Doorgaan naar hoofdcontent

Hocus Pocus!

Ondanks mijn voornemen om mijn stoffenvoorraad te doen slinken, wordt er af en toe toch nog iets gekocht. Zonder schuldgevoel, want ik ben al heel blij met het resultaat na mijn opruimactie. Er werden stofjes weggegeven, geruild en verkocht, waardoor mijn kastinhoud al bijna halveerde.
Dus is er plaats voor iets nieuws. Al is de (door mezelf opgelegde) regel: kopen is verwerken, niet stockeren!
Toen ik vorige week in De Stoffenstraat passeerde, waren ze net tricootjes aan het aanvullen. Zwartwitte tricootjes, zo leek het. Niets was minder waar. Deze stof is de nieuwste hype in naailand. Bij aanraking met UV-stralen verandert de stof van kleur.
Ik twijfelde heel even, maar nam toch een lapje mee. Noor zou hiervoor haar neus wel ophalen, maar Ella, die kan ik daar nog heel blij mee maken.

Leuke stofjes hoeven geen ingewikkelde patronen. Ik greep terug naar de Simple Dress van Katrien, een toppertje (zowel het kleed als Katrien natuurlijk). De panden werden in twee geknipt, om toch een beetje contrast te creëren en het pyamagevoel te doen verdwijnen. En ik liet de twee elastiekjes in de taille achterwege om het motief niet te doorbreken.
Dat er eentje blij was, hoef ik jullie waarschijnlijk niet uit te leggen.



Stof 2018: 10 in 27 uit

Reacties

  1. Zo’n tof stofje! Daar kan ik er hier ook nog 2 blij mee maken!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geweldig hé! De mijne hangt actueel te drogen aan de wasdraad se :)
    Ik ga een Solis maken (Sofilantjes)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh, gij zalig zot geval! Hoe kan ik mijn portefeuille nu nog dichtknijpen als ik hier zo’n leuke dingen zie?! Tof tof tof!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ik was ook toevallig in de naaiwinkel toen ze net die stofjes uitpakten. Ik wou er 2 en ze moesten nog in alle haast de prijs opzoeken :)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een gaaf stofje! En natuurlijk ook een heel leuk jurkje!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, één intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn überschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo