Naadjes en draadjes

Waarmee maak je grootouders tegenwoordig nog blij? Jawel, met zelfgemaakte kussens. Ik gaf een mini-workshop en Noor maakte zelf (of toch bijna, ik duwde op de pedaal tijdens het stikken) twee kussens. Patroon tekenen, naadwaarde aftekenen, stof knippen, ik vrees dat ik binnenkort mijn naaimachien zal moeten delen.

Net een maand geleden lanceerde Juffrouw Sanseveria samen met de dame achter deze blog een originele wedstrijd. Al vanaf het begin was ik helemaal mee, liet mijn verstand op volle toeren draaien ... en stelde uit, zoals gewoonlijk. Vandaag was het eindelijk zover. Deze ochtend kon ik me niet bedwingen en startte met het maken van mijn eigen maakboom. Allez, boom is veel gezegd (Het is en blijft een staart, zo liet de jongste dochter met toch weten). Maar mijn boom is wel: -zelfgemaakt (door me, myself and I) -origineel (yep, zelfverzonnen, al zag ik het licht pas gisterenavond. De gebruikte materialen liggen hier nochtans al weken te wachten, niet wetende wat er met hen zou gebeuren) -ongevaarlijk (tenzij er iemand hier in huis straks een allergie voor pluimvee blijkt te hebben) -milieuvriendelijk (over dit stuk ben ik nog niet uit: moet de afval van veren in de groene bak of niet?) -en bovenal feestelijk (ook in orde, goud en jurk = feestelijk)   Ik ga jullie niet

Mijn bijdrage is opgestuurd.   (overige kandidaten zijn te bekijken op haar blog)

  Net meegekregen van school. Precies toch ne verkeerde film gekeken!

Met de overschot van de stof maakte ik voor Ella ook een jas. (Die ze eigenlijk niet wou. 'Neen, mama, ik wil een bruime met vacht!') Ik maakte toch eentje, een simpel modelletje, met hier en daar een versieringske, zodat ze naast haar zus niet uit de toon zou vallen. In plaats van een rode paspel gebruikte ik deze keer een bruin zigzagbandje. Ook hier zorgde grootmoe voor de nodige accessoires. En een grootmoe zou geen grootmoe zijn, als ze het kind niet haar goesting gaf. 'Bruime vacht', ze gaat niet meer buiten zonder haar pelsen sjaaltje. (let niet op de niet-gestreken foto's, het was enige moment vorige week dat het niet regende)     Stof: Strass Wol: www.huiszes.be  

Jawel, ik was op slag verliefd. Op een jas nogwel. Ik zag hem al enkele keren passeren op het www en telkens weer voelde ik het. Ik wachtte de stoffenverkoop van Strass af, kocht enkele meters mantelstof en ging aan de slag. Dankzij de mooie handleiding ' a piece of cake'. In tegenstelling tot collega-blogsters, koos ik voor een effen stofje, terwijl de mooie kraag, de leuke zakken, het extra rugpand en de geweldige manchetten met een contrasterende paspel in de kijker gezet werden. Grootmoe bestelde wol en zorgde voor de nodige winterse accessoires. Ik ga er niet teveel woorden aan vuilmaken. Dit naaiwerkje staat met stip op nummer 1. Kijk en geniet mee.       Patroon: de Moonrabbit jas uit Homemade mini Couture   Stof: Strass   Wol: www.huiszes.be   fournituren: Het Stoffenwinkeltje te Westerlo   

Morgen vieren we een nieuw mensje. Emma geeft een babyfeestje. Om niet met lege handen aan te komen, maakte ik twee mini-kleedjes.    Een overslagkleedje   Patroon: een oude Knippie Stof: een restje Bambiblauw       Popsicle uit Homemade mini Couture (superpatroon uit een geweldige boek, binnenkort krijg je nog dingen uit dit boek te zien)   Ik weet niet of het jullie opgevallen is, maar net gisteren ging ik mijn verjaardagskado halen. (Nog eens bedankt Kobe en Lien)   Ik bestelde een tijdje geleden een Kamsnapstang via een groepsaankoop op Facebook. En nu vraag ik me al de hele tijd af waarom ik dat niet eerder kocht, zo handig.     Ik denk dat knoopsgaten maken niet meer in mijn woordenboek gaat staan.

Neen, ik heb geen blogstilte achter de rug. Ik schuil me achter een simpelste excuus ever: drukdrukdruk. De laatste maanden waren overvol gepland. En dat lag niet zozeer aan mijn job. Sinds september werk ik niet meer voltijds, wel nog 80%, met de bedoeling wat minder te werken, kuisen, taxiën en een beetje meer me-time te creëren. Maar tot op heden heeft het nog niet het gewenste effect. Het lijkt wel of mijn dagen nog voller zitten, mijn to-do-lijstjes nog langer worden en mijn vrije tijd nog meer de mist ingaat. Misschien moet ik nen dikke stamp onder mijn kont krijgen en iets doen aan mijn uitstelgedrag, aan het werken tegen deadlines en aan mijn internetverslaving (alhoewel die door de drukte ook al afgenomen is). Of misschien zit ik gewoon met een najaarsdipje. Ik moet er wel bijzeggen dat de laatste maand iedereen hier wel geveld geweest is door een viruske, zodat tijdens die weken de productiviteit ook niet al te hoog lag. En dat de Halloweentocht heel wat vrije tijd heeft i

Afgelopen vrijdag was het weer Halloweenwandeling in het dorp. Een uurtje wandelen door een donker bos, met verschillende verrassende taferelen, dit allemaal op kindermaat. Griezelen jullie mee? Drie verdronken bruiden Manlief, oftewel een struikrover met afgehakt hoofd, die allergisch is voor bomen. Een mummie die de weg kwijt is. Het Witte Wief.     Een tijdreizende verhalenverteller. De jager met een heen- en weerwolf. De Vambier, een vampier die enkel bier lust.   Het heksenhol.   Zowel het oudercomité als de toneelgroep spenderen hun vrije tijd om 400 wandelaars een gezellige avond te bezorgen. En daar zijn ze dus geweldig goed in geslaagd.                  

  Allemaal bolletjes voor Billie!

Gelukkige niet-verjaardag, oftewel een late gelukkige verjaardag! Twee dames krijgen een pakje in hun bus. Met dit weer zal een sjaal wel van pas komen. Een poging tot het nemen van een leuke foto, is ook helegans mislukt. Wat hebben we vandaag geleerd: 1. we strijken vooraf het stofje dat als achtergrond moet dienen 2. we focussen meer op het object dat de aandacht verdient, bij deze is dat dus NIET de bloempot 3. we gaan niet in het licht staan.

Van 13 tot en met 20 oktober is het weer zover: de week van het bos. In heel Vlaanderen worden er activiteiten georganiseerd. Je kan zelf bekijken op deze  website waar er in jou buurt iets te doen is. Reporter Wout is de centrale held van de campagne en gaat oa op Facebook op zoek naar supporters van de natuur. Vorige zondag stond er bij ons een leuke spinnenwandeling op de planning, maar die is jammer genoeg echt in het water gevallen. Gelukkig zijn mijn kinders echte buiten-kinders en heeft het Hertbergbos voor ons nog weinig geheimen. Elke keer weer sta ik versteld van die prachtige natuur in onze achtertuin. We gaan op zoek naar kastanjes, beukennootjes, eikeltjes, we zoeken de mooiste paddenstoelen en verzinnen welke kabouters erin zouden wonen. We komen bosbessen tegen, die we netjes laten hangen voor de diertjes van het bos. Geen reden is te gek om mijn dochters het bos in te krijgen.                        We maakten ook nog een wandelingetje rond het Kasteel

Blogstilte? Jawel, met reden. Er gebeuren hier heel wat dingen in huis. Een voorsmaakje: Binnenkort meer!

Een bezoekje aan de tandarts, een jaarlijks noodzakelijk kwaad. Telkens het kaartje in de brievenbus valt om me er te doen aan herinneren dat het alweer een jaartje geleden is, probeer ik het zo ver mogelijk weg te steken. Maar op een bepaald moment moet je gewoon bellen om een afspraak te maken. Ik probeer mijn kinderen deftig op te voeden en hen zo weinig mogelijk van mijn tandartsangst te laten voelen. Tot nu toe is dat steeds gelukt. Voor hen is de tandarts een lieve dame die elk half jaar naar de tandjes kijkt, ze poetst met lekkere tandpasta en dan voor de spiegel nog eens uitlegt hoe je best je tandenborstel gebruikt. Bespaart me een hoop discussies elke ochtend en avond in de badkamer. De tandarts heeft het zo gezegd, basta. Maar voor mij is die lieve dame niet zo lief meer eens ik in de stoel lig. Ik zou veel liever alle ramen poetsen, 16 manden strijk doen en de gft-bak uitkuisen dan daar 4 minuten met mijn bek open te gaan liggen. Vorige week was het weer zo ver. Ik lag

Ik weet het wel, ik had beloofd om op 16 september de winnaar van de give-away bekend te maken, maar ik loop een beetje achter. (en ik zie nu een aantal lezers instemmend knikken en fronsen) Vorig weekend was ik jarig. Het werd in alle rust gevierd. De reden daarvoor was dat ik een weekendje eerder al een verrassingsfeestje gekregen had. En wat voor een verrassing. Ik werd als hulplijn ingeschakeld om bij mijn ouders een barbecu klaar te maken, mocht uiteindelijk vertrekken en trof thuis een dolle bende aan die mijn lekkere barbecugroenten kwamen verorberen. Het zonnetje scheen, er vloeide drank naar believen en als kers op de taart ging iedereen mee naar Gitannekesfoor. (Nog nooit van gehoord? Google zal u mooie beelden tonen, ik kan alleen maar getuigen dat het een zalig, kindvriendelijk, en vooral fantastisch festival is, dat zomaar in onze achtertuin plaatsvind. Zet alvast een kruis in je agenda voor volgend jaar. Je mag dan ook hier nog een Mojito komen drinken) Mijn verjaardag

Huis Zes trakteert. Deze gloednieuwe webshop heeft een  uit'gebreid'  (hahaha, heb je hem?) assortiment. Hippe materialen voor groot en klein, om te breien, haken en borduren, handige en leuke accessoires die je nergens in de buurt kan vinden, Huis Zes tovert ze op je scherm. Het was een tijd geleden dat ik met wol heb gewerkt, Huis Zes deed me weer dromen en sinds enkele weken ben ik aan het haken geslagen. Binnenkort meer daarover. Ik kreeg de hartjespompommaker (waauw, veel punten bij Scrabble) in mijn bezit en nog diezelfde avond verschenen hier hartjes in het interieur. Daags nadien probeerden de dochters hetzelfde te doen, en met enige hulp slaagden zij erin om mooie hartjes tevoorschijn te toveren.     Diezelfde hartjespompommaker kan de jouwe worden. Wat je hiervoor moet doen? Je bent/wordt volger van mijn blog, je liked Huis Zes op Facebook  en laat hier een berichtje achter. Volgende maandag, 16 september, om 22u wordt de winnaar bekend gemaakt.

  een dekentje.  Omdat dekentjes leuk zijn om te maken, en leuk zijn om te krijgen. Omdat mijn mama haar living net behangen en geschilderd is en dit dekentje daar net bij past. Omdat ik in de eerste naailes nog geen ander werkje bijhad. Omdat het mooie zilveren paspeltje zo schattig is. Omdat ik best wel fier ben op dit mooie dekentje. En omdat ik eigenlijk ook wel fier ben op deze wel duidelijke foto. Fleece: uit de voorraad gebloemd katoentje: www.klijntje.be paspel: plaatselijke naaiwinkel

Weeral een babybezoek! Verwacht u de komende maanden aan nog meer nieuwe baby's.     En sorry voor de gedraaide foto, op de een of andere manier wil die niet recht gaan staan.