Never change a winning pattern!

Ik ben een luie naaister. En voor jullie met je ogen draaien, ik ben echt een luie naaister. Het is ook wel een heel proces, dat naaien. Patroon kiezen, maat bepalen, patroon overtekenen en evt. aanpassen, stof en fournituren uitzoeken, daar word ik al moe van. Dan komt mijn uitstelgedrag boven, begin ik te treuzelen, verschuift mijn materiaal van de tafel naar de strijkplank en weer terug. Echt doorwerken zit er meestal niet in. Geen idee of deze afwijking een naam heeft, maar als iemand een remedie heeft, laat het me dan weten. Soms kan ik er van genieten, maar meestal word ik pas blij als ik effectief achter mijn naaimachine zit. Daarom hou ik er ook van om patronen te herbruiken. Het bespaart me tekenwerk, gewoon het patroon op de stof en klaar. Je weet vooraf al hoe de pasvorm zal zijn en je deed het al eens een keer, waardoor de werkbeschrijving meestal minder noodzakelijk wordt (alhoewel ik me door mijn enthousiasme dan af en toe toch laat verrassen) en een tweede versie dikwijls sneller klaar is. Ja, ik ben fan van toffe patronen die ik meer dan één keer kan gebruiken.. Sofie van Wisj maakte me onlangs zeer blij. Haar gekende Fons en Lena patroon heeft een nieuwe optie, een gratis mouwoptie. Ideaal bij deze mindere temperaturen. Er zijn drie soorten mouwen, en deze passen zowel op Fons, Lena en Sien. Genoeg variatiemogelijkheden om een hele kleerkast te vullen. Ik viste mijn patroon uit de kast, zocht een bijhorend lapje en voor ik het wist was mijn naaiwerk klaar. Weer werd mijn kleine neefje blijgemaakt, deze maal met een Fonssweater.

Op haar blog liet Sofie ze weten dat er binnenkort ook een vrouwenversie voor Fons en Lena beschikbaar zal zijn! Ik kan al niet wachten!

Jeuj, een nieuwe fibremood!

                        

Er is weer een nieuwe Fibremood uit. Deze keer had ik niet meteen een waauw-effect bij het bekijken van de patronen. Al moet ik mijn mening herzien, ik zag vandaag al verschillende pareltjes voorbijkomen, en vulde mijn to-do-lijstje weer aan. 

Omdat ik toch wou deelnemen aan de linkparty, koos ik voor Ellis, een sweater voor kids, met een leuk accent. In mijn voorraad lag nog een paneeltje stof en voor ik het wist, was de sweater klaar. Intussen is hij al bij de gelukzak die deze kado kreeg, mijn kleinste petekindje. 

Het fijne accentje in hals en tailleboord maken dat de sweater geen doodgewone sweater is. Je kan met dit patroon eindeloos colorblocken, maar ik koos ervoor om met de stof te spelen en binnen- en buitenkant te gebruiken.  Iets soberder dus, maar niet minder chique in mijn ogen.

Stof: Huis van Katoen

Patroon: Ellis uit Fibremood 11

Stoffenstand 2020: 29 in, 51 uit

Cosynette verslaving!

Een paar weken geleden lanceerde Katrien haar nieuwste patroon, de Cosynette. Ik kon me niet bedwingen na het zien van de vele voorbeelden en een paar klikken later zat het patroon in mijn inbox.
In mijn voorraad lag nog voldoende materiaal voor de mediumversie, enkel een rits en bijhorende tassenband werden aangekocht. En toen ... bedacht ik me dat mijn moeder een paar dagen later jarig was, en ik nog geen kado kocht.  Gelukkig ben ik een kei in last-minute werk, en schuiven met plannen. Opnieuw dook ik in mijn stoffenkast en vond nog een setje dat perfect matchte. Het voordeel van jarenlang hamsteren en gierig knippen.

Ik begon aan de mediumversie met alle opties, flap met ritszakje vooraan en verborgen zakje achteraan.
Het parcours verliep bijna vlekkeloos, enkel de dubbelzijdige kleefband ontbrak in mijn naaikoffer, en deze had nu wel mooi van pas gekomen. Al lukte het zonder, mits wat gefoefel, ook wel.
Om het geheel wat te breken, zocht ik een bijpassende paspel voor de flap vooraan. Wegens geen in voorraad, koos ik een zigzagbandje. Mijn twijfels hierover verdwenen toen het volledige plaatje klaar was. Zigzagbandjes worden wel ooit terug een hit, ik introduceer ze nu al maar dan.

Het zien van moeders versie, deed me snel besluiten mijn Cosynette snel af te werken. Ik ging voor net dezelfde opties, al was het lot me niet altijd even goed gezind. Naaiwerkjes starten, wegleggen, hier en daar even verderdoen, het vraagt om problemen. Mijn tornmesje kwam regelmatig van pas. Met bijhorende zuchten uiteraard. Intussen raakte het wel klaar, en ben ik supertevreden met mijn versie.

Voorlopig heb ik tassen genoeg, maar ik weet zeker dat er nog Cosynetjes gemaakt gaan worden. Het is een patroon in drie verschillende groottes, met vele opties en een duidelijke werkbeschrijving, met heel veel foto's, waardoor het ook te doen is voor minder ervaren naaisters. Enkel superlatieven dus!
Twijfel je nog? Kijk dan zeker op Instagram om inspiratie op te doen. Ik ben overtuigd dat jij je ook niet kan bedwingen.

Patroon: Cosynette van Katrienette
Stof en benodigdheden: Huis van Katoen

Stoffenstand 2020: 13 in, 32 uit

Ida en Betsy

Soms heb ik een idee, maar blijf ik twijfelen. Zo ging het ook weer deze keer. Ik viel als een blok voor Ida en Betsy uit de nieuwste Fibremood. Apart draagbaar, maar samen ook een topstuk.
Ik vistte een lap uit de kast en begon te tekenen en knippen. En te twijfelen. Ik draag meestal basisstuks, zonder prints. Was dit niet teveel van het goede? Geen idee waarom ik deze stof ooit kocht. Waarschijnlijk wou ik wat kleur in de kleerkast, maar dit is u precies wel veel kleur!
Gisterenavond hakte ik dan toch de knoop door en naaide. Zowel de top als de rok zaten op een mum van tijd in elkaar. Een pasbeurt leverde positieve commentaren op van het thuisfront, dus wil ik jullie ook laten meegenieten.

Ida is een ruimere basistop met een mooie ruguitsnijding. Betsy herken je aan de gebogen onderkant, waardoor de lengte vooraan iets korter is dan achteraan. Maak je ze in dezelfde stof, zal niemand je geloven dat je niet één maar twee stuks aanhebt. Prachtig combo dus.

Om het geheel wat te doorbreken, voegde ik een koordje toe in de taille, al ben ik nog aan het twijfelen aan de meerwaarde hiervan.

Intussen draag ik de outfit al de hele dag, en kan alleen maar besluiten dat mijn kleerkast blij mag zijn met de uitbreiding. Dat dit combo de binnenkant van de kast veel gaat zien, daar twijfel ik aan.


Stof: voorraad
Patroon: Ida en Betsy, beiden uit Fibremood 10

Stoffenstand 2020: 8 in, 27 uit

Fons is in the house!

Een pubergarderobe samenstellen is niet altijd makkelijk. Smaken beginnen te verschillen, kinderlijfjes zijn gegroeid en nemen meer volwassen proporties aan en online winkelen is niet onze favoriete manier van shoppen.

Ik sprong een gat in de lucht toen Sofie liet weten dat er een herwerkte versie van Fons&Lena zat aan te komen.
Het oorspronkelijke patroon blijft nog gratis beschikbaar op de website van Wisj, de herwerkte versie is een update, en niet zomaar één. Ik maakte al verschillende Fonsjes om kado te doen, spijtig genoeg vielen de dochters al een tijdje buiten de maten. Tot nu dus, de maattabel werd uitgebreid van 12 maanden tot, jawel, 14 jaar.
Met Lena maak je een jurk of top, met aangeknipte mouwen, met rimpels of een plooi in het voorpand, zowel met rekkende als niet rekkende stofjes.
Het Fons-shirtje kreeg een colorblock-optie. En deze zag de oudste in huis hier meteen zitten.
In de kast lag nog een restje tricot, waarmee ik wat puzzelde. Resultaat: strepen in alle richtingen, maar dat deert de dochter niet. Het shirtje werd meer dan goedgekeurd, en belandde nog niet in de kast. Ideaal pubergerief dus.
Sorry voor de spam aan foto's, kiezen was niet makkelijk!

Patroon: Fons&Lena van Wisj
Stof uit de voorraad

Stoffenstand 2020: 8 in, 22 uit

Zorgen

Meer dan 20 jaar geleden koos ik ervoor om in de zorg te stappen. Misschien niet zo verwonderlijk met ouders die beiden ook in de sociale sector zaten. Dus legde ik me gedurende drie jaar toe op de studie verpleging (en toegegeven, ook een beetje op het nachtleven in Leuven). Om dan nadien nog een extra jaartje Spoed en Intensieve zorgen te volgen. Zo begon ik dus 20 jaar geleden te zorgen. Met hart en ziel.

Afgelopen maanden werd er nog meer gezorgd dan anders. Corona geeft de zorg een nieuwe dimensie. Bestaand structuren werden meermaals omgegooid, protocols regelmatig aangepast, alles in functie van veiligheid voor iedereen. Het werken is voor mij zowel mentaal als fysiek behoorlijk afmattend. Probeer maar eens empathisch over te komen, in een pak, met twee paar handschoenen aan, met mondmasker en een helm op je hoofd. Onherkenbaar, onverstaanbaar. Nog meer dan anders leggen mensen hun lot in je handen. Onwezenlijk om familie naar huis te sturen, en te laten wachten op telefoon. De zieke mensen ondergaan de nodige onderzoeken, bang afwachtend wat het verdikt gaat zijn. De eenzaamheid weegt door. En dat raakt me enorm.
Ik tel dan ook de uren af, om terug naar mijn gezin te gaan. Eerst uit het pak, de douche in, om niet alleen de stress maar ook die vieze beestjes van mijn lijf te schrobben. Naar zij die al meer dan een maand hun best doen om door social distance corona de wereld uit te helpen. En dan maak ik me ook zorgen. Om toch maar iets mee naar huis te nemen, om hen te besmetten met het virus.
Ook dan stopt mijn zorgen niet. Want na mijn shift in het ziekenhuis, begint er een shift thuis. Manlief werkt van thuis uit, dus valt er nog een deel huishouden te doen, moet er nog mee geholpen worden met huistaken van de dochters, voorraadkasten moeten gevuld worden, de tuin schreeuwt om aandacht, en ik wil mijn batterijen opladen.
Om dan nog maar te zwijgen over de zorgen over de toekomst, over de impact van corona op ons doen en laten.

Soms ben ik stiekem jaloers op mensen die thuis mogen blijven. Want afgelopen zomer ging ik op zoek naar de rust die nu overal heerst, naar de tijd die we samen kunnen doorbrengen. Maar aan de andere kant ben ik fier, fier dat ik iets kan betekenen voor anderen, fier op mijn collega's, op wat we samen bereiken. Fier op mijn huishouden, dat kleine gelukjes in de vorm van kaartjes bij buurtbewoners, verjaardagslingers in het rusthuis en ingezongen liedjes uitdeelt.

Ik hoef geen applaus, geen #, want ik voel me geen held. Al zijn die kleine attenties, die schouderklopjes natuurlijk een hart onder de riem, geven ze me energie. Maar ik zorg nog steeds met hart en ziel. Met of zonder corona

Linkparty #13

De nieuwe Fibremood is er. Al weken zat ik er op te wachten. Een nieuw seizoen kondigde zich al aan, dus kan mijn kleerkast een update gebruiken. En dat is dringend nodig.
Als het op shoppen aankomt, ben ik redelijk zuinig voor mezelf. Een paar basics, een verdwaald feestkleed en een paar zelfgemaakte spullen. Tijd om daar verandering in te brengen.
Elisa stal meteen mijn hart. Basic, maar zowel casual als chique. Ideaal dus.
Het patroon is echt niet moeilijk. Dankzij de fijne werkbeschrijving verliep alles vlekkeloos. Zelf mijn knoopsgatfunctie liet me deze keer niet in de steek. Een vreugdedansje was dus zeker op zijn plaats.

Patroon: Elisa uit Fibremood 9
Stof: uit de voorraad

Handtas: Flo van Wisj
Stof: Huis van Katoen

Stoffenstand 2020: 8 in, 21 uit