Naadjes en draadjes

Jawel, morgen is het D-Day! Ik liet me weer overtuigen om mee te fietsen voor Kom op tegen Kanker. Een sportieve uitdaging die de voorbije edities steevast voor kippevel zorgden. Enkele jaren geleden werden we op het werk tweemaal van dichtbij geconfronteerd met deze verschrikkelijke ziekte.  Om onze collega's steun te betuigen, besloten we deel te nemen aan de 1000km. Ik, Miss Onsportief, had toen nog nooit een koersfiets van dichtbij gezien, laat staan ermee gereden. Dankzij enkele bereidwillige collega's, brandweermannen en manlief leerde ik de kneepjes van het vak. Ik kwam alles te weten over versnellingen, remmen, zadelpijn, al rijdend drinken uit een drinkbus (ik zie u al rologen, maar ik daag u uit!), slechte benen,  ... Zij deden me grenzen verleggen.  Thank you guy's! Intussen is het de derde keer dat ik deelneem. De allereerste editie werd er heel hard getraind. Wekelijkse ritjes doorheen de regio, kleinere toertjes om technieken te leren, ... Dit jaar zorg...

Ergens eind januari kwam er een testersoproep. Anne van Sofilantjes had een nieuw patroontje uit. Niet dat ik moest twijfelen, haar patronen zijn steeds geweldig, maar de bijhorende foto's overtuigden me meteen om me kandidaat te stellen. De laatste tijd vind ik het moeilijker dan ooit om mijn prille tieners in nieuwe kleren te steken. Rokken en jurken zijn not-done. Skinny broeken en hippe vestjes daarentegen .... Als mama weet je perfect hoe je je meisjes kan bekoren. In mijn voorraad lag nog een prachtig paneelstofje, helemaal geknipt voor dit patroon. Intussen hoef ik jullie de Cicero waarschijnlijk niet meer voor te stellen. Het is een patroon dat zowel voor jongens als meisjes kan. Er zijn twee mouwopties en je kan kiezen voor een kraag of een kap. Het voorpand heeft twee opties, die je met gemak nog kan vermenigvuldigen. Op naaiweekend zat ik met open mond te kijken hoe Miranda zichzelf tot lapjespuzzelkampioen kroonde. Prachtig hoe zij stofjes kan combineren. Terug ...