Naadjes en draadjes

Onlangs werd Jules twee! Na mijn beste kerstkadootje ever , moest ik dus op zoek naar een nieuwe verrassing. Gelukkig maakte Tante Hilde niet alleen het Poppenboek , ze schreef ook een mooi boekje over een klein poppenmeisje, Felicia. Het boekje is voorzien van leuke fotoprenten, een schattig verhaaltje, een receptje voor koeken en patroontjes voor tien geweldige maskers om zelf te maken.  Ik kocht het boekje, naaide een tasje, twee maskertjes en bakte wat koekjes. Een voormiddagje werk, met geweldig resultaat. En de restjes vilt werden gewoon meegegeven zodat de mama van Jules binnenkort zelf aan de slag kan! Dank u, Tante Hilde voor deze prachtige inspiratie. (en ik hoop stiekem dat er nog een vervolg komt op je leuke boeken)

Een uitstapje gaat bij ons liefst gepaard met spek voor ieders bek. De meisjes krijgen wat 'speel'tijd, terwijl wij ook willen genieten op onze maat. Oostende is de place to be. Ik ken deze stad vooral als badstad die makkelijk te bereiken is met het openbaar vervoer, een lange winkelstraat heeft en dan ook het bijhorende dijk en strand-gebeuren. Gisteren werd ik dus verrast door het onbekende dat de stad ons te bieden had. We vertrokken op een deftig uur en picknickten bij aankomst in de buurt van een randparking. Er is een pendelbus voorzien naar het centrum, maar het mooie weer zorgde ervoor dat we er een wandelingetje van maakte. De dame van het toeristisch bureau voorzag ons van plannetjes en een hoop activiteiten, waardoor we al meteen spijt kregen dat we diezelfde avond al weer naar huis moesten. Fort Napoleon was onze eerste bestemming. Er loopt daar momenteel een expo rond de boekenreeks 'De Waanzinnige Boomhut', zeer geliefd bij onze jonge dames. Om daar...

Na vorige geslaagde editie van de Sew Challenge , had ik de smaak wel te pakken. Er volgde onlangs een nieuwe blogmeet, die ik jammer genoeg aan me moest laten voorbijgaan. Maar tegen de Sew Challenge zei ik geen neen. Ik kreeg van Sofie nieuwe criteria waaraan mijn naaiwerk moest voldoen: 'Princesstyle yourself'. Mijn brein maakte overuren, ik dook in mijn stoffenmand en begon ijverig te naaien. Tijdens ons laatste naaiweekend ontdekte ik in een La Maison Victor een jurk die meteen hoog op mijn to do lijstje stond. In mijn stoffenvoorraad lag een een vuilroze lap tricot (aja, roze voor een prinses), een matching stofke voor een vest werd gekocht en joehoe, in mijn hoofd zag het er fantastisch uit. Tot de eerste pasbeurt. Op zich niks mis met het patroon, ook niks met de stof, maar ik verzoop letterlijk in het kleed. En dan de kleur. Mijn trouwjurk had de ideale kleur, maar nu leek het alsof ik niks aanhad. Ik bespaar jullie van het gevloek dat volgde. En besloo...

Na het maken van mijn vorige twee tassen, kon ik niet meer stoppen. Ik wilde mezelf ook verwennen met een nieuwe tas. Net op tijd zag ik de oproep van Sabrina van De Stoffengalerij , zij had een nieuw patroon dat mocht getest worden. De Ethan bag is een grote tas, die gerust dienst kan doen als logeertas, zwemtas, sporttas, plaats zat. Ik gebruik ze vooral om te gaan werken. Mijn lunch, tussendoortjes, af en toe wat boeken en cursussen, alles gaat er vlotjes in. Het ritstasje vooraan zorgt ervoor dat ik niet heel mijn tas hoef om te kieperen om mijn tikkaart te zoeken. Omdat de tas voor mezelf moest dienen, stond ik me toe om stof te kopen. (Joehoe, na twee jaar stashbushing). Dankzij Sofie vond ik de perfecte stof bij Kwantum , aan een meer dan vriendelijk prijsje. Fournituren komen uit de plaatselijke stoffenwinkel. Ook interesse in de tas? Het patroon is nu te koop bij De Stoffengalerij. Nog wat meer voorbeeldjes nodig? Klik dan door naar volgende blogsters: Hutsepru...

Tijdens het naaiweekend werd er niet alleen gegeten, gedronken en gelachen. Neen, er werd ook een beetje gewerkt. Ondanks mijn goede voornemen om dit jaar heel georganiseerd te vertrekken, slaagde ik er niet in om keuzes te maken. Ik vertrok met een stapel patronen, een wasmand vol stofjes en een extra tas restlapjes. Het leuke was dat er velen hun restlapjes hadden meegebracht. Zo hadden we een heuse stoffenwinkel waarin gretig kon gegraaid worden. Zaterdagavond besliste ik om twee tassen te maken voor de dochters. Het patroon werd overgetekend, stofjes vond ik in de restjeshoek, ik puzzelde en zondagmiddag keerde ik huiswaarts met twee leuke afgewerkte tassen.  Ik gebruikte de voorgeschreven vlieseline, jammer genoeg trekt de stof nog steeds in rimpeltjes. Hopelijk verdwijnt dit bij veelvuldig gebruik. Patroon: Ida uit 'Mijn tas' Stofjes: Paneel stokstaartjes van Finch Fabrics

Vorig weekend mocht ik weer deel uitmaken van de gekke Sew Naaiz-bende . Vorig jaar ging ik in op de oproep van Marie-Paule en intussen is het een traditie geworden. Wat is er nog leuker dan een heel weekend vertoeven tussen gelijkgezinden, bergen stof en hapjes en drankjes à volonté! Ik herinner me hoe zenuwachtig ik vorig jaar was, een huis binnenstappen vol onbekenden, dat lag net buiten mijn comfortzone. Dit jaar waren er geen zenuwen, ik opende de deur en voelde me direct op mijn gemak tussen mijn naaivriendinnekes. Ik genoot van een rustig weekend, het geluid van knippende scharen, ronkende naaimachines en tetterde madammen. Net als vorige keer werden we ook nu weer verrast met een overvolle goodie-bag.  Duizend maal dank aan alle sponsors: Framalo ,  Stoffengallerij ,  Compagnie M ,  Brindille & Twig ,  Itch2stich ,  My childhood Treasures ,  Stitch ,  Cas & Nina ,  Nominette ,  Petite Couture ,  Het Stof...

Wie mijn dochters kent, weet dat hun breinen overuren draaien. Een paar keer per jaar mogen ze zich helemaal laten gaan. Ergens in januari komen ze meestal op de proppen met de meest hilarische ideeën voor hun carnavalsoutfit.  Noor bleef dit jaar redelijk bescheiden (kvrees dat ze vorig jaar al het meest geweldige idee ever had). Zij koos om vandaag rond te lopen als Shaun het Schaap. Een hoeraatje en dansje langs mijn kant konden niet ontbreken. Een overschotje fleece werd omgetoverd tot schapenpakje. En klaar, dacht ik. Tot madam vond dat ze ook een toefje pels op haar hoofd moest hebben. Deze ochtend voor de spiegel was ze dan niet ook niet tevreden met haar eige haarkleur, dus kregen haar mooie koperen haartjes een make-over. (Hopelijk blijft het bij deze ene keer, want ik ben ontzettend verliefd op die rode lokken van haar) Ella kwam met een heel ander idee, zij wou scheurkalender zijn. Gisterenavond knipte ik een kartonnen doos in stukken, zocht wat mopjes b...