Ik ben een luie naaister. En voor jullie met je ogen draaien, ik ben echt een luie naaister. Het is ook wel een heel proces, dat naaien. Patroon kiezen, maat bepalen, patroon overtekenen en evt. aanpassen, stof en fournituren uitzoeken, daar word ik al moe van. Dan komt mijn uitstelgedrag boven, begin ik te treuzelen, verschuift mijn materiaal van de tafel naar de strijkplank en weer terug. Echt doorwerken zit er meestal niet in. Geen idee of deze afwijking een naam heeft, maar als iemand een remedie heeft, laat het me dan weten. Soms kan ik er van genieten, maar meestal word ik pas blij als ik effectief achter mijn naaimachine zit. Daarom hou ik er ook van om patronen te herbruiken. Het bespaart me tekenwerk, gewoon het patroon op de stof en klaar. Je weet vooraf al hoe de pasvorm zal zijn en je deed het al eens een keer, waardoor de werkbeschrijving meestal minder noodzakelijk wordt (alhoewel ik me door mijn enthousiasme dan af en toe toch laat verrassen) en een tweede versie dikwijl