Doorgaan naar hoofdcontent

Foras Dress

Sofilantjes deed het weer, ze lanceerde een prachtpatroon. Ik was één van de gelukkigen die mocht testen. Eigenlijk is de jongste dochter de gelukkige, want zij is weer een mooie jurk rijker.
Foras heeft een prachtig detail in het zijpaneel, ideaal om te colorblocken. Twee rok-opties en drie mouwvariaties zorgen ervoor dat de jurk het hele jaar een topper zal zijn.

Ik koos niet voor colorblock, maar maakte wel gebruik van het detailstuk. Opgroeiende jeugd schuwt fleurige kleuren, dus bestelde ik bij https://mondepot.be een soberder tricotje en ging aan de slag. Het patroon is, naar goede gewoonte, supergoed uitgelegd en vrij snel klaar. Ik weet al welk het meest gedragen kledingsstuk van deze zomer zal zijn!

Wegens het slechte weer van de afgelopen weken, en nog een groeispurtje in het vooruitzicht, maakte ik de jurk iets te lang, in de hoop dat Ella deze de hele zomer door kan dragen.









Ook interesse in het patroon? Tot zondag 25 maart, 22u kan je het kopen aan een voordeelprijsje.
Patroon: Foras Dress van Sofilantjes
Stof: Cream stripe Jersey van No Addes Sugar bij Mondepot


Oja, die foto op de laatste foto, dat ben ikzelf als kind! Zien jullie gelijkenissen met de dochter?

Reacties

  1. Zo tof, met die streepjes! Schoon model ook voor haar. Tof om het op een groter meisje te zien. Ben precies wel fan van deze 😉

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben fan van streepjes en wat je hebt gedaan met die streepjes vind ik super!! Heel tof!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi! Staat ze beeldig mee. En idd een evenbeeld van de jonge Hanne :)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, één intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn überschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo