Naadjes en draadjes

Als ik me een kip voorstel,  zijn er twee opties, afhankelijk van mijn humeur: Ofwel zijn kippen noodzakelijk kwaad: egoïstische, haatdragende wezens met vieze dinosaurusvoeten, die op je toe komen gevlogen/gelopen alsof hun leven er vanaf hangt, en pikken op alles wat eetbaar is (met inbegrip van tenen als je sandalen aanhebt) Ofwel zijn het superlieve, eierleggende, onkruidopetende, afvalverwerkende vrienden. Gelukkig had ik deze laatsten in gedachten toen Noor mij liet weten dat ze met carnaval een kip wou zijn. Veel moeite kostte het niet en veel tijd heb ik er ook niet aan besteed. De kleinste dochter was een ander paar mouwen. Als je bijna vijf bent, wil je er natuurlijk uitzien als een prinses. Gelukkig is zij lichtjes beïnvloedbaar en kreeg ze geen roze, maar wel een groen kleedje, inclusief belletjes en vleugels. Iets meer werk, maar soit, alles voor het goede doel: een gelukkige dochter. Meets TinkerbElla.

Dit jaar besloot ik om in de naailes iets voor mezelf te maken. Dit is het resultaat!          Net klaar voor de feestdagen en meteen aangedaan.   (zo leek het toch niet alsof ik in de solden nog ne nieuwe jas gaan kopen was)     Stof van bij Strass Patroon uit een heeeeel oude Burda.

                                                       Ooit een bommajurk, maatje 56.                                                         Nu mijn lievelingsstuk in de kast,                                                  of neen, meestal te vinden aan mijn lijf.