Doorgaan naar hoofdcontent

Rea dress

Hoera, er is een nieuw patroontje in het land! Isabel trakteert ons op een gratis patroon, de Rea dress!
Enthousiast als ik ben, mocht ik mee testen. De jurk is klaar op de tijd dat je met je ogen knippert, echtig waar. Ik besteedde volgens mij de meeste tijd aan het keren van het striklint. Dus rep je naar een online stoffenwinkel of beter nog, duik in je voorraad en start!
Het is een patroon dat iedereen staat, met aangeknipte mouwen, keuze tussen een ronde of v-hals en een fijne afgeronde zoom onderaan. In de blogpost van Bel'Etoile vind je vele voorbeelden.
Waar wachten jullie nog op?
Een koude wind zorgde ervoor dat mijn jurk veranderde in een vleesetend kleed. Maar ik wil jullie dit prachtpatroon niet laten mislopen. 






Dus, Isabel, deze kus is speciaal voor jou!




Stof: Stoffenstraat
Patroon: Rea Dress van Bel'Etoile

Stoffenstand 2020: 8 in, 17 uit

Reacties

  1. Ik kan jou alleen maar gelijk geven, dat lint is nog t meeste werk dus voor zij die nog een bijpassend riempje hebben is t nog rapper klaar. En toffe kleur stof ook!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De kleur staat je echt geweldig! En die comment vd dochter... Is het diegene met de vieze schoenen? Totaal geen stijlgevoel he šŸ˜‚ šŸ˜œ

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De kleur staat je geweldig. Is zeker een heerlijk eenvoudig modelletje, ik ga eens op zoek naar een stofje :)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo