Ondanks dat de dochter nog een passende winterjas had, besloot ik ergens in november toch om een nieuw exemplaar te voorzien. Na wat surfen op het internet en hooien in mijn stoffenvoorraad, viel mijn oog op de Moiano van Straightgrain. Het patroon werd netjes overgetekend, stof en voering geknipt, fournituren gekocht ... en toen viel ik stil. Een naaidipje, uitstelgedrag, ... er bestaan veel termen voor dit soort luiaardij.
Twee weken geleden viste ik het pakketje (ja, geloof het of niet, ik stop patroon en alle benodigheden netjes in een zakje) vanonder mijn naaitafel en begon. Met een klein hartje, want ik had geen flauw idee welke maat ik had overgetekend en of dit daadwerkelijk nog zou passen.
Al kan ik dan wel in mijn twee pollekes klappen. Ik maakte een 11-12 jaar voor mijn tienjarige in huis. Een Moiano met groeimarge dus.
Ik maakte de versie met steekzakjes, rits en kraag, en koos ervoor om een afritsbare kap en mouwboordjes met duimgaten toe te voegen. Lang leve alle blogsters die hiervoor duidelijke werkbeschrijvingen online zwierden.
Het oorspronkelijke patroon werd 10cm verlengd, wat achteraf bekeken misschien onnodig was geweest. Hopelijk lost die groeispurt dat op.
Bij het bekijken van de foto's viel me meteen op dat het ene mouwboordje langer lijkt dat het andere. Dat is dus schijn en komt omdat de mouwen te lang zijn. Ook bleek ik overijverig met de klitteband om het ritsflapje dicht te houden, een paar stukjes zijn meer dan voldoende.
Deze jas gaat dus een paar seizoenen de kast en gaat hopelijk volgend jaar als gegoten zitten.
Mantelstof: Stoffenverkoop Geel
Voering: restjesbak De Stoffenstraat
Fournituren: Het Stoffenwinkeltje Westerlo
Stof 2018: 0 in, 5 uit
Twee weken geleden viste ik het pakketje (ja, geloof het of niet, ik stop patroon en alle benodigheden netjes in een zakje) vanonder mijn naaitafel en begon. Met een klein hartje, want ik had geen flauw idee welke maat ik had overgetekend en of dit daadwerkelijk nog zou passen.
Al kan ik dan wel in mijn twee pollekes klappen. Ik maakte een 11-12 jaar voor mijn tienjarige in huis. Een Moiano met groeimarge dus.
Ik maakte de versie met steekzakjes, rits en kraag, en koos ervoor om een afritsbare kap en mouwboordjes met duimgaten toe te voegen. Lang leve alle blogsters die hiervoor duidelijke werkbeschrijvingen online zwierden.
Het oorspronkelijke patroon werd 10cm verlengd, wat achteraf bekeken misschien onnodig was geweest. Hopelijk lost die groeispurt dat op.
Bij het bekijken van de foto's viel me meteen op dat het ene mouwboordje langer lijkt dat het andere. Dat is dus schijn en komt omdat de mouwen te lang zijn. Ook bleek ik overijverig met de klitteband om het ritsflapje dicht te houden, een paar stukjes zijn meer dan voldoende.
Deze jas gaat dus een paar seizoenen de kast en gaat hopelijk volgend jaar als gegoten zitten.
Mantelstof: Stoffenverkoop Geel
Voering: restjesbak De Stoffenstraat
Fournituren: Het Stoffenwinