Zomer, dat voelde ik toen ik dit stofje vastnam. Ik ben nog zo een old-school naaisters die het niet over haar hart krijgt om stofjes online te bestellen. Voelen moet ik ze, om te laten doorsijpelen wat ik ermee wil maken. Een bezoek aan een stoffenwinkel gebeurt bijna op den tast. Stofjes worden geaaid tot ik er een klik mee heb. (hoogsensitief? Ikke?) Dit stofje onderging hetzelfde lot. Het werd geaaid, en meteen wist ik dat het een bloesje zou worden. Een #fibremoodelisa meer bepaald. Niet alleen omdat het patroon al uitgeknipt in de kast lag, eerder omdat de vorige versie tot op de draad versleten is. Ondanks dat het naaien op een lager pitje staat (later meer daarover), geniet ik nog met volle teugen van het maakproces. Van knippen, puzzelen, stikken, passen, afwerken, elk deel zorgt ervoor dat mijn hersenen zich volledig focussen op mijn naaisel en even niks anders te doen hebben. Elisa dus, een tijdloos bloesje. Iets wat ik waardeer aan Fibremood. Bij mijn zoektocht naar het j
De lente is in aantocht. Dat werd meteen duidelijk toen ik de nieuwe Fibremood doorbladerde. Twaalf nieuwe patronen met tal van variaties zorgden ervoor dat ik nog meer dan anders snak naar een streepje zon. Tijdens mijn laatste bezoekje aan de kringwinkel vond ik een restjes stof, iets wat ik oorspronkelijk teruglegde, maar net voor ik buitenging toch weer uit de stapel viste. Want hoewel mijn hoofd al snakt naar zon, is de rest van mijn lijf nog niet klaar voor de nieuwe zomerkleuren. De twijfel bleef het hele maakproces bestaan, tot ik bij de laatste pasbeurt van de oudste dochter een goedkeurende glimlach toegeworpen kreeg. Over dat maakproces valt niet veel te vermelden. Een polopad en kraag, iets wat ik nog nooit maakte, ontstonden gaandeweg door netjes de werkbeschrijving te volgen. En voor een keertje wilde de knoopsgatenfunctie van mijn naaimachine ook eens meewerken. En zo zit er dus een nieuw bovenstuk in mijn kleerkast. Hoera voor Amber, een vlotte top die zowel in rekb