Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit 2023 tonen

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo

nousha

Fibremood bracht weer een nieuwe editie uit. Eentje met 15 patronen voor kledij, en vier voor zomerse accessoires. Zoals gewoonlijk moet ik het eerst allemaal een beetje laten bezinken. Lang leve de linkparty dus, waar ik me laat inspireren door andere naaitalenten. Mijn hart maakte een sprongetje bij het zien van Nousha. een patroon voor een simpel, maar zo gerieflijk buideltasje. Het patroon is simpel, slechts een paar patroondelen die vrij snel in elkaar passen.  Ik vond stof in mijn voorraad, enkel fournituren shopte ik bij Huis van Katoen. Laat de festivals maar komen!

Tassenliefde of niet?

 'Mama, ik zou een tas nodig hebben om mijn cachon in te vervoeren'. Dat was de kreet die de dochter onlangs uitschreeuwde. Dochterlief gaat samen met haar klasgenoten af en toe musiceren om centjes in het laatje te brengen voor hun eindproject volgend schooljaar.  Voor diegenen die een cachon niet kennen, het is een grote houten 'bak' die als slagwerkinstrument fungeert. De foto hieronder doet het instrument geen eer aan, het lijkt eerder op een wasmachine voor kleuters, maar toch wordt het gebruikt om ritme te verspreiden en muzikanten te ondersteunen. Ik vertrok van mijn tassenkennis uit vorige naaisels, nam de maten van de cachon en begon te puzzelen. De stof voor de buitenkant lag al in de kast. Gele zachte velours, hip en trendy, ideaal om me op trot te gaan met de dochter. Om het geheel te verstevigen koos ik plakkatoen en stylevil, zodat de cachon toch een beetje beschermd is tegen schokken. Er passeerden verschillende opties de revue. Een tas met rits, een tas

aap

 Dat mijn petekindje zot is van apen, kon je eerder al zien. Dat zijn verjaardagskadootje in hetzelfde thema zou zijn, was dus geen moeilijke keuze. Wat wel moeilijker was, was de zoektocht naar stof. Stof met apen op is, geloof me, onvindbaar. Geen enkele bakstenen of online winkel kon me verderhelpen.  Dus zorgde ik zelf voor de aap op de stof.  patroon blauwe trui: Vesper van Bel'etoile techniek opdruk gevonden bij Vanmiek patroon beige trui: Teddy van Wisj De enige stof die ik tijdens mijn zoektocht tegenkwam, was deze superzachte fleece. Aangezien de kleine jarige vandaag op kampeervakantie vertrok, naaide ik ook nog een toepasselijk dekentje.  Stof 2023: 12 in, 9 uit

Bloesjestijd

 Zomer, dat voelde ik toen ik dit stofje vastnam. Ik ben nog zo een old-school naaisters die het niet over haar hart krijgt om stofjes online te bestellen. Voelen moet ik ze, om te laten doorsijpelen wat ik ermee wil maken. Een bezoek aan een stoffenwinkel gebeurt bijna op den tast. Stofjes worden geaaid tot ik er een klik mee heb. (hoogsensitief? Ikke?) Dit stofje onderging hetzelfde lot. Het werd geaaid, en meteen wist ik dat het een bloesje zou worden. Een #fibremoodelisa meer bepaald. Niet alleen omdat het patroon al uitgeknipt in de kast lag, eerder omdat de vorige versie tot op de draad versleten is.  Ondanks dat het naaien op een lager pitje staat (later meer daarover), geniet ik nog met volle teugen van het maakproces. Van knippen, puzzelen, stikken, passen, afwerken, elk deel zorgt ervoor dat mijn hersenen zich volledig focussen op mijn naaisel en even niks anders te doen hebben. Elisa dus, een tijdloos bloesje. Iets wat ik waardeer aan Fibremood. Bij mijn zoektocht naar het j

Amber

 De lente is in aantocht. Dat werd meteen duidelijk toen ik de nieuwe Fibremood doorbladerde. Twaalf nieuwe patronen met tal van variaties zorgden ervoor dat ik nog meer dan anders snak naar een streepje zon.  Tijdens mijn laatste bezoekje aan de kringwinkel vond ik een restjes stof, iets wat ik oorspronkelijk teruglegde, maar net voor ik buitenging toch weer uit de stapel viste. Want hoewel mijn hoofd al snakt naar zon, is de rest van mijn lijf nog niet klaar voor de nieuwe zomerkleuren.  De twijfel bleef het hele maakproces bestaan, tot ik bij de laatste pasbeurt van de oudste dochter een goedkeurende glimlach toegeworpen kreeg.  Over dat maakproces valt niet veel te vermelden. Een polopad en kraag, iets wat ik nog nooit maakte, ontstonden gaandeweg door netjes de werkbeschrijving te volgen. En voor een keertje wilde de knoopsgatenfunctie van mijn naaimachine ook eens meewerken. En zo zit er dus een nieuw bovenstuk in mijn kleerkast. Hoera voor Amber, een vlotte top die zowel in rekb

