te beginnen. Ik moest dit voorjaar een beetje wennen aan de mode. Mijn kleerkast bestaat vooral uit skinny's, topjes en vestjes. De iets ruimere modellen passen steeds mooi bij anderen, maar doen mij enkel fronsen voor de spiegel en snel terug achter het gordijn kruipen om weer mijn gewone plunje aan te trekken. Dus naaien voor mezelf blijft een moeilijk topic. Iets met een haat-liefde verhouding met mijn lijf. Besluiteloosheid is dan nog een minder goede eigenschap van mij. Het kiezen van een patroon was stap één, de juiste stof was een ander paar mouwen. Examens, verschillende hobby's en activiteiten in het weekend, vakantie voor de dames terwijl ik een nachtweek had, en een naderende deadline, deden me in mijn stoffenvoorraad kruipen. Er werd een stofje van Cora Kemperman uitgevist, mooi donkergroen en zalig zacht om te dragen. 2m10 was voldoende om mijn Riva uit te krijgen (mits het vervangen van het striklint en het gebruik van een paspel.


Een eerste pasbeurt leverde verschillende reacties op. 'net een gevangenisoutfit', 'doe jij judo?' en 'werkoveral' passeerden en deden mij twijfelen. Om het toch iets zomerser en minder zwaar te maken, kocht ik een lint en stikte dat op de zijnaad en als accent op de mouwen. Zo vallen mijn sneakers ook iets minder uit de toon en lijkt het geheel toch iets zomerser.


Het derde criteria omzeilde ik een beetje, op mijn machine staan heel wat sierstiksels, die ik eigenlijk nog niet dikwijls benutte. Maar voor de afwerking van mijn zomen, koos ik voor een tweelingnaald. En ik ben fan!


Er is nog verbetering mogelijk, zo is het niet zo makkelijk om uit mijn broekpak te kruipen. Ik maakte maatje 38 terwijl ik meestal 40/42 draag. Misschien ligt dat aan de oorzaak? Ook maakte ik het bovendeel 4cm langer, iets wat ik in andere patronen ook nodig heb, boezemgewijs, waardoor de twee voorste delen toch een beetje te hard bloezen naar mijn goesting. Een topje onderaan kan mij misschien nog overtuigen, wie weet.

Kledij voor mezelf op foto vastleggen, betekent op zoek gaan naar een fotograaf. Noor was, zoals gewoonlijk kandidaat, wat altijd tot hilarische foto's leidt. Onderstaande wou ik jullie niet besparen!


Genoeg geargumenteerd, ik blijf twijfelen. Maar het was fijn om eens door anderen instructies te krijgen.  Dank u Delphine, dank u dochters. Benieuwd wat de anderen maakten? Kijk dan bij:
Nele,  Lieve,  Marieke,  Valerie,  Liesbeth, Delphine en Davina

Stof: Cora Kemperman, gekocht op een uitverkoop
Patroon: FibreMood , derde editie, Riva

Stof 2019:  22 in, 15 uit

Reacties

  1. Echt mooi geworden! Leuk te lezen dat je dochters het snel eens waren en je iets kon maken dat je anders had laten liggen. Je staat echt mooi met die kleur en eenmaal je erin geraakt bent lijkt die maat je wel heel goed te passen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Helemaal geen gevangenisplunje, ik vind deze gewoon af! Super elegant, zelfs met sneakers! Top dat je dit waarmaakt, ondanks je beperkte vrije tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Waauw, een topper hoor Hanne! En zalige laatste foto! :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wauwie!! Die staat je zo mooi. Slankt echt af en zo elegant!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Deze is supermooi Hanne. Ik vind dat het afslankt. Dragen dus!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik vind het geslaagd hoor ! Niks gevangenisplunje of judopak. Dragen !

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, één intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn überschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo