Een nieuwe Fibremood, een nieuwe Linkparty. En weeral een nieuw duwtje in mijn rug om nog eens achter mijn naaimachine te kruipen. Belle, een luchtige zomertop met aparte mouwinzet, sprong er voor mij deze keer meteen uit. Naar goede gewoonte loodste de werkbeschrijving me probleemloos door het hele proces. Ook de maattabel liet me niet in de steek. De moeilijkheid, daar zorgde ik zelf voor. Het overtekenen en knippen van het patroon gebeurde op verschillende momenten. Hier en daar vergat ik een markering aan te brengen. Het naaien zelf werd ook gespreid over een paar momenten, eerder tussendoortjes. En zo gebeurde er wel het een en ander. De zijnaad van het topje werd te snel dichtgenaaid (en overlockt) waardoor ik kon tornen. Het halsboordje ging er achterstevoren aan, dus weer een avondje zoet met draadjes losmaken. De mouw werd ondersteboven ingezet. Kortom, volgende keer beloof ik mezelf om iets gestructureerder te werk te gaan en wat meer naaitijd in te lassen. En zo hoop ik o
Fibremood 14 is uit. Een nieuwe editie die al volop zomer en zonneschijn schreeuwt. En dat heeft mijn kleerkast momenteel nodig. Mijn oog viel op Aila, een luchtig bloesje. Dus snelde ik naar de winkel voor een passend stofje. In mijn hoofd zag ik een groen lapje, met een groot motief in contrasterende kleuren. In realiteit ging ik buiten met een blauwig stofje met roze, gele en gouden vlekjes. Geen idee wat me bezielde. Blauw is totaal mijn kleur niet. In de hoop dat mijn afkeer jegens blauw zou verdwijnen, begon ik dapper te naaien. De aangeknipte mouwen en het platstuk met rimpels zorgen ervoor dat het bloesje redelijk snel in elkaar zit. Het grootste issue is niet de kraag. Dat staat mooi in stappen uitgelegd in de werkbeschrijving. Knoopsgaten maken bezorgt me steeds weer klamme handjes. Iets met een haat-liefdeverhouding met het automatische gedeelte van mijn naaimachine. Maar ook dit verliep deze keer zonder problemen. Voor eerst sinds lange tijd verliep een naaiwerk dus echt