Frances

 Een voorraad stof en een stapel Fibremoods, meer moet dat niet zijn! Je ziet hier inderdaad voornamelijk patronen uit Fibremood passeren, maar telkens er een nieuw tijdschrift uitkomt, wordt mijn to-do-lijstje langer. En als je dan (bijna) alles in huis hebt, maak ik het mezelf gemakkelijk.  Deze keer maakte ik het mezelf bijzonder gemakkelijk. Ik herbruikte een patroon, het allereerste patroon van Fibremood, dat je trouwens gratis kan downloaden op hun website. Een klein lapje stof en voor je het weet is je naaiwerk klaar. Echt wel, een voorpand, een achterpand, omzomen, rekker door de mouwen en de halsboord afwerken. Veel is er niet aan.  Waar zit je nog op te wachten? Stof 2023: 5 in, 4 uit Stof uit mijn voorraad patroon: Frances, gratis te downloaden op de website van Fibremood

Elba

 Soms verlopen dingen in mijn hoofd anders dan in de realiteit. Enter, Elba uit de Special van Fibremood. Toen deze uitkwam, viel mijn oog meteen de mouwloze mantel, de musthave deze winter. Uit ervaring weet ik dat een mantel naaien geen Ć©Ć©ndagsproject is, dus ging ik niet overhaast te werk.  Het hele proces nam een aantal niet aanĆ©Ć©nsluitende momenten in beslag, van overtekenen van patroon, kiezen van gepaste stofjes, knippen en naaien. En ik genoot van elke stap...Tot ik bij Ć©Ć©n van de laatste acties in de werkbeschrijving tot de conclusie kwam dat er een fout in het hele proces sloop. Ik naaide de belegdelen gespiegeld aan de voering, wat ervoor zorgde dat de ondernaad voor geen meter aansloot. Net nu ik voor een keer alles tot in detail doorstikt had. Veel gepieker bracht geen raad, de moed zakte in mijn schoenen en zo verdween mijn Elba op de achtergrond.  Vorige week besloot ik dat alle gedane moeite en de mooie stof een tweede kans verdienden.  Er werd gepuzzeld met patroondele

To pyama or not to pyama, that's the question!

 Laat me beginnen bij het feit dat ik geen pyamadrager ben. Al zolang ik me herinner eigenlijk. Ik heb er niks mee. Het is een zaligheid om frisse lakens op uw pasgewassen lijf te voelen. Of ik het dan nooit koud heb? Beter nog: mijn raam staat dag en nacht open. Dus neen, koude is geen argument.  Waarom ik dan besloot een pyama te maken? Soms heb je dat ne keer vandoen. Uitstapjes met vrienden of collega's. Of als er niet-eigen kinderen in de buurt zijn. Niet dat ik zo preuts ben, maar ik wil anderen niet affronteren met naakte lichamen op momenten dat ze er niet aan toe zijn. Dus bestelde ik vorig jaar 2.6m french terry. En zo belandde er een stapeltje stof in mijn voorraadkast. Want plannen maken, dat kan ik. Uitvoeren daarentegen, daar heeft mijn uitstelgedrag de bovenhand.  Begin januari nam ik mijn naaitafel onder handen. Alle onafgewerkte spullen werden bekeken en afgewerkt. Niks om over te bloggen. Een knop hier, een losse naad daar, je kent dat wel. En zo kwam ik ertoe om

2022

2022 werd een bewogen jaar. Een jaar waarin mijn huwelijk strandde, waar ik stuurloos door het leven ging. Een jaar waarin ik diepe rouw voelde, over alles wat geweest is en alles wat ik nog voor ogen had. Maar ook het jaar waarin ik voelde wat gevoeld moest worden, en weer opstond. Stilaan bouwend aan een nieuw verhaal en vele vormen van liefde. Het jaar waarin ik rust vond. En dat wil ik vooral in 2023 vasthouden.  Net zoals vorig jaar plaats ik hier een aantal foto's, kleine gelukjes, die ervoor zorgden dat er mooie herinneringen gemaakt zijn. De mindere kwaliteit moet je er maar bij nemen, ik sluit deze momenten in mijn hart. Dankzij Maison Slash mochten we een review maken over producten van de Bioplanet. We werden verwend met een ontbijtje en kregen een heuse fotoshoot kado. Deze foto is mijn alles, en maakt me instant gelukkig. Afgelopen jaar doken we regelmatig de natuur in. We gingen als vrijwilligers op pad om dieren over te zetten. Een activiteit waar ik zelfs de dochter