Doorgaan naar hoofdcontent

Lente-schoonmaak-weggevertje

Eindelijk is ze daar, het lang verwachte lentezonnetje. Ik kan er enorm van genieten (wie niet?) om alles te zien groeien en bloeien. Alleen groeit ook de rommel in huis. Daarom begon ik afgelopen weken aan de grote opkuis binnen in huis. Boven wordt er geplamuurd, behangen, geverfd dat het een lieve lust is.
Ook alle kasten moeten eraan geloven. Geen Marie Kondo-gebeuren, gewoon deftig grote kuis, en zo krijgen we weer rust in het huishouden. Rust in mijn huishouden, rust in mijn hoofd.

Grote kuis zorgt er ook voor dat er heel wat unfinished projects tevoorschijn komen. De kast zou de helft leger zijn als ik ze allemaal een keertje uitvoerde!
Zo vond ik vorige week een envelopje dat totaal uit mijn gedachten gegaan was.
Toen er van verbouwen nog geen sprake was, (lees: ongeveer 15 jaar geleden, jawel) wilde ik in het kleinste kamertje een gezellig muurtje maken, met daarop allemaal blaadjes. Deze blaadjes sprokkelde ik her en der bij elkaar, ik kreeg er zelfs toegestuurd van andere blogsters. Tot zover het blaadjes-verhaal.



Graag zou ik iemand anders blijmaken met deze behangpapierenblaadjes.
Kandidaat? Laat dan een berichtje achter voor 11 april en wie weet komen ze tot bij jou gedwarreld.

Reacties

  1. Ho, Hanne, als jij zo ijverig bent met schoonmaken, ga ik me schuldig voelen ;) dat zou hier dringend ook eens moeten gebeuren! Nu kan ik die behangpapieren blaadjes wel,gebruiken. Mijn dochter heeft zo een behangboom in haar kamer. Wat extra blaadjes mag altijd :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oooh leuk, ik zou dit wel kunnen gebruiken in de klas. Ik heb namelijk een vogeltjesklas en had graag voor het laatste trimester een lenteboom met vogeltjes aan mijn deur gehangen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh, zo mooi!! Ik wou me eerst kandidaat stellen, maar ik heb geen concreet idee wat ik er mee zou doen... eerder van misschien ooit wel eens... en als ik dan de twee reacties hierboven lees, vind ik dat ze beter kunnen terechtkomen bij Marie-Paule of Sofie die wel weten wat ze ermee zouden doen :D

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Toch mooi, die blaadjes! Ik verwijderde vorige zomer de behangboom met blaadjes uit Nora's kamer, ik krijg nu bijna heimwee :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pud...

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Marcia

 Terwijl mijn kinderen de voorbije jaren groeiden, deden mijn stoffen dat niet. Enter langgekoesterde lappen, die intussen grandioos te klein zijn om kledingstukken uit te fabriceren. Neem daarbij nog dat de dames een eigen mening hebben over kledij en er al eens geroloogd wordt als ik iets tevoorschijn tover, ... u begrijpt dat het naaien voor de pubers op een laag pitje staat. Toch trok ik onlangs mijn stoute schoenen aan en trok een knuffelzacht pelsje uit de voorraad. Ik daagde mezelf uit om uit de70cm stof een FibremoodMarcia te maken, zonder medeweten van de dochter. Welke koukleum zou er kunnen weerstaan aan een superaaibaar mouwloos vestje, om op kille avonden bij aan te trekken? Alles verliep volgens plan (als je niet meetelt dat mijn huis, na het knippen van de stof, eruitzag alsof er een konijn gestroopt werd). Het voeren van het vestje zorgde voor wat hersengekraak, maar verliep zonder het gebruik van mijn tornmes. Applaus voor mezelf.  De eerste sneakpeek leverde ...