Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit februari, 2015 tonen

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Week 3: #boostyourpositivity

Daar ik geen ochtendmens ben, gebeurt bij mij het meeste in de loop van de avond. Overdag (en zeker 's ochtends) ligt mijn tempo gewoon een heel stuk lager. Daarom plan ik een aantal werkjes ook later op de dag. Time-management noem ik zoiets. Werken in een drie-ploegenstelsel zorgt ervoor dat onze agenda een puzzel is, gelukkig een flexibele puzzel, ik kan gerust taakjes opschuiven om iets leuks te gaan doen. Toch zijn er een paar zekerheden in die puzzel. * Wassen en strijken gebeurt hier alleen in het weekend (en dan nog liefst voor de tv). Ik zet een aantal manden klaar en sorteer de kledij per kast, wat mij weer wat tijd uitspaart als ik alles op z'n plaats leg. *Poetsen gebeurt hier tussen de dagdagelijkse dingen door: tijdens het koken trek ik een kast open en storteer alles, ik maak dan ook meteen een lijstje om boodschappen te gaan doen. Als de kinders in bad zitten, maak ik dankbaar gebruik om daar te poetsen, zij het bad uit, de vloer met nat en klaar. *Op z

Amandel-abricoos-koekjes!

Leen , Lies , Katrien en San , deze waren voor jullie bedoeld, maar spijtig genoeg konden ze hier niet wachten. Volgende keer maak ik het goed!   De koekjes zijn makkelijk te maken, lekker en bovendien is het recept goed voor 12 personen (of je kan ze zelf allemaal opeten!     Nodig : *voor de bodem: - 200 gr boter - 70 gr suiker - 250 gr bloem *voor de tussenlaag: - 1 pot versgemaakte abrikozenconfituur   *voor de bovenkant - 150 gr amandelpoeder - 150 gr suiker - 80 gr boter - 3 eierenen - 30 gr maĆÆzena - enkele druppels amandelextract - amandelschilfers     Werkwijze : *het onderste deeg: Je mixt de boter en de suiker goed door elkaar en voegt er dan de bloem bij. Goed  mengen en het deeg afgedekt een kwartiertje in de koelkast laten opstijven.   Wanneer het deeg opgesteven is, strijk je het uit op een rechthoekige bakvorm  (ongeveer 22 x 28cm, groter kan ook, maar dan wordt je taart dunner) Vergeet niet het invetten en bebloemen of

midlife

Jarige wederhelften, groot feest. Maar wat koop je voor iemand die alles al heeft? Dit jaar liet ik manlief zelf zijn kado kiezen.  En hij koos ...   en koos ....  en koos ...   en koos ... Om het geheel compleet te maken, ging ik op zoek. En ik vond ...  en vond ...   en vond ... En er werden ook bijpassende dingen gemaakt ...    en gemaakt ....  en gemaakt ... En als u me nu wil excuseren, ik moet een plaatje omdraaien!

Week 2 #boostyourpositivity

Eten, iets wat redelijk belangrijk is in mijn leven. Honger heb ik zelden, goesting in iets lekkers bijna continu. Misschien heeft het te maken met mijn afkomst. Thuis was er altijd eten in overvloed: vaderlief baatte jarenlang een taverne uit, sinds 10 jaar hebben ze een huiskamerrestaurant. Ik kon dagelijks kiezen uit de hele menu en ook vandaag nog komen er regelmatig overschotjes deze richting uit. Toch probeer ik zelf dagelijks vers eten op tafel te zetten. Elke zaterdag trekken we naar 'het Metteke' in Geel (plaatselijk rommel/groenten/bloemenmarkt) waar we voor een habbekrats verse groenten en fruit kopen voor de rest van de week. Aan de eetlust van de dochters zal het ook niet liggen, ik ben gezegend met kinderen die bijna alle groentjes lusten. Van spruitjes over witloof, boontjes, ... er is niet veel dat ze echt niet eten. De laatste tijd probeer ik regelmatig nieuwe dingen uit. Jeroen Meus blijft een topper: makkelijke receptjes die altijd in de smaak

Laat de zomer maar komen!

 Ik mocht weer een patroontje testen. Eigenlijk kende ik het al, het verschil met mijn vorige kleedje is de rok. Deze keer voorziet Anne een cirkelrok, zodat de jurk een echte meisjes-zwierrok krijgt. Snel klaar en instant happiness bij de dochter. Een poging tot een fatsoenlijke foto mislukte. Bijhorende commentaren zoals doe ne keer nie gek, trekt uw poep in, ga voor da stopcontact staan, ... mag je erbij denken. Dus let niet op de dochter, enkel op het kleed. Patroon: Iridis-dress van Sofilantjes stof: Riley Blake uit het Stoffenwinkeltje van Westerlo

Vacht!

Het stond al langer op het verlanglijstje van de jongste dochter, een jasje in pels. Twee jaar geleden kocht ik bij Strass een lekker zacht vachtje,  dat ergens voor Kerst eindelijk de kast uitmocht. Het knippen en overlocken gebeurde in de naailes.  (God zij dank, de rondvliegende pluis is echt een hel!) Het stikken liet ook op zich wachten, omdat mijn naaimachine even in winterstop was. Maar gelukkig was het jasje klaar net voor de vorige winterprik. Het patroon werd een beetje aangepast. Ik voorzag mouwboordjes, ook aan de rits werd boordstof voorzien om te voorkomen dat de pels een keertje moeilijk zou doen. De kap werd afneembaar gemaakt (dmv knopjes) en kreeg oortjes op vraag van dochterlief. Oja, al wie tijger tegen het stofke zegt, krijgt garantie een boze blik en de wijze woorden: 'Dit is geen tijgervel, dit is van een giraf!' Dus u weze gewaarschuwd.  Stof: Strass Boordstof: Het stoffenwinkeltje (Westerlo) Patroon: een

week 1 #boostyourpositivity

Bijna twee weken en retard. Typisch ik. Een hoofd vol plannen en steeds tijd te kort, levend van deadline naar deadline, om af en toe even op adem te komen en, ondanks vele goede voornemens, toch weer tegen die deadline aan te zitten. Een cursus Didactiek (For/Op voor mensen die thuis zijn in de brandweerwereld) zorgt ervoor dat ik de afgelopen twee weken al een paar keer uit mijn comfortzone gekomen ben. En deze blogpost brengt me weer zover. Het zoeken naar een lievelingsfoto is onbegonnen werk. Veel foto's zijn er niet beschikbaar, daar ik meestal de kodak meezeul. En als er al zijn, kan ik daar moeilijk 'lievelings' aan vasthangen. Selfies moet je hier evenmin verwachten, ik ben nog zo'n ouderwets type dat haar gsm alleen gebruikt om te bellen en te sms'en, dus foto's maken kan ie niet. Zie ik mezelf dan niet graag? Jawel, ik heb de laatste jaren geleerd gelukkig te zijn met kleine dingen. Ik leerde blij te zijn met de koude wind in mijn gezicht als ik

Nog meer carnaval!

Ook de kleinste dochter wist al lang wat ze wou zijn met carnaval. En aangezien ik niet kan weerstaan aan puppy-oogskes: Ella de Octopus!

Ik ben Pippa Peperpoep ...

Ik heb een supertof beroep! Ik gooi het even in de groep! Ik ben Pippa Peperpoep ! Voor u ook eentje met mayonnaise?

Fiets ze!

 Of ik een logo'tje op een truitje kon zetten? Geen probleem, dacht ik bij mezelf, dat fiks ik in een half uurtje. Tot de desbetreffende truitjes hier arriveerden.  Een beetje denken, knippen, puzzelen (waarom is er nu een idiote rits op de voorkant) en lef (zou ik durven strijken) later kon manlief naar de repetitie van zijn toneelgezelschap vertrekken. Speekmedaille voor mezelf.  

Tradities

Tradities zijn er om in ere gehouden te worden (zeker als er eten bijhoort!)