Jawel, wij ondergingen vorig weekend de ultieme relatie-test. Dan heb ik het niet over een wild weekend op Temptation Eiland, neen, ik heb het over een Pax-kast uit het gamma van de grote geel-blauwe Zweedse meubelgigant.
Terwijl ik in een bevlieging onze slaapkamer leeghaalde, de muren een nieuw kleurtje gaf en een streepje behang tegen de muren plakte, rijpte het plan om ook een nieuwe kast te voorzien. Een nieuw bed was voorzien, maar bij de kast, die niet meer bij de kamer zou passen, had ik niet stilgestaan.
Nu moet je weten dat in ons huis nog geen enkele kamer afgewerkt is. Ons meubelwaar bestaat uit oude, tweedehandse, soms echt aan vervanging-toe-zijnde dingen. En regelmatig krijg ik de kriebels en verhuist er al eens iets van plaats.
Na wat puzzel-, denk- en rekenwerk besloot ik de Pax-kast van de dochters in onze kamer te placeren. Zo gezegd, zo gedaan. Er werd wat volk opgetrommeld om mee kasten te verhuizen voordat manlief weer thuiswas. En ik was content.
Of toch bijna content. Kleine meisjes hebben niet zoveel kleedjes, dus voor hun was de kast ruim genoeg. Voor ons, daarentegen, ontbraken er nog een aantal lades, mandjes, planken, ... Op naar Ikea dus.
Met een volle koffer kwamen we thuis aan. Terwijl de dochters hun zondagnamiddag elders doorbrachten, gingen wij aan het klussen. Vijsjes sorteren, plannetjes volgen, af en toe eens iets terug uit elkaar halen, ... We hebben het overleefd. Maar het blijft toch altijd spannend.
Nu ben ik echt content. Deze week probeer ik nog voor de afwerking van de kamer te zorgen, en dan kan ik beginnen dromen over de volgende plaats die ik wil inrichten.
Terwijl ik in een bevlieging onze slaapkamer leeghaalde, de muren een nieuw kleurtje gaf en een streepje behang tegen de muren plakte, rijpte het plan om ook een nieuwe kast te voorzien. Een nieuw bed was voorzien, maar bij de kast, die niet meer bij de kamer zou passen, had ik niet stilgestaan.
Nu moet je weten dat in ons huis nog geen enkele kamer afgewerkt is. Ons meubelwaar bestaat uit oude, tweedehandse, soms echt aan vervanging-toe-zijnde dingen. En regelmatig krijg ik de kriebels en verhuist er al eens iets van plaats.
Na wat puzzel-, denk- en rekenwerk besloot ik de Pax-kast van de dochters in onze kamer te placeren. Zo gezegd, zo gedaan. Er werd wat volk opgetrommeld om mee kasten te verhuizen voordat manlief weer thuiswas. En ik was content.
Of toch bijna content. Kleine meisjes hebben niet zoveel kleedjes, dus voor hun was de kast ruim genoeg. Voor ons, daarentegen, ontbraken er nog een aantal lades, mandjes, planken, ... Op naar Ikea dus.
Met een volle koffer kwamen we thuis aan. Terwijl de dochters hun zondagnamiddag elders doorbrachten, gingen wij aan het klussen. Vijsjes sorteren, plannetjes volgen, af en toe eens iets terug uit elkaar halen, ... We hebben het overleefd. Maar het blijft toch altijd spannend.
Nu ben ik echt content. Deze week probeer ik nog voor de afwerking van de kamer te zorgen, en dan kan ik beginnen dromen over de volgende plaats die ik wil inrichten.
Haha, ik snap dat volledig, een uitdaging is het, ikea als koppel doen :)
BeantwoordenVerwijderenHaha, ik zal wel gek zijn maar ik doe dat graag, Ikea-dingen in elkaar zetten. Ik doe het wel alleen. Vrees dat het anders ook niet altijd goed zou aflopen ;)
BeantwoordenVerwijderenLol, ikea als koppel doen, tot daar aan toe, ikea als koppel in elkaar zetten, daar komt miserie van. Bij ons denkt de man steeds dat hij het wel kan zonder plannetje. NOT!
BeantwoordenVerwijderen