Sinds begin dit schooljaar mag ik mezelf voetbalmoeder noemen. Begin van de zomer werd er een meisjesploeg gestart in de buurt, manlief wreef zichzelf in de handen en ik, ik gaf toe. Sporten is gezond. Een beetje teamspirit ook. Dus sinds een paar weken staan wij wekelijks langs de zijlijn toe te kijken hoe onze dames het veld overhuppelen, de bal proberen af te snoepen bij hun tegenstander, verdedigen, lopen, en vooral genieten. Tot nu toe wonnen ze nog geen enkele match, maar dat maakt het voor hun niet minder plezant. Hun trainers weten hen te motiveren, en doen elk kind geloven in zichzelf, mooi om te zien. Vestimentair zijn voetbaloutfits verre van hip. Mijn haar gaat recht omhoog staan als ik de dames zie rondlopen in hun tenu. Ik plande dus om een sportpak te naaien voor hen. De testersoproep van Beth kwam net op tijd. Vorige week lanceerde ze het Alisweatshirt. Ik naaide er een paar weken geleden eentje. En om het plaatje af te maken, kreeg Ella een bijpassende broek. Zo ka