Er ligt alweer een nieuwe Fibremood in de rekken. En dat terwijl ik al mijn naaiplannen van de vorige editie nog niet kon uitvoeren. Daarom koos ik deze keer voor een simpeler projectje, een trui. Alice is een klassiek patroon waar je veel kanten mee uitkan. De V-hals kan zowel voor als achter gedragen worden, mouwen met of zonder boord, je kiest dus zelf de look van je trui. Ik maakte een maatje kleiner dan de maattabel me voorschreef, oversized is niet echt mijn stijl. In de werkbeschrijving staan de afmetingen van het afgewerkte product, zodat je steeds een idee krijgt van de maat het kledingsstuk, en zelf niet te hard moet nameten. Verder volgde ik gewoon de werkbeschrijving, enkel het beleg liet ik achterwege. De hals werd afgewerkt met dezelfde boordstof als de mouwen en de onderkant. En oh, wat ben ik blij, mijn V-tje lukte van de eerste keer. De stofkeuze bepaalt mee de stijl van je trui. En dan sta je daar in de winkel, overdonderd door het aanbod, en zijn keuze
Ik laste een stop in, een stop op mijn to do lijst. Want hoe meer ik rondneus op internet, hoe langer deze wordt. En dat creëert voornamelijk veel chaos in mijn hoofd. Dus ik stopte met dingen toe te voegen en maak nu eerst het lijstje af. Ergens bovenaan stond een jas, die dochterlief heel graag zou willen. Gemakkelijkshalve zou ze kunnen gaan shoppen en met een soortgelijk kledingsstuk kunnen thuiskomen, ware het niet dat mijn stoffenvoorraad perfect voorzien was voor dit naaiwerk. Tot knopen toe zelfs. Haar eerste Drew werd bijna dagelijks gedragen, dus toen madam thuiskwam met een printscreen van een gevoerde jeansjas, moest ik niet nadenken. Al was het voeren van het jasje in mijn hoofd iets makkelijker dan in realiteit, er werd niet gevloekt, hooguit een keertje gezucht. Het lijkt een heel werkje, al die patroondelen, en dat doorstikken. Maar eigenlijk genoot ik er van. Zeker nu ik de dochter zie stralen in haar jasje. En het werkt ongelooflijk bevrijdend om iets van mi