Ik ben jaloers op mensen die relaxed door het leven kunnen gaan. Dat lukt bij mij echt niet. Mijn hersenen zijn continu aan het ronddraaien, ze staan geen seconde stil. Mijn leven is voortdurend één grote puzzel: een job met onregelmatige uren, het huishouden, de weinige vrije tijd, altijd ben ik stukjes op hun plaats aan het leggen. En neem van mij aan dat het een hele grote puzzel is. Ik heb dan al het grote geluk dat ik huishoudelijke taakjes heel erg lang kan uitstellen. Zo wordt er alleen gewassen (kleding welteverstaan) tijdens het weekend. Strijken in principe ook, maar het gebeurd meer dat er nog een mand staat van de week voordien, waaruit het hoogstnodige uitgehaald is. Herkenbaar? Of ben ik gewoon een luie trees. Maakt niet uit, ik geniet meer van een leuke herfstwandeling dan van een lege wasmand. Er zijn hier toch nog een aantal projectjes die ik wil afwerken, en daar ga ik me de komende weken extra voor inzetten. Deels omdat het echt wel nodig is (bijvoorbeeld de winte