Doorgaan naar hoofdcontent

Gepikt

Naaien kreeg ik met de paplepel ingegoten. Urenlang zat moederlief achter het naaimachien. Toen interesseerde het me zo niet, maar de laatste tien jaar is naaien een deel van mijn leven geworden. Het naaimachien van moederlief werd regelmatig gestolen om dan te vergeten het weer terug te brengen.
Vorig jaar  heb ik zelf een naaimachien gekocht en het geleende machien netjes teruggebracht.

Intussen zijn wij dus groter en wordt er door moederlief nog wel genaaid. Vorige week kreeg Noor nog een nieuw jurkje van haar grootmoe (jaja, zo noemen wij mijn moeder) kado.




Het stofje komt van bij Klijntje, een superleuke webshop. Toevallig woont Klijntje bij grootmoe in de straat. En ben ik daar al meerdere keren daar gestopt (en zal dat in de toekomst zeker nog vaak doen). Zo makkelijk. Bestellen, afhalen en naaien maar.
Het idee van het kleedje leende grootmoe ook uit haar collectie. Want bij Klijntje kan je ook terecht voor zelfgemaakte kledij.

En wat de keuze van t-shirt, legging en kousen betreft, daar kan ik uren over discussieren met de dochters, ik ben tegenwoordig al blij dat ze allemaal dezelfde kleur hebben.

Reacties

  1. Wat een titel ;-) om schrik van te krijgen! 't is wel echt een origineel stofje (al zeg ik het zelf ;-) )
    en ze draagt het met stijl (in combinatie met het rood dan toch ;-))

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahaha, ik wou de titel eerst 'Stelen' noemen, dat had ook nog gekund, maar dat zou niemand, behalve jij snappen.

      Verwijderen
    2. ik denk dat ik hem ook nog wel "heb" ;-)

      Verwijderen
    3. Ik snap 'Stelen ' ook!
      En ik ben fan van grootmoe, de enige die evenveel babbelt als mij tijdens het bloed geven, hoera!

      Verwijderen
  2. Dus daar komt jouw talent vandaan!!
    Heel mooi jurkje hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Eindelijk nog eens iemand met een grootmoe. Een naaiende nog wel. Dezelfde als de mijne kan het echter niet zijn, daarvoor is Klijntje wat te ver weg ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mijn grootouders zijn er ook nog, dus er bestond al een moemoe en vava, andere namen (oma, bomma, moeke, ...) passen niet bij mijn ouders, daar zijn ze nog wat jong voor, na wat zoeken kwamen we bij grootmoe en grootva, en dat werd langs alle kanten goedgekeurd.

      Verwijderen
  4. voor Klijntje kan het alleen maar een compliment zijn dat er af en toe eens bij haar geleend wordt! Zeker als het zo'n schoontjes worden!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. mooi! Een zeer gewillig model heb je daar!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo