Naadjes en draadjes

Er waren eens drie beren, die samen in een huisje aan de rand van het bos woonden. Er was een heel grote Papa Beer, een middelgrote Mama Beer, en een kleine Baby Beer. Samen hadden ze veel plezier. Zo begint het sprookje van Goudlokje. Toen Heidi&Finn haar minipals uitbracht, was ik meteen zo verliefd, dat het heel snel in mijn mandje belandde. De net uitgebarsten babyboom was natuurlijk ook een reden om dit patroon aan te kopen. Ik ben nog steeds fan van zelfgemaakte kadootjes (als ik er zeker van ben dat de ontvangers dit appreciëren natuurlijk), dus ik liet me volledig gaan. Het stofje voor de beren werd aangekocht, de rest komt uit de restjesbak. Ik knipte een heel leger beren, zodat er niet één, niet twee, maar drie kinders gelukkig gemaakt werden. Niet allemaal gelijktijdig natuurlijk, want bandwerk is nog steeds niet mijn favoriete bezigheid.  In de boekhandel vond ik een vertelboekje met het verhaal van Goudlokje en de drie beren, zodat er niet alleen gesp

Nog voor je aan kinderen begint, droom je al over hoe hun leven er zal uitzien. Over waarden en normen, over uitstappen en hobby's, over dagdagelijkse taferelen. Zo ook bij mij. Mijn kinderen zouden worden ondergedompeld in muziek, overladen worden met knuffels, alle eten lusten, graag buitenspelen, noem maar op. Er was één ding dat ze nooit van hun leven zouden mogen. Voetballen. Op één of andere manier heb ik een afkeer van voetbal. Het doet met denken aan een bende huppelende kinders op een plein, zoekend naar de bal, gillende ouders naast de lijn, een tegenpartij die kinderen luidop beoordeeld over hun onkunde, trainers die zo luid roepen dat hun woorden vergezeld zijn van speeksel, weekends doorbrengen in een cantine, roycosoep met beschuit, en chips na elke voetbalpoging ... Neen, dat strookt niet met mijn waarden en normen.. Wat was ik blij toen ik voor de tweede maal een dochter op de wereld zette. Geen voetbal. Dacht ik. Tot vorig jaar. Toen stond er hier een thuis te b

Het is dan al wel herfst, maar aangezien ze komend weekend toch nog een beetje beter weer voorspellen, mogen deze twee kledingstukken nog uit de kast komen.   Wie me afgelopen maanden tegenkwam, gaat ze al gezien hebben, deze rokken. Ze moesten maar niet zo comfortabel zijn! Patroon: skirt alert van Bel'Etoile Stof: Stoffenverkoop Geel Stoffenstand 2019: 51 in, 92 uit

Nog voor het een hype werd, bracht Sofie het patroon van haar geweldige heuptasjes uit. Het werd meteen aangekocht, en tussen verschillende soepjes en patatjes in elkaar gezet.   Als eerste maakte ik Faye, schaamteloos voor mezelf, in een restje gouden nepleer.  Iedereen verdient een beetje blingbling. Mijn handtas werd intussen compleet genegeerd, want Faye is nogal een gerief. Perfecte maat voor gsm en portemonnee, compact en ideaal om te gaan shoppen en handen genoeg vrij te hebben. De oudste dochter zag meteen een match tussen Frankie en de canvas van de vorige SYAS. Zij vraagt, ik naai. En zeg nu zelf, ideaal pubergerief. Ergens eind vorige week bleef er nog een restje stof over. Er was tijd en naaigoesting, dus ging ik ijverig aan de slag. Bij gebrek aan een rits moest ik op zoek naar een patroon voor een heuptasje zonder. Ik gebruikte het gratis patroon van Sofie en Isabel, en matchte het achterpand van Faye zodat Ellis ook een fannypack werd. En wij zijn fan.