Doorgaan naar hoofdcontent

Gestrikt

 Ergens vorig jaar won ik een leuke give-away bij haar. Ik kreeg de kans om een leuke strikketting te maken. Toen ik de give-away zag, wist ik meteen wat ik met de strikketting zou doen. Zelf houden was een optie, maar ik wist meteen wie ik hiermee heel blij zou maken.


bow necklace, DIY, Strikkettin

Het duurde even voor we een datum prikten, maar uiteindelijk raakten we het eens en verscheen ik na een heel avontuur toch op het juiste adres (nadat mijn gps mij naar de andere kant van Antwerpen had gestuurd, waar een verbaasde meneer de deur opendeed, waarna ook nog bleek dat mijn gsm plat was, waardoor de oudste dochter lichtjes in paniek schoot, ...).

De workshop dus. Ik werd hartelijk ontvangen bij Lelie, kreeg de nodige materialen en instructies, en binnen een mum van tijd lag er een strik voor mijn neus. Wil je deze zelf ook eens maken? Hier staat netjes uitgelegd hoe je zelf aan de slag kan gaan.

De give-away-ketting werd aan mijn mama geschonken. En meer nog: zij vindt het zonde om zulks schoon in de kast te leggen, dus wanneer de strik niet gedragen wordt, ligt die netjes uitgestald in het interieur. 


Bedankt Lelie, het was een leuke voormiddag, en wij gaan met jou handleiding deze week nog lekker knutselen.

Reacties

  1. klinkt kei-gezellig en dan nog zo'n supermooie strik als resultaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Super! Dit is echt leuk om te lezen en te zien. Het is zalig idee van je mama om die strik daar te leggen. het past perfect bij de rest! Ik heb er ondertussen ook nog heel wat gemaakt :).

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, één intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn überschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo