Doorgaan naar hoofdcontent

Vulling

Morgen viert Kaat haar verjaardag. En bij een verjaardag horen kadootjes. Mijn dochters mogen altijd zelf kiezen wat de jarige liefst zou hebben. Prinsessenkleedjes, knuffelpaarden, ridderkostumekes, alles passeerde hier al de revue. Stokpaarden zijn felbegeerd. Er liggen hier altijd geknipte lapjes te wachten om in elkaar gezet te worden, zodat de stressmomenten de avond voor de feestjes al een beetje beperkt worden. Van het desbetreffende stokpaard ga ik u geen foto tonen. Het werd een rood-paarse variant van deze.

Nu dat ik eens op tijd aan het kado begonnen was, zat ik met een ander probleem. De zak vulling was leeg. Ik repte me naar de nabijgelegen stoffenwinkel (als je dat reppen kunt noemen, probeer maar eens tot in Geel te geraken zo rond 14u) en vond er vulling. Niet diegene die ik gewoon was (zo'n witte pluche, die in echte kussens zit), wel een andere. En nog tegen een schappelijk prijske. Ne meevaller, dacht ik nog.
Valt me dat effe tegen. Dikke rommel is het. Het had beter wat meer gekost, dan had ik die zak laten staan. 
Het spul plakt meteen aan je kleren, hetgeen je ermee vult zit eruit of alsof de hond er al mee gespeeld heeft (lees: vol bubbels en toten) en de dochters vinden het geweldig om er ne keer in te grabbelen zodat alles overal hangt behalve waar het moet.  


Soit, de helft van de zak zit in de stofzuiger en de andere helft in een stokpaard. Nu maar hopen dat dat paard heel blijft, anders mag Ella volgende keer niet meer naar een feestje gaan.

Zeg dus niet dat ik jullie niet gewaarschuwd heb: Zo'ne zak late gewoon staan, koop liever fatsoenlijk materiaal. En diegenen die twijfelen, mogen de zak altijd komen halen.

Reacties

  1. Die vulling zat in mijn poppen vroeger(jaren '80 that is) :D
    Inderdaad vreemd materiaal!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hahaha gelukkig was hij goedkoop! Maar weggooien kun je waarschijnlijk ook niet hĆØ? Ik zou ook zo zijn. Zonde.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Getver... Dat wil je niet in huis. Zo hebben mijn jongens een tijdje terug een flink stuk piepschuim 'gedetermineerd'... die bolletjes waren ook superstatisch, Bah.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik herinner mij die vulling van wanneer er een pop eens een 'ongelukje' had. Dat is inderdaad echt nest!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo