Naadjes en draadjes

... zondigen. Dat was mijn uitdaging voor de blogchallenge deze week. Ik ben een Bourgondiër in hart en nieren. Met een vader als kok stond er thuis altijd lekker (en gelukkig ook gezond) eten op tafel. Tel daarbij nog de factor zoetekauw en je zal ook begrijpen dat ik niet het lijf heb van een topmodel. De laatste jaren probeer ik regelmatig aandacht te besteden aan gezonde voeding. Niet alleen voor mezelf, ik wil ook mijn dochters de juiste voedingsgewoonten aanleren. En ik denk dat we dat niet zo slecht doen. Er wordt hier drie maal daags getafeld. Steeds zijn er groenten en fruit aanwezig, frisdrank is beperkt tot maximum één glas per dag. Een weekmenu zorgt ervoor dat er voldoende afwisseling is en ook restjes netjes opgewerkt geraken. En een klein moestuintje en ouders met een serre vullen onze diepvries zodat we ook buiten het seizoen voldoende vers aanbod hebben. Maar de zoetekauw in mij vult de snoepkast ook regelmatig aan, en ik moet stiekem toegeven dat ik die ook ...

Onlangs deed Miss Pixie een oproep. Of er iemand zin had in een uitdaging. Eentje die de volledige vakantie zou duren, elke week een ander thema. Een challenge die onze muizenissen uit ons hoofd haalt en zo zorgt dat we in september helemaal fris het najaar ingaan (of hopelijk helemaal fris kunnen genieten van een op en top nazomer). Als ik het woord Challenge hoor, steek ik al mijn hand in de lucht. In mijn hoofd is het altijd haalbaar om deel te nemen. Maar ik ken mezelf, mijn chaotische, onregelmatige leventje zorgt ervoor dat dit niet altijd in praktijk om te zetten is. Toch doe ik deze keer mee. Er valt immers niets te verliezen, je kan zelfs een beetje foeteren met de wekelijkse opdrachten. En laat dat net één van mijn specialiteiten zijn. De eerste twee weken van het verlof liet ik de Challenge aan mij voorbij gaan. Vakantie met het hele gezin, rust tot in de toppen van mijn tenen, daar kan geen uitdaging tegenop. In de maand juni deed ik ook nog een beetje van declu...