Vandaag vierden we feest. Geen groot feest, eerder een kleintje. Het kortste feestje dat ik ooit heb meegemaakt. Welgeteld drie minuten feest.
Vandaag werd Arno 11 jaar oud.
Toen hij iets meer dan tien jaar geleden hier aankwam, was het meteen liefde op het eerste gezicht. Intussen is hij al wat grijzer, niet meer van de snelste, maar hij is nog steeds mijn dikste vriend.
Arno weet goed genoeg dat hij bij ons een tweede kans gekregen heeft, dat hij tien jaar geleden gered werd van het asiel, en dat hij bij ons steeds mocht doen wat hij graag doet, namelijk eten, wandelen en slapen.
Soit, feest vandaag.
Dat verdient een kroon,
(let niet op de 'neen,mama, ik moet geen pipi doen'-pose van de jongste dochter)
een liedje,
en lekker eten.
Drie minuten dus, toen was het liedje gedaan en het eten op.
Hoera, Arno!
Hier zijn de hondenfeestjes ook de kortste feestjes. Ik vind 3 minuten al lang!! Hij schrokt zijn lekker eten naar binnen, en een kroon kan hij niet "verdragen".
BeantwoordenVerwijderenZus 1
:-)
BeantwoordenVerwijderenhaha! hoera voro Arno! Wat een lieverd ziet dat er uit! En woow, krijgt die echt kroketten ofwa??
BeantwoordenVerwijderenhieperdepiep voor 'den Arno'!!!
BeantwoordenVerwijderenWat kroketten? De chancaard!
BeantwoordenVerwijderenmmmm, jammie, kroketten, die zal blij geweest zijn!
BeantwoordenVerwijderenOnze hond wordt binnenkort 1 jaar, mijn dochter is van plan om een vleestaart te maken. Ben benieuwd (ze is vegetariër)!
BeantwoordenVerwijderenZijn dat verse kroketten? In ieder geval: hoera voor den hond!
BeantwoordenVerwijderenEen waar feestmaal voor den Arno. Proficiat rakker!
BeantwoordenVerwijderen