Jawel, het is hier stil. En niet alleen op de blog. Ik hol de laatste weken de kalender achterna. Lessen die nog moeten voorbereid worden de avond voordien, last-minute paaseitjes, baby's die geboren worden, waarvoor de kadootjesstof bovenop de stapel ligt, maar niet verder geraakt, manden strijk, waar alleen het hoogstnodige uitgevist wordt, tussendoor eten maken, kinders van hot naar haar voeren, .... En dan blokkeer ik. Hersenen die overuren draaien, gedachten die niet meer stoppen, en ik geraak geen meter vooruit. Mijn hoofd zit vol, vol met dingen die ik nog moet en wil doen, maar de dagen zijn te kort, uren lijken minuten en de tijd vliegt voorbij nog voor ik met mijn ogen geknipperd heb. Nog Ć©Ć©n dagje werken en ik heb een weekje verlof. Verlof dat gaat gebruikt worden om mijn huishouden weer op gang te trekken, kamer voor kamer te poetsen en lijstjes te maken van dingen die nog moeten gebeuren, in de hoop zo een beetje structuur in mijn hoofd te brengen, zo