Doorgaan naar hoofdcontent

Lou Box Dress

Voor mezelf naaien, het blijft iets moeilijk. Haat-liefdeverhouding met mijn lichaam, je weet wel. Toch laat ik mezelf af en toe verleiden, met wisselend succes (en je begrijpt wel dat de mislukkingen hier niet altijd tentoon gesteld worden.)

Onlangs zag ik een testersoproep van Beth van de blog sewdiy.com, een blog die ik niet kende, maar waar ik intussen al een paar keer ging snuisteren.  De testperiode liep vlak voor de feestdagen, dus ik zag er meteen mijn ideale kerstjurk in.

Beth ontwierp een variant op de Lou Box Top, de Lou Box Dress, een jurk met twee variaties. Ik koos voor het oversized model, makkelijk om mijn moeilijk lijf in weg te steken.
Het patroon zit makkelijk in elkaar, ideaal voor beginners, en ook perfect voor luie naaisters zoals ik.
De maattabel gaat van XXS tot XXL en de jurk kan perfect in rekbare en niet rekbare stoffen gemaakt worden. De jurk is achteraan iets langer dan vooraan, wat voor een fijn accent zorgt.

Het maken van een jurk voor mezelf is dan al moeilijk, het nemen van foto's is nog een ander paar mouwen. Poseren is niet mijn beste vak. En een fotograaf vinden ook niet.
Deze jurk werd vrij last-minute gemaakt, dus moest ook last-minute op de foto.
Foto's werden genomen door manlief. Het was ook de moment om mijn verjaardagskado (een heuse lampenset en doek) uit te testen. Vergeef me als er soms wat veel of weinig doek te zien is. De foto's zijn verre van perfect, gelukkig is de jurk dat wel!












Stof: De Stoffenstraat
Patroon: Lou Box Dress

Reacties

  1. De kleur staat je superleuk! En poseren, vertel mij wat šŸ˜‰
    Wel een cool verjaardagscadeau, dat zou hier ook op de lijst mogen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oooh wat een mooie kleur bij jou! Je staat super in je feestjurk

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat wordt zeker en vast een blijvertje!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh, ik snap je maar al te goed; dat poseren gaat mij ook niet af, godsgruwelijk vind ik dat! Naaien voor mezelf - schaterlach, en mijn moeilijke lijf - dat gaat me alsmaar beter af, ik vind het ook fijn als kleding me past en met winkelgerief is dat niet zo.
    Proficiat met je verjaardagscadeau, ik heb zo een vermoeden dat we dat nog wel vaker zullen zien passeren ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Een topper! Mooie kleur ook. En dat lijkt me een zalig patroontje.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mooie jurk en dat ziet er een zalig stofje uit!! De kleur staat je in elk geval erg goed!

    Ik vind het ook verschrikkelijk om te poseren, toch weer iedere keer mezelf een beetje pushen... al merk ik wel dat het me beter afgaat als degene die foto's trekt me op mijn gemak kan stellen door mijn aandacht af te leiden door of me aan't lachen brengt...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pud...

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Marcia

 Terwijl mijn kinderen de voorbije jaren groeiden, deden mijn stoffen dat niet. Enter langgekoesterde lappen, die intussen grandioos te klein zijn om kledingstukken uit te fabriceren. Neem daarbij nog dat de dames een eigen mening hebben over kledij en er al eens geroloogd wordt als ik iets tevoorschijn tover, ... u begrijpt dat het naaien voor de pubers op een laag pitje staat. Toch trok ik onlangs mijn stoute schoenen aan en trok een knuffelzacht pelsje uit de voorraad. Ik daagde mezelf uit om uit de70cm stof een FibremoodMarcia te maken, zonder medeweten van de dochter. Welke koukleum zou er kunnen weerstaan aan een superaaibaar mouwloos vestje, om op kille avonden bij aan te trekken? Alles verliep volgens plan (als je niet meetelt dat mijn huis, na het knippen van de stof, eruitzag alsof er een konijn gestroopt werd). Het voeren van het vestje zorgde voor wat hersengekraak, maar verliep zonder het gebruik van mijn tornmes. Applaus voor mezelf.  De eerste sneakpeek leverde ...