Doorgaan naar hoofdcontent

Logeertas!

Een logeertas, dat stond er op haar Sint-lijstje. Er wonen hier enkel nog non-believers in huis, dus ik kon mijn gangen gaan. Het stofje werd door haar gekozen, voor de rest zorgde ik.

Ik hoefde niet zo lang na te denken over het patroon. Begin vorig jaar maakte ik een tas voor mezelf. Eéntje die regelmatig mee op pad mag. Groot en comfortabel, een handig ritsje vooraan, zodat kleine spulletjes niet verloren gaan, twee grote handvaten, net wat een logeertas nodig heeft.

Vergeef me de gekreukte foto's, de tas is inmiddels pubergewijs in gebruik!



Nog even wat goed nieuws: het patroon is inmiddels gratis te verkrijgen op de blog van Sabrina.


Patroon: Ethan Bag
Stofjes: Kwantum

Stof 2018: 23 in, 53 uit
Labels:

Reacties

  1. Just Delphine16 december 2018 om 20:52

    Echt een vrolijke tas

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Camomille18 december 2018 om 10:04

    Supermooi!! Ik klikte ineens door naar de oorspronkelijke site, maar helaas is het patroon daar niet meer te krijgen? Zou jij hem willen delen?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hanne18 december 2018 om 23:08

      Als ik doorklik, kom ik op de tutorial terecht, en daar staat piekfijn in beschreven hoe je de tas maakt, bij jou niet? Het patroon is er niet bij, dat teken je zelf.

      Verwijderen
  3. Babs18 december 2018 om 14:17

    Een prachtige tas :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. So Popo Sew19 december 2018 om 19:26

    Wat is die mooi! Ziet er ook heel praktisch uit.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. lunatiek20 december 2018 om 08:53

    Wow, mooi zeg!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. woohoobydavina20 december 2018 om 09:11

    Oh leuk! Ik dacht dat het een Wiske zou zijn :)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pud...
313 reacties
Meer lezen

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, één intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn überschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!
25 reacties
Meer lezen

Marcia

 Terwijl mijn kinderen de voorbije jaren groeiden, deden mijn stoffen dat niet. Enter langgekoesterde lappen, die intussen grandioos te klein zijn om kledingstukken uit te fabriceren. Neem daarbij nog dat de dames een eigen mening hebben over kledij en er al eens geroloogd wordt als ik iets tevoorschijn tover, ... u begrijpt dat het naaien voor de pubers op een laag pitje staat. Toch trok ik onlangs mijn stoute schoenen aan en trok een knuffelzacht pelsje uit de voorraad. Ik daagde mezelf uit om uit de70cm stof een FibremoodMarcia te maken, zonder medeweten van de dochter. Welke koukleum zou er kunnen weerstaan aan een superaaibaar mouwloos vestje, om op kille avonden bij aan te trekken? Alles verliep volgens plan (als je niet meetelt dat mijn huis, na het knippen van de stof, eruitzag alsof er een konijn gestroopt werd). Het voeren van het vestje zorgde voor wat hersengekraak, maar verliep zonder het gebruik van mijn tornmes. Applaus voor mezelf.  De eerste sneakpeek leverde ...
1 reactie
Meer lezen