Naadjes en draadjes

 Een nieuw jaar, dat betekent nieuwe voornemens. Awel, ik maak er dit jaar eentje. Ik zet mezelf op nummer 1. Zonder veel moetjes, met zoveel meer magjes. Dat klinkt misschien als een nieuwjaarsbrief, maar ik meen het deze keer.  Zo ga ik ook een nieuw naai-jaar in, met veel magjes en weinig moetjes. Het begon alvast rustig met een superfijn patroontje van Bel'etoile. Gratis ende voor niks te verkrijgen via haar facebookgroep.  Een lapje uit de voorraad en anderhalf uurtje werk, zo kreeg het petekindje lastminute nog een extra kadootje. De foto's doen het geweldige patroon geen eer aan, maar toch wou ik dit naaisel hier wel vertonen, gewoon omdat ik er zo instant blij van werd. Stof: voorraad Patroon: Avon-cape van Bel'etoile stoffenstand 2022: 1 uit, 0 in

 2021, een jaar waarin weinig geblogd werd. Ondanks dat er wel naaisels verschenen, nam ik niet altijd de tijd om uitgebreid verslag uit te brengen. Andere kopzorgen, of net geen. Maar laat dat net het schone zijn aan deze blog, alles kan, niets moet!  Naar goede gewoonte hield ik wel een stoffenstand bij. Nerd als ik ben, wordt elk stofje gewassen, gestreken en genoteerd voor gebruik. En zo probeer ik nog steeds de voorraad te doen slinken. Dit jaar liep niet zoals mijn vorige. Ik kocht 39 nieuwe stofjes en verbruikte er maar 31. Geen ramp, er ligt een to do lijstje klaar, hopelijk vind ik snel tijd en goesting om er aan te beginnen. (en nu ik toch nerdy bezig ben: op vier jaar tijd kocht ik 169 stofjes aan en verbruikte er maar liefst 280, dus ik ben nog steeds goed bezig) Ondanks de stilte, wil ik toch even terugblikken op 2021 met een paar foto's, geen grootste dingen, eerder kleine geluksmomentjes. Al was het maar om binnen een paar jaar nostalgisch te kunnen terugblikken. De

 De 20ste linkparty van Fibremood deed me het stof van mijn naaimachine blazen. Na een welverdiende zomervakantie leek het me de ideale moment om na te denken over mijn herfst- en wintercollectie.  Tilda sprong me meteen in het oog.  Sober, korte mouwen, een mooie platte kraag, op mijn lijf geschreven. Ik schoof het patroon even aan de kant, want jurken worden niet zoveel gedragen. En er staat nog veel ander moois in de laatste nieuwe Fibremood.  Toch bleef Tilda door mijn hoofd spoken, dus maakte ik niet de jurkversie, maar kortte deze in tot een blouse.  Zoals we gewoon zijn van Fibremood, zit het patroon als gegoten. Het inkorten van de mouw is de enige aanpassing die ik deed. Veel meer valt er niet te vertellen over Tilda, valt het op dat ik tevreden ben met mijn creatie? Patroon: Tilda uit Fibremood 16 Stof: uit eigen voorraad Stoffenstand 2021: 31 in, 26 uit

Een nieuwe Fibremood, een nieuwe Linkparty. En weeral een nieuw duwtje in mijn rug om nog eens achter mijn naaimachine te kruipen.  Belle, een luchtige zomertop met aparte mouwinzet, sprong er voor mij deze keer meteen uit. Naar goede gewoonte loodste de werkbeschrijving me probleemloos door het hele proces. Ook de maattabel liet me niet in de steek.  De moeilijkheid, daar zorgde ik zelf voor. Het overtekenen en knippen van het patroon gebeurde op verschillende momenten. Hier en daar vergat ik een markering aan te brengen. Het naaien zelf werd ook gespreid over een paar momenten, eerder tussendoortjes. En zo gebeurde er wel het een en ander. De zijnaad van het topje werd te snel dichtgenaaid (en overlockt) waardoor ik kon tornen. Het halsboordje ging er achterstevoren aan, dus weer een avondje zoet met draadjes losmaken. De mouw werd ondersteboven ingezet.  Kortom, volgende keer beloof ik mezelf om iets gestructureerder te werk te gaan en wat meer naaitijd in te lassen. En zo hoop ik o

Fibremood 14 is uit. Een nieuwe editie die al volop zomer en zonneschijn schreeuwt. En dat heeft mijn kleerkast momenteel nodig. Mijn oog viel op Aila, een luchtig bloesje. Dus snelde ik naar de winkel voor een passend stofje. In mijn hoofd zag ik een groen lapje, met een groot motief in contrasterende kleuren. In realiteit ging ik buiten met een blauwig stofje met roze, gele en gouden vlekjes. Geen idee wat me bezielde. Blauw is totaal mijn kleur niet.  In de hoop dat mijn afkeer jegens blauw zou verdwijnen, begon ik dapper te naaien.  De aangeknipte mouwen en het platstuk met rimpels zorgen ervoor dat het bloesje redelijk snel in elkaar zit. Het grootste issue is niet de kraag. Dat staat mooi in stappen uitgelegd in de werkbeschrijving. Knoopsgaten maken bezorgt me steeds weer klamme handjes. Iets met een haat-liefdeverhouding met het automatische gedeelte van mijn naaimachine. Maar ook dit verliep deze keer zonder problemen.  Voor eerst sinds lange tijd verliep een naaiwerk dus echt

Twee jaar geleden printte ik het patroon van de Stinger uit, maar ik geraakte niet vertrokken.  Ik nam het patroon mee op naaiweekend, maar sukkelde met wat knipvrees. Bij een patroon dat iets ingewikkelder lijkt, heb ik een duwtje in de rug nodig. En alhoewel er op naaiweekend veel getalenteerde naaisters zitten, vind ik het veel fijner om rustig te naaien, niet te hard na te denken en vooral veel te tetteren. (en eten en drinken, aheum) Dus sukkelde mijn patroondelen ongebruikt terug in de kast.  Het duwtje dat ik nodig had, kwam er onlangs, toen Lieve een huiswerkgroep aanmaakte. Samen met vele anderen maakten we in enkele weken tijd, stap voor stap, een tas. Aan de hand van foto's en filmpjes en aangemoedigd door andere dames, lukte het me om zonder problemen een mooie Stinger te fabriceren.  Er werd wat gezucht, het leek af en toe wel fitness, al dat keren en draaien, vele lagen stof en stylevil samen. Maar de moment dat de tas geboren werd, (echt letterlijk, zo voorzichtig