Piece of cake?

Onlangs stak er een dikke envelop in de brievenbus. 

Ik mocht de Herta taart- en cakedegen testen.

Leuk, leuk, leuk. 

Ik eet graag, ik bak graag en dit alles nog liever als ik er niet teveel werk aan heb.

In de winkel wachtte er een hele collectie op mij:

Bladerdeeg, kruimeldeeg, zanddeeg, allemaal opgerold op een velletje.

De vloeibare cakedegen deden me al watertanden.

Het waren uiteindelijk de zanddeeg en de marmercake die in mijn karretje belandden.

De eerste rabarber in onze tuin werd gekortwiekt en verdween in de taart. 

Supermakkelijk: rabarber even laten koken tot moes, deeg in de taartvorm, moes erbij en in de oven. 

Het zag er niet alleen veelbelovend uit, de taart werd even snel dan dat ze gemaakt was verorberd.

Enthousiast begon ik diezelfde avond aan de cake. 

Gewoon het deeg in de vorm doen, leek me net iets te simpel.

Ik toverde rode besjes tevoorschijn en mengde die onder het beslag.

Watertandend wachtte ik tot de voorgeschreven baktijd voorbij was. 

Mijn geduld werd ernstig op de proef gesteld, want het duurde een beetje langer voor de cake klaar was.

Jammer genoeg viel het resultaat erg tegen.

 De cake bleek na 20 minuten extra baktijd nog steeds niet helemaal gaar.

Straks volgt er een herkansing, deze keer zonder besjes.

Met hopelijk wel een lekker resultaat!