Doorgaan naar hoofdcontent

De 10 van 2016!

Naar jaarlijkse gewoonte wil ik jullie mee laten genieten van momenten die ervoor zorgden dat 2016 voor mij een mooi jaar werd.



Deze foto werd genomen op de laatste avond van onze reis naar Bretagne afgelopen zomer. Mijn twee bloedjes en een geweldig mooie locatie, meer moet dat niet zijn.



Ergens in het voorjaar kwam deze cutie bij ons wonen. 
Intussen is hij uitgegroeid tot een wolf, maar dan wel eentje met puppy-oogjes. 
Ondanks dat een hond heel wat werk met zich meebrengt (lees kapotgebeten buitenkraantje, uiteengehaalde houtstapel, hier en daar een gat in de gazon), weegt dat niet op tegen zijn onvoorwaardelijke liefde.



Nogmaals een foto van mijn twee dames, hier in een spontane omhelzing. Opdracht was: doe eens lief, en dan krijg je zoiets. 




Deze twee foto's horen samen, ik kon niet kiezen. Noor en Ella mochten in opdracht gaan poseren. Voor mij zijn niet alleen de foto's speciaal (ze geven precies het karakter van mijn dochters weer), ook de band die we kregen met de fotografe en haar gezin, zijn uniek.
Vorig jaar leerden we elkaar kennen en intussen zijn we zo thuis aan elkaar, niet in woorden te vatten.
Er werden al heel wat plannen gesmeed voor 2017, wordt zeker vervolgd.



Nogmaals een foto van mijn dames. Hier zitten ze te wachten tot het hun beurt is om ten tonele te verschijnen tijdens Kerstmagie, een wandelvoorstelling in het kasteel De Merode te Westerlo. Ze kregen de kans om mee te doen als prinsessen en mochten voor duizenden mensen een lied zingen. Een meisjesdroom die uitkwam, met een fiere mama als gevolg.



Onze vakantie in Bretagne was een rustpunt in een druk jaar. Tien dagen waar we als gezin enkel en alleen aandacht hadden voor elkaar, waar we veel wandelden langs prachtige rotskusten, waar we veel luisterden naar elkaar en waar we vooral veel plezier maakten.


Vorige foto's hadden voornamelijk te maken met mijn huishouden, maar er waren ook enkele hoera-momentjes voor mezelf.  Niet dat ik een bucketlist heb, maar moest het toch zijn, kan ik alvast drie dingen doorstrepen.


Een weekendje weg met gelijkgezinden, zonder stress en afleidende factoren, dat wou ik wel eens doen. Ik ben niet zo sociaal, gelukkig kreeg ik een duwtje van Elke en vertrokken we in februari op weekend. Een toffe bende, die regelmatig leuke bijeenkomsten plant (waarvoor mijn agenda dikwijls te klein is, sorry daarvoor) Binnenkort is het weer zo ver, ik kijk er enorm naar uit!



Al van in mijn puberjaren droom ik van een tattoo. 
Een paar maanden geleden vatte ik de koe bij de horens en nu is mijn lichaam een plaatje rijker. 
Niks midlife, niks onbezonnen, wel doordacht en een verrijking voor mezelf. 
Een plaatje dat niet veel mensen irl te zien gaan krijgen, maar wel iets waar ik enorm trots op ben. 
Duizend maar bedankt, Tijs en Eli.




Muziek is en blijft een deel van mijn leven. Ik droomde ervan om ooit eens op een groot podium te staan. En dit jaar kwam die droom uit. We speelden op Gitannekesfoor, niet alleen een thuismatch (ik reed met de fiets tot daar), ook een droom van een festival. En de droom ging verder. Deze foto toont het mooiste podium waar we speelden, dat van Caravan Disco. Ik hoop in 2017 nog meer van die mooie plekjes te mogen ontdekken.




Ik hoop dat jullie ook konden genieten van mooie momenten, en wens jullie in 2017 minstens het dubbele ervan!




Reacties

  1. Oh waauw Hanne! Hartjes voor de tattoo, Ć©n voor de gitannekeservaring (ik heb nog steeds spijt dat ik dat miste). Mijn mond valt ook open hoe die fotografe de karakters van jouw dochters in een foto wist te vatten. Zo ontzettend raak zeg!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En voor 2017 evenveel onvergetelijke ervaringen bedekt met een laagje geluk!

      Verwijderen
  2. Hoe tof is dit toch he, zo een jaar in 10 foto's. Echt geweldig om zo ook bij jou 'achter de schermen' te kunnen kijken. F vertelde me dat je een tattoo nam, ik wacht nog op de mijne, blij dat ik hem nu zie!
    Gelukkig nieuwjaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Waaw zag er inderdaad een ferm jaar uit, meer van dat dit jaar

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Supermooi, die rotskusten. Ik vind de stijl van je tattoo echt heel mooi, knap! En wat een lieve hond. Een bijzonder jaar is het absoluut geweest, zo te zien :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo