Doorgaan naar hoofdcontent

Carnaval 2016

Uit ervaring weet ik dat half blogland de voorbije week heeft zitten naaien, om ervoor te zorgen dat hun kinders vandaag perfect uitgedost een leuke dag beleven. Dat stond ook op mijn planning. Ideeën in overvloed. En twee dochters die perfect weten wat ze willen. Piece of cake dus.
Stof en attributen werden vorige week bij elkaar gezocht. Het echte werk begon pas gisteren. Dank u wel uitstelgedrag en deadlinestress, mijn altijd aanwezige partners.

Carnaval dus, en twee dochters die weten wat ze willen. Makkelijk? Ja en neen. Ze weten wat ze willen en jammer genoeg gaan ze ook niet voor minder. Dus wordt er vooraf even vergaderd, getekend en -belangrijk- er worden compromissen gesloten. Om te voorkomen dat ik achteraf beteuterde gezichtjes op straat moet sturen.

Meet Noor - alias Barbie:


Opdracht:
'Ik wil Barbie zijn in een doos. Veel roze en iets met cupcakes, en vooral niet onbelangrijk: een lelijk kleed, want barbie heeft altijd lelijke kleren aan (lees: jaren '80). En op de doos moet een wolkje komen met daarin 'Barbie', net als bij de echte!'
Ik zocht en vond stof in de couponbak van De Stoffenstraat, toverde nog een kroontje en klaar (of zo ongeveer). Over de doos werd iets langer nagedacht dan dat er tijd in kroop om ze te maken. Lang leve Action (roze inpakpapier en schilderstape)


Dat het kind content was, hoef ik u niet te vertellen. Gelukkig zijn de poses in een doos beperkt, anders zou er een hele fotoshoot gevolgd zijn.


Dochter twee was een ander paar mouwen. Zo makkelijk Noor om te praten is, zo moeilijk lukt dat bij Ella. Zij is van nature uit bescheidener en vooral minder aanwezig. Maar weet verdomd goed wat ze wil, met haar valt niet zoveel te onderhandelen. Gelukkig was haar carnavalswens niet zo moeilijk.
Meet Ella de pauw:


Opdracht:
Pauw, blauw, veren en iets voor mijn haren.
Gelukkig bestaat Ella haar kleerkast vooral uit sobere blauwe kleding. Een bijpassend rokje werd gemaakt uit blauwe stof en meters tulle, waaraan ik enkele vilten 'veertjes naaide.
Het maskertje werd gebaseerd op de maskers van Tante Hilde en klaar!


 


Kinders content, mama content! En als u me nu wil excuseren, ik ga hier nog de hele voormiddag nodig hebben om mijn rommel van mijn naaiwerk afgelopen nacht op te ruimen.


Reacties

  1. Wauw Hanne, weer ongelofelijk knap gemaakt!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Die noor is echt zalig! En Ella haar blik... ik zou nog niet durven te onderhandelen ;) kids with attitudes - WE LIKE!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Flink gewerkt mama! Die Barbie is geweldig!
    En inderdaad, een pauw with an attitude!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Allebei erg mooi!!!
    Bij mj geen carnaval, ik haat carnaval :p Dus ik kocht gewoon wat verkleedkleedjes voor de dochter ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi gemaakt en deze meiden weten duidelijk wat ze willen!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een mooie pauw!!

    Maar die Barbie in een doos vind ik echt het beste kostuum dat ik tot nu toe gezien heb!! (en ja, we hebben er al veel gezien!) Zo goed gevonden!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Werkelijk knap gemaakt! Proficiat mama!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. haha! de rommel zal intussen al in orde zijn zeker? Super goed gedaan! Die Barbie is geweldig!! En het gezichtje van de pauw is zo herkenbaar, ik heb er hier ook zo eentje rondlopen!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, één intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn überschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo