Doorgaan naar hoofdcontent

Ik ging op reis en ik nam mee ....

... mijn valiezeke, met daarin een comfy outfit, een pyama en toiletgerief, vrij basic dus.
... mijn naaimachine
... de overlock
... een krat met projectjes
... een zak vol stofjes
... het koffertje kamsnaps
... en niet te vergeten een lekker flesje cava!


... een hele koffer vol dus.

En waar trok ik dan naartoe? 

Ik mocht genieten van een weekendje in de Stille Kempen, een weekendje waarvan ik daadwerkelijk genoten heb. Samen met 19 andere dames zette ik me van vrijdagavond tot zondagnamiddag achter mijn naaimachien. Wie dacht dat het daar een echt kippenhok met kakelende hennen zou zijn, had het mis. Er werd met opperste concentratie getoverd, stukken stof werden kledingstukken, er werd met goede raad gegooid, ... Het is gewoon onvoorstelbaar dat 20 vreemden het zo goed met elkaar konden vinden. Voor mij was het weekend veel te kort.


En wat ik mee terugbracht? Dat laat ik jullie zien in een volgend blogbericht.



Ik kijk al uit naar een volgende editie, dames!

Reacties

  1. Episch, zo wordt dat tegenwoordig genoemd, en dat was het ook!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha ik had precies toch beter mijn haar gekamd :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zat jij misschien ook in een speldenkussen vast, Katrien?

      Verwijderen
  3. Onvoorstelbaar inderdaad! Genoten, hard gewerkt, nieuwe vriendinnetjes gemaakt. Volgende editie: check!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nooit durven dromen dat het zo fantastisch leuk zou zijn!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Voor even was ik in de naaihemel beland... Ik wil al terug! Terug naar die opperste concentratie, goede raadgevingen, spontaan aangeboden hulp,... en warme momenten! Jullie zijn de besten!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Heerlijk was het, volgende keer moet ik wel mijn pose oefenen voor ik terug ren...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik was blij dat ik dat niet hoefde te doen, dat had nooit gelukt!

      Verwijderen
  7. Fijn! Ik verbaas me er ook telkens over, dat je zo snel vertrouwd met gelijkgestemden kan worden!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Het was een superfantastisch weekend de tijd vloog voorbij veel geleerd en bedankt iedereen mijn naaiwereldje werd een naaiwereld top

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Het was een zalig weekend en als we nu geen andere verplichtingen hadden, hadden we er gerust nog een week bij aan kunnen breien (ehm, naaien) :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Voor mij was dit de spreekwoordelijke 'sjot onder mijn ...', ben weeral aant naaien!

      Verwijderen
  10. Met een gemeenschappelijke hobby of passie komt het al snel goed he :D

    BeantwoordenVerwijderen
  11. al serieus curieus naar uw maaksels nu!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo