Doorgaan naar hoofdcontent

brueram

Ik mocht weer eens iets testen. 


Annemieke van Sofilantjes had een nieuw patroontje klaar, de Brueram top/dress. 
Enthousiast gaf ik me op. En heel enthousiast kreeg ik weer te maken met deadline-stress.

Deze keer kwam ik even uit mijn comfort-zone. Smocken was iets wat ik nog nooit deed.
Dat kan ik nu dus ook van mijn lijstje schrappen.

 

De brueram-dress dus. Er zijn drie opties: een top, een jurkje of een maxi-jurk.
Ik ging voor een jurkje, zocht een passende stof in mijn stapel en kwam tot de vaststelling dat de lap die ik voor ogen had, net iets te kort was. 
Daarom: iets minder frons in het rokgedeelte en een witte boord om de lengte aan te passen. 


 Geslaagd? Zeker wel. Voor herhaling vatbaar: ook zeker wel, dochter 
 deed al een bestelling.

Model van dienst weigerde, dus werd zus opgetrommeld, die enkel op de foto wou met meneer Konijn en zelfgekozen poses. Daar zal u het dan mee moeten stellen.



Stof: uit de kast geplukt

Labels

Labels:

Reacties

  1. Mumendemiekes23 mei 2015 om 23:10

    Best wel een leuke jurk ... Misschien alleen nog wat inkorten ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hanne23 mei 2015 om 23:27

      De jurk is voor de zus bedoeld, voor haar past ze beter.

      Verwijderen
  2. Gold Deeds Clothing6 oktober 2016 om 15:12

    Good day! I could have sworn I’ve been to your blog before but after going through some of the posts I realized it’s new to me.

    Regardless, I’m definitely pleased I found it and I’ll be book-marking it and checking back frequently!
    Gold Deeds Clothing

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pud...
327 reacties
Meer lezen

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, één intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn überschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!
30 reacties
Meer lezen

Marcia

 Terwijl mijn kinderen de voorbije jaren groeiden, deden mijn stoffen dat niet. Enter langgekoesterde lappen, die intussen grandioos te klein zijn om kledingstukken uit te fabriceren. Neem daarbij nog dat de dames een eigen mening hebben over kledij en er al eens geroloogd wordt als ik iets tevoorschijn tover, ... u begrijpt dat het naaien voor de pubers op een laag pitje staat. Toch trok ik onlangs mijn stoute schoenen aan en trok een knuffelzacht pelsje uit de voorraad. Ik daagde mezelf uit om uit de70cm stof een FibremoodMarcia te maken, zonder medeweten van de dochter. Welke koukleum zou er kunnen weerstaan aan een superaaibaar mouwloos vestje, om op kille avonden bij aan te trekken? Alles verliep volgens plan (als je niet meetelt dat mijn huis, na het knippen van de stof, eruitzag alsof er een konijn gestroopt werd). Het voeren van het vestje zorgde voor wat hersengekraak, maar verliep zonder het gebruik van mijn tornmes. Applaus voor mezelf.  De eerste sneakpeek leverde ...
2 reacties
Meer lezen