Doorgaan naar hoofdcontent

Foliis

Er is een nieuw patroon geboren. Uit de creatieve geest van Anne van Sofilantjes. Nog nooit van gehoord? Een gat in uw cultuur. Laat me kort samenvatten: Sofilantjes staat voor hedendaagse patronen met een vrolijke twist, patronen voor jongens, meisjes en volwassenen, steeds begeleid door een prachtige stap-voor-stap-handleiding.
Deze keer ontwierp Anne de Foliis, een patroon voor een jurk of een lange of korte jacket. Ideaal voor dit seizoen.
Ik koos ervoor om een jurk te maken. Ella was een gewillig slachtoffer. Zij is, nog meer dan ik, fan van Sofilantjes-patronen.
 
 
Bovenstaande foto was de jurk in de testfase, dus zonder zoom aan de onderkant. Ik bleek iets te haastig geknipt te hebben en het achterpand was wel 4cm korter dan de voorkant.
Niets dat niet kan opgelost worden, met dank aan mijn tornmesje. Ik plaatse een strook sweaterstof tussen het rugpand en het rokdeel en klaar!
 

 
De kap zit standaard in het patroon, de zakdelen zijn een optie, maar maken het jurkje net iets mooier met een kleine moeite.
 


 
 

 
Ik zette het kleed bijna volledig met de overlock in elkaar. Piece of cake!
 
Voor snelle beslissers geeft Sofilantjes nog tot woensdagmiddag korting bij aankoop van het nieuwe patroon. Allen hierheen!
 






 
Patroon: Foliis van Sofilantjes
Stof: Megan blue Fabrics gekocht in De Stoffenstraat 
         Groene sweaterstof gewonnen tijdens de 'Meet the Sewer'-bijeenkomst,
          geschonken door Stof op Zolder

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo