Karlene

De achtste editie van Fibremood ligt in de winkel. Ook deze keer worden we weer verwend met prachtige patronen.
De halslijn van Karlene liet me niet los. De jurk is niet meteen mijn stijl, dus ik gebruikte het patroon om een mooie blouse te maken. Een sober stofje uit mijn voorraad zorgt voor een tijdloos kledingstuk.

De blouse zat snel in elkaar, iets waar ik niet echt op gerekend had. De moeilijkheidsgraad zat voornamelijk in mijn glibberig en ontembare stofje. 
Het patroon valt eigenlijk wel helemaal binnen mijn comfortzone. Misschien dat ik me toch nog waag aan een jurkversie.

Meer inspiratie vinden jullie hier!

Stofje uit mijn voorraad
Patroon: Karlene uit Fibremood 8

Stoffenstand 2020: 2 in, 7 uit

Mijn laatste winternaaisel

Deze week komt er een nieuwe editie van Fibremood uit. Ik kan al niet wachten om te beginnen dromen van de lente- en zomercollectie.
Maar voorlopig zullen we onze wintergarderobe nog kunnen gebruiken. En gelukkig maar. Ik maakte een tijdje terug een winterjas voor mezelf. En deze wordt nog elke daggebruikt.
Net na het uitkomen van de 7de Fibremood zag ik allerlei leuke Frida's passeren. Dus kwam hij op mijn lijstje terecht.
Een mooi ribfluweeltje werd verknipt. Omdat ik een winterversie wou, diepte ik uit mijn voorraad een mooi lapje dat als voering mocht dienen op. Een lapje dat al twee generaties lag te wachten. Er hing zelfs nog een prijskaartje aan, wel 218 Belgische Frank had het ooit gekost. Om het geheel nog iets warmer te maken, werd er nog een extra laagje fleece aan de voering toegevoegd. En daar heb ik al superveel geniet van gehad.

Een contrasterende paspel maakt de binnenkant net dat tikkeltje mooier. Niet mijn idee, ik stal het van op het www, maar geen idee meer waar.

Supercontent ben ik met mijn Frida. 

Moeders kunsten!

Eén van de moeilijkste vragen van het jaar: waarmee kunnen we de dochter verrassen onder de kerstboom? Veel gepeins hoefde er deze keer niet aan te pas te komen. Ik plande al langer om die mooie Drew uit Fibremood te maken, maar het alom vertegenwoordigde tijdsgebrek liet dit nog niet toe.  Gelukkig kan de vraagsteller in kwestie geweldig goed naaien. Dus stoef ik hier even met haar kunsten!

Ik hoorde geen horrorverhalen, er werd niet gezeurd over de vele patroondelen, mijn huis bleef pluisvrij,  kortom, een aanrader, zo'n compromis. En Noor, die is supercontent!
Dank u wel, moeder!

Een kadootjesherkansing

Traditiegetrouw tover ik de laatste maand van het jaar een pyama tevoorschijn voor het petekindje. Zo ook afgelopen december. Ik deed navraag naar zijn maat en maakte een maatje groter dan vorige keer. Een lapje waar ik al jaren niet in durfde knippen werd eindelijk uit de kast gehaald. Ook  het wolfpatroon werd opgediept en iets later lag er een prachtige pyama te blinken. Natuurlijk kon een matching outfit voor pop niet ontbreken.

Zelden zie ik een kind zo blij als Jules die zijn pakje opent. Fier als een gieter wordt zijn pyama aangetrokken, om dan de rest van het feest aan te blijven. Fijn dat zelfgemaakte kadootjes zo geapprecieerd worden!
Dit jaar viel dat een beetje tegen. Niet voor hem, wel voor mij. Zijn setje bleek namelijk redelijk nipt te zijn. Te klein als in een broek die net een legging lijkt, en een truitje waarvan het lijfje net niet alles bedekt. Lieve Jules liet het niet aan zijn hart komen, en speelde verder in zijn pyama. Maar mijn meterhart kon het niet verkroppen.
Ik dook deze week opnieuw in mijn voorraad en knipte een nieuw exemplaar, ditmaal twee maatjes groter. Hopelijk past deze nog een tijdje.

Stof: Voorraad
Patroon: Wolf van Zonen09

Stoffenstand 2020: 1 in, 6 uit

Hoe gaat het?

Hoe zit het daar met die burn out? Een vraag die ik op vele lippen zie branden, maar tot nu toe nog maar weinig gesteld kreeg. Vandaar deze blogpost!
Eind mei trok ik aan een alarmbel, begin juni liep ik tegen een muur. Ik vegeteerde 2 maanden in de zetel, huilde liters tranen, had bergen schuldgevoelens. Mijn concentratievermogen lag mijlenver onder dat van Dory, tijdens gesprekken dwaalde ik steevast af, ver weg van het onderwerp, om dan te moeten toegeven dat ik niet meer wist waarover het ging, tv kijken lukte niet, een halve bladzijde lezen voelde als het beklimmen van een berg, ..... Als ik er nu op terugkijk, zat ik gevaarlijk diep. Ik was vooral bang, twijfelde aan mezelf en snapte niet waar ik, die altijd jongleerde met 7 balletjes gelijk, naartoe was. En ik zag ook helemaal niet hoe ik het weer kon rechttrekken.
Dankzij een begrijpend huishouden en een  paar goede vrienden stond ik weer recht, amper een schim van wie ik ooit was. Zij gaven me tijd.  Zij namen dingen uit handen, namen beslissingen, zodat mijn hoofd kon leeggemaakt worden. Ik onderging.

De zomer ging voorbij. Na 3 maanden rust besloot ik terug te gaan werken. Langer thuiszitten zou me meer en meer doen wegkwijnen, het leek me ook de beste oplossing om dingen te doen die ik altijd deed, stilaan terug wat routine opbouwen.  Er kon niet veel gebeuren, ik kon alleen maar opnieuw die muur tegenkomen.  Ik ging voor 40% aan de slag, zodat er voldoende vrije momenten overbleven. Ondanks alle twijfels, was dit een goede oplossing.
Ik las boeken, voerde urenlange gesprekken, ging wandelen, luisterde naar mijn lichaam.  En ik leerde veel over mezelf. Over vele verwachtingen die ik stelde, over terugkerende frustraties die energie vraten. Agenda's werden bekeken, overdaad werd geschrapt. Niks verplichtingen meer, enkel dingen waar we ons goed bij voelden vonden nog plaats.  En zo keerde er een soort van rust terug. En leerde ik weer genieten van kleine dingen.
Intussen ben ik weer 80% aan het werk. Het blijft een evenwichtsoefening, dat luisteren naar je lijf, bewaken van grenzen en de dagdagelijkse rush. Maar hé, sinds een week of twee heb ik het gevoel dat ik de goede weg uitga. En ik ben tevreden, niet alleen voor mezelf, ook met mezelf!

Blogvoornemens en winnaars!

Een nieuw jaar, ook een nieuw blogjaar. Afgelopen maand vierde ik de tiende blogverjaardag, jawel mannekes, en ik mocht heel wat leuke dingen weggeven. Onderaan maak ik nog een samenvatting ivm de winnaars.
Het elfde blogjaar gaat dus in. Ondanks twijfels over het blogbestaan, behoud ik mijn plekje hier en laat ik af en toe wat leesvoer achter. Inspireren en ontdekken, ofzoiets. Want hoe tof ik IG ook vind, het lezen van uitgebreidere hersenspinsels blijft mijn favoriet.

Vorige jaren maakte ik telkens blogvoornemens. En ook dit jaar kijk ik hier op terug.

Mijn favoriete deel is het onderste regeltje. Jawel, mijn stoffenstand. Gewoon een reminder voor mezelf. En voor de voorraad. Dit jaar ben ik met glans geslaagd. Ik haalde 61 stofjes in huis, en er verdwenen er 117. Plaats in mijn hoofd en plaats in de kast!  Op naar nog van dat.

Selfish sewing kan ik ook weer afvinken. Al zal ik nooit een fotomodel worden, graag laat ik volgend jaar nog damesnaaisels zien!

Kadootjes worden ook nog gemaakt, als ik zeker weet dat de ontvanger er content mee zal zijn. Net als vorig jaar werd er dit jaar een extra kerstkadootje voorzien. Een pakje voor iemand die afgelopen jaar net iets meer betekende voor ons. Dit jaar verraste ik een collega met een fijn tasje. Zij zorgde op een gepast moment voor de gepaste woorden.

Het enige voornemen dat ik eigenlijk vorig jaar maakte, haalde ik nog niet aan. Ik wou een mannelijk naaisel toveren. En dat lukte, geloof het of niet. Enkel het vastleggen op een plaatje deed ik nog niet. Ik kan alvast vertellen dat ik een patroon uit de FibreMood gebruikte. Word vervolgd dus!



Graag maak ik de winnaars van mijn feestmaand bekend. Sommigen kregen hun 'prijs' al, anderen nog niet, stuur gerust een mailtje!

Cd van Het Geluidshuis: Vicki Taeymans
Bon van Smartphoto: Saskia van Issews
Patroon Frankie&Fayefannypack van Wisj: Moestash
Frankiefannypack: Lapjestante
Aankoopbon Feeërieke: Katbyn
Patroon en benodigheden Happybackpack van AteljeeCaro: Chrisje-R

Bedankt aan alle gulle gevers!

x

Naadjesendraadjes viert feest (5)

Het is nog niet gedaan met feesten, want ik heb nog een geweldig kadootje te geef.
Een half jaar geleden zag ik verschillende versies van de Happybackpak van Ateljee-caro voorbijkomen. Een rugzak waar je instant gelukkig van wordt. Die kwam dus op mijn lijstje.

Wat zo leuk is aan dit patroon, is dat er zoveel opties zijn, die elke rugzak uniek maken. Twee formaten, twee verschillende voorpanden, laptopvak binnenin, alles staat netjes uitgeschreven in de werkbeschrijving. Bij het bekijken van het patroon riep er eentje luidkeels door het huis dat dat de tas was die ze al heel haar leven wou. Dus mijn eerste versie mocht ik al meteen afstaan.

Voor de eerste keer werkte ik met een rits aan de lopende meter. Gelukkig heeft Carolien op haar webshop een duidelijke tutorial, zodat het intussen lijkt of ik nooit anders deed.

En nu het fantastische nieuws: ik mag van Carolien niet alleen het patroon verloten, ze stuurde me ook een zonnig pakketje op, zodat je meteen aan de slag kan.

Wil jij een kansje maken om het patroon, de lap kunstleer en de rits te winnen, laat dan een reactie achter hier op de blog! En wie weet schitter jij binnenkort wel met een zelfgemaakte rugzak!


Patroon: Happybackpack van Ateljeecaro, op haar webshop vind je ook kunstleer, ritsen en fournituren.
(mijn benodigdheden komen van Huis van Katoen)


Een onschuldige hand hier ten huize trok de winnaars van de Frankie&Fay fannypack:
Moestash wint het patroon
Lapjestante krijgt het gemaakte heuptasje.
Sturen jullie een mailtje met jullie gegevens?

 Stoffenstand 2019: 58 in, 106 uit