Naadjes en draadjes

Een bezoekje aan de tandarts, een jaarlijks noodzakelijk kwaad. Telkens het kaartje in de brievenbus valt om me er te doen aan herinneren dat het alweer een jaartje geleden is, probeer ik het zo ver mogelijk weg te steken. Maar op een bepaald moment moet je gewoon bellen om een afspraak te maken. Ik probeer mijn kinderen deftig op te voeden en hen zo weinig mogelijk van mijn tandartsangst te laten voelen. Tot nu toe is dat steeds gelukt. Voor hen is de tandarts een lieve dame die elk half jaar naar de tandjes kijkt, ze poetst met lekkere tandpasta en dan voor de spiegel nog eens uitlegt hoe je best je tandenborstel gebruikt. Bespaart me een hoop discussies elke ochtend en avond in de badkamer. De tandarts heeft het zo gezegd, basta. Maar voor mij is die lieve dame niet zo lief meer eens ik in de stoel lig. Ik zou veel liever alle ramen poetsen, 16 manden strijk doen en de gft-bak uitkuisen dan daar 4 minuten met mijn bek open te gaan liggen. Vorige week was het weer zo ver. Ik lag

Ik weet het wel, ik had beloofd om op 16 september de winnaar van de give-away bekend te maken, maar ik loop een beetje achter. (en ik zie nu een aantal lezers instemmend knikken en fronsen) Vorig weekend was ik jarig. Het werd in alle rust gevierd. De reden daarvoor was dat ik een weekendje eerder al een verrassingsfeestje gekregen had. En wat voor een verrassing. Ik werd als hulplijn ingeschakeld om bij mijn ouders een barbecu klaar te maken, mocht uiteindelijk vertrekken en trof thuis een dolle bende aan die mijn lekkere barbecugroenten kwamen verorberen. Het zonnetje scheen, er vloeide drank naar believen en als kers op de taart ging iedereen mee naar Gitannekesfoor. (Nog nooit van gehoord? Google zal u mooie beelden tonen, ik kan alleen maar getuigen dat het een zalig, kindvriendelijk, en vooral fantastisch festival is, dat zomaar in onze achtertuin plaatsvind. Zet alvast een kruis in je agenda voor volgend jaar. Je mag dan ook hier nog een Mojito komen drinken) Mijn verjaardag

Huis Zes trakteert. Deze gloednieuwe webshop heeft een  uit'gebreid'  (hahaha, heb je hem?) assortiment. Hippe materialen voor groot en klein, om te breien, haken en borduren, handige en leuke accessoires die je nergens in de buurt kan vinden, Huis Zes tovert ze op je scherm. Het was een tijd geleden dat ik met wol heb gewerkt, Huis Zes deed me weer dromen en sinds enkele weken ben ik aan het haken geslagen. Binnenkort meer daarover. Ik kreeg de hartjespompommaker (waauw, veel punten bij Scrabble) in mijn bezit en nog diezelfde avond verschenen hier hartjes in het interieur. Daags nadien probeerden de dochters hetzelfde te doen, en met enige hulp slaagden zij erin om mooie hartjes tevoorschijn te toveren.     Diezelfde hartjespompommaker kan de jouwe worden. Wat je hiervoor moet doen? Je bent/wordt volger van mijn blog, je liked Huis Zes op Facebook  en laat hier een berichtje achter. Volgende maandag, 16 september, om 22u wordt de winnaar bekend gemaakt.

  een dekentje.  Omdat dekentjes leuk zijn om te maken, en leuk zijn om te krijgen. Omdat mijn mama haar living net behangen en geschilderd is en dit dekentje daar net bij past. Omdat ik in de eerste naailes nog geen ander werkje bijhad. Omdat het mooie zilveren paspeltje zo schattig is. Omdat ik best wel fier ben op dit mooie dekentje. En omdat ik eigenlijk ook wel fier ben op deze wel duidelijke foto. Fleece: uit de voorraad gebloemd katoentje: www.klijntje.be paspel: plaatselijke naaiwinkel