De grote dag voor Ils en Karl. Na jaren lief een leed gedeeld te hebben, besloten ze te trouwen. Dat het geen klassiek huwelijk zou worden, was te verwachten. Maar dat ik de kleedjes voor Charlize mocht maken, was een grote verrassing.
Ik luisterde naar de wensen van de bruid, ging een keer met mijn meter op bezoek bij de kleine prinses en startte de zoektocht. De zoektocht naar een grijze stof, met een leuke tekening, om voor madam een rokje en vestje te maken. Heel het land werd afgezocht, stoffenbeurzen, stoffenwinkels, tot ik ineens een lief babyvelourtje tegenkwam. Een zacht grijs stofje met mooie geborduurde rozen. Ideaal voor kleedjes voor een echt bruidsmeisje.
Ik maakte eerst een proefrokje en begon nadien met een bang hartje aan het echte werk. Iets maken voor iemand anders is toch niet hetzelfde als voor mijn eigen meisjes.
Een paar dagen voor de grote dag mocht Charlize haar outfit passen. Ik was met een bang hartje naar ginder gereden, maar toen ze haar kleedjes aanhad, verdween de ongerustheid meteen.
15 oktober 2010, de zon scheen, er kwam een stralend gezinnetje tevoorschijn en ‘s avonds bouwden we een feestje om nooit te vergeten.
Reacties
Een reactie posten