2020

En ineens was 2021 daar. Sneller dan verwacht, ondanks de traagheid in 2020. 

Een overzicht 'de 10 van 2020' volgt achteraan deze post. Er is niet veel bewijsmateriaal. Maar neem aan dat 2020 vooral bestond uit tijd, ruimte en rust. 

Wat ik hier eerst wou meedelen, is mijn stoffenstand. Iets waar ik toch wel een klein beetje fier op ben. Zoals bij vele naaisters, puilde de stoffenkast hier werkelijk uit. Dus sinds 3 jaar verschijnt er onder elk blogpostje een extra regeltje. 2020 was geen topjaar. Ik kocht 45 stofjes aan, en verbruikte er 78, wat op zich wel een mooi resultaat is, maar wacht even. Onlangs haalde ik de stoffenkast leeg, plooide alles netjes op en installeerde het op de strijkplank. En weten jullie wat? Alles geraakte er netjes op, er viel niks af. Dus op die drie jaar tijd, maakte ik heel wat plaats vrij. Ik raadpleegde mijn archieven. Om het in cijfertjes uit te drukken: er werden in totaal 130 stofjes gekocht, en 249 verbruikt. 249 mannekes! Daar mag ik toch wel fier op zijn hé! 

Als ik dan nog eens terugkijk op afgelopen jaar, rolde er vooral voor mezelf vanalles onder het machien vandaan. Fibremood blijft mijn favoriete magazine. En Bel'etoile de liefste patronenmaakster van het hele land! 

Voor volgend jaar stel ik geen nieuwe voornemens op. Ik ga gewoon verderdoen zoals ik bezig ben, zonder veel verplichtingen. De stoffenvoorraad opwerken zal de grootste uitdaging zijn, zoveel heeft de kast niet meer te bieden. De meeste creatieve uitspattingen kan je terugvinden op IG, af en toe vergezeld van een uitgebreider verhaaltje hier. 

Naar mijn jaaroverzicht dan maar!

Samen met enkele andere vrijwilligers ging ik helpen tijdens de paddenoverzet, met als doel ze veilig te laten oversteken en een telling te doen van de soorten hier in het bos. Ik moest enkele grenzen over vooraleer ik zelf een pad, kikker of salamander durfde aan te raken, maar intussen hebben de beestjes geen geheimen meer voor mij. Dit jaar werden er tunnels voorzien op enkele drukke oversteekplaatsen, benieuwd of de beestjes deze ook gaan gebruiken.

 

Onze ruime omgeving werd verkend. En mannekes, het Merodegebied heeft zoveel schone plekjes te bieden. Op stapafstand van ons huis. We zijn met ons gat in de boter gevallen.

 

My crew, een beetje zottigheid is ons niet vreemd. Wandelingen werden meestal vergezeld van opdrachten.  Hier beelden ze een coverfoto van een metalband uit.

 

De eerste coronagolf kwam hard binnen. Weinig voorbereid, angst voor het onbekende, protocollen die bijna dagelijks bijgeschaafd werden, ik moet zeggen dat het voor mij een heel heftige periode was. Deze foto (jaja, dat is mijn rug) kreeg ik kado van een nichtje, en samen met vele kleine duwtjes in de rug, geraakten we erdoor. Intussen zijn we geroutineerd en hebben we weer vooruitzichten. Laat het vaccin maar komen!

 

Tijdens de lockdown kreeg onze leefruimte een make-over. Van nieuwe parket, wandkast, verf, behang, tot nieuwe zetel. Bloed, zweet, tranen en gevloek, maar het was het waard. Misschien ooit meer daarover.

 

We bleven niet bij de pakken zitten tijdens de lockdown en besloten te zorgen voor kleine gelukjes. Het rusthuis kreeg elke maand verjaardagsslingers, we maakten stoeptekeningen bij buren, stuurden (online) verjaardagskaartjes, bakten koeken en deelden die uit aan kennissen, ... Bezigheden in rustige momenten en de glimlach van de mensen maakten ons blij.

 

De dochter veranderde van school. Sinds september zit ze in Turnhout op internaat, wat voor ieder van ons een hele aanpassing was. Intussen krijgt ze week om week online les. En dan zie ik de gekste taferelen passeren.

 

Papa ging op pensioen, maar zijn koksvest wordt nog bijna dagelijks gebruikt. En gelukkig mogen wij mee smullen van zijn creaties. Zijn bokkepootjes zijn mijn favorietjes.

 

Onze knuffelcontacten vormen samen een gezin. Deze zomer trokken we er regelmatig samen op uit. Allemaal voor herhaling vatbaar, buiten de befaamde kanotocht, waarbij we als verzopen kippen, verdronken rugzakken en een weggespoelde lens nog 9 km te voet moesten afleggen.

 

Ondanks het gekke jaar deden we ons best alles zo positief mogelijk aan te pakken. Niet dat er geen moeilijke momenten waren, maar de rust, tijd en ruimte deden ons deugd.  

Hoe was jullie 2020?