Naadjes en draadjes

Alle gekheid op een stokje: ik maakte een ezel voor de kerststal van de kleuterschool.

Toen het peuterjurkje van 'Van Katoen' verscheen, smolt mijn hart. Het smolt nog verder toen bleek dat mijn lieve dochters net iets te groot zijn voor deze versie. Jammer, want ik zag hen er al in rondlopen. Gelukkig zaten die van 'Van Katoen' niet stil en verscheen er een patroon voor iets grotere meiden. Ik dook in mijn stoffenstapel en toverde een lief krabbenstofje tevoorschijn (dat in mijn bezit geraakte via Made by KK). Ella trok het jurkje meteen aan en promoveerde het meteen tot haar lievelingskleedje. En zoals Ella op de foto laat zien, is het te maken met je ogen dicht, zo'n geweldige uitleg wordt er bij het patroon gevoegd. Ik knutselde langer aan het papieren patroon om alle delen netjes aan elkaar te plakken dan aan het kleedje zelf. Zijn jullie ook tot over jullie oren verliefd op dit patroontje? Surf dan bliksemsnel naar www.vankatoen.org , bestel het patroon voor een verwaarloosbare vijf euro en vindt het twee dagen later in je mailbox. Een vervolg o...

Verjaardagsfeestjes zijn leuk, maar bij de gedachte aan de zoektocht naar een gepast kadootje breekt het zweet mij al uit. Vorig jaar heb ik besloten om me niet meer suf te zoeken. Ik maak gewoon zelf iets. Ik moet eerlijk bekennen dat wegens tijdsgebrek dit goed voornemen wel eens aan de kant gezet wordt. Maar meestal slaag ik er wel in om iets tevoorschijn te toveren (en dan nog op het laatste nippertje, wat dan heel wat stress meebrengt.) Deze keer verliep alles wat vlotter. Een geweldige madam kwam onlangs met een nog geweldiger idee op de proppen. Noor moet morgen naar een verjaardagsfeestje en daarom maakte ik gisterenavond (jaja, geen stress) een geweldig pakje. Al zeg ik het zelf. En intussen mag ik me ook de Biais-kampioen noemen! Noor is helemaal in haar nopjes nadat ik haar verteld heb dat ze zelf een ridderkostuum krijgt binnenkort. Als het aan haar lag, krijgt Ella een paarden-outfit, dan kunnen ze echt oorlog voeren.

Heeft er iemand dit ook al meegemaakt? Je ziet een stofje en weet meteen wat je er mee gaat maken. Voila, bij mij gebeurt dit dikwijls. Dit tricootje komt van het Stoffenspektakel en lag al een tijdje te roepen om geknipt te worden. Ik zette me een avondje achter mijn naaimachien en toverde er dit kleedje uit (model is afgekeken van een kleedje van Strass). Het is een simpel kleedje, met een strik aan de kraag en een plooi in de rok. 's Morgens moest Noor eerst haar jurkje passen maar ... ze staat er niet mee. Ligt het aan mij? Ik ben haar gewoon met brede rokjes, onderrokjes, frullekes en prullekes? Intussen heeft ze het al een paar keer aangehad, en het went wel een beetje. Maar ik ben er nog niet uit of dit voor herhaling vatbaar is.

Dit rokje werd twee maal gemaakt: eentje voor Noor en eentje voor een vriendinnetje. Ik heb me toegespitst op dit 'luimoedersrokske': de volledige breedte van de stof werd gerimpeld aan een tailleband. Hieraan rimpel ik ook de voering (dan staat het rokje lekker breed). Voor ik de tailleband dubbelplooi en toestik, naai ik hierin een knoopsgat, waar ik dan achteraf de elastiek doorsteek. Als dochterlief dan gigantisch uitzet, of als het rokje doorschuift naar kleine zus, kan ik er in twee minuten een nieuwe elastiek insteken. Poepsimpel, al zeg ik het zelf.

Blogstilte? Neeeeen, gewoon te druk. Voltijds werken, een huishouden runnen, pfff, soms zou ik even een pauzeknop willen induwen. Als ik even tijd heb, moet ik kiezen: ofwel zet ik me achter mijn naaimachien, ofwel kruip ik achter de computer en zit ik jaloers te kijken wat die andere creatieve zielen tevoorschijn toveren. En meestal gebeurt het laatste. Toch werd er wel genaaid de laatste weken. Ella kreeg een jurkje, een variant op deze . Let niet op de slechte foto, de flits laat het afweten. En let zeker niet op de pose van madam, als ze me ziet komen met het fototoestel, krijgt ze nog meer kuren.

Voila, Noor haar eerste naaiwerkje. Uiteraard kreeg ze wat hulp, maar ze koos ijverig stofjes uit, knipte alles op maat en hielp bij het stikken. Jong geleerd is oud gedaan !

'Mama, ik wil een sjaal maken!' 'Kijk maar in de lapjesdoos, Noor, en je mag alles gebruiken dat je mooi vindt.' Iets later vond ik Noor in de keuken op de grond, ijverig aan het werk. Wordt vervolgd ...

Shame on me, mijn twee dochters hebben nog geen wintergarderobe. Kousenbroeken werden vorig weekend bovengehaald en de naaimachine draait op volle toeren.

De meest originele verjaardagskado is gemaakt door iemand met veeeeeeel doorzettingsvermogen en engelengeduld. Zoveel knoopjes uit een bezemsteel maken, pfff, ik ga erg hard moeten nadenken om dat te overtreffen. Merci Sander en Annelies.

Geknipt door Noor, geholpen door mama!

Kadootje voor een jarig vriendinnetje.

De laatste dag van vorig schooljaar had Ella een valiesje bij. Niet voor haar, wel voor Jules. Meneer mocht de hele zomer hier komen logeren, als ik een nieuwe outfit voor hem maakte. En zo gebeurde het. Het kostte me bloed, zweet en tranen. Niet voor het patroon, dat vond ik hier , wel om alle stofjes een beetje fatsoenlijk rond dat gekke lijfje te krijgen. Want zeg nu zelf, een echt fotomodel is Jules niet, en hij zal het ook nooit worden. Maar speciaal voor u, op de catwalk, de enige, echte .... Jules: De eerste outfit is de nieuwe wintermode. Casual, maar toch chique. Met debardeur voor de frisse dagen, en een coole blazer voor de koude te trotseren. De tweede outfit is er eentje om de winterkou te doen verdwijnen. Vrolijk rood, afgewerkt met bijpassend petje. Vergeet vooral niet om de palestinastappers te bekijken. Ook aan een regenachtige dag werd gedacht. Jules zal kunnen buitenkomen met deze geweldige regenjas en dito hoed. ...

Om de zomer in stijl af te sluiten! Met dank aan Lydie voor de leuke voormiddag en de mooie foto's!

Voor die lieve, kleine Lucille! Patroontje vind je hier.

Terwijl de keukentafel bezet werd door een poker-bende, knutselde ik een verjaardagskado in elkaar. Hopelijk is de gelukkige er blij mee. Het patroon komt van Farbenmix, de stofjes zijn allemaal restjes.

Kadootje voor de juf in dezelfde stof als de gordijntjes van de klas!

Begin mei 2010: verhuis en start van de werken Eind mei 2011: nog veel werk, maar we zijn terug verhuisd! Een kleine voor en na: Diegenen die meer willen zien, zijn altijd welkom!

Stop maar in het wasmachine! Het kostte me heel wat overredingskracht om ook de poppemiekes mee in het machine te krijgen, maar het is me gelukt. En dit wel vier keer!

Ondertussen (na een jaartje ijverig verbouwen) zijn we weer verhuisd naar ons eigen huisje. Net voor de verhuis maakte ik nog snel twee rokjes. Ze werden al gespot op het stoffenspektakel in Mechelen.

Om ruzie te vermijden Een kleedje voor Ella en een kleedje voor Noor.

Een stapeltje stof en een berg restjes werden ... 10 pipi langkous-schortjes.

Noor en Ella, als bruidsmeisje. Het rokje is een simpel plooirokje, het vestje komt uit een oude Bizzkids. Het idee van de haarband komt van Creakir. .

kan ernstige gevolgen hebben! 'Noor, wat heb je getekend?' 'Kabouter Wesley die een ijsje van de kreemkaar kocht, maar met zijn hand tussen de deur stak, en daarom is er een ziekenwagen gekomen. ' 'Godmiljaar'

Vorig jaar stond er op haar blog een rokje 'te geef'. En het kwam onze richting uit. Noor droeg het vorig jaar, Ella ging er dit jaar mee naar school. Van een geweldig leuk kadootje gesproken ... Om haar te bedanken, maakte ik vorige week een klein kadootje: een speldje voor kleine meisjes en een stempel voor de dame. Nog eens heel erg bedankt, Mme Li!

Anka en Louise, twee popjes voor de bruidsmeisjes. (Oké, het zijn geen tante Hildekes , maar onze meisjes laten ze niet meer los. Een memory voor de bruid en bruidegom, voor uren speelplezier. (Een werkbeschrijving kan je vinden bij Miss Stik .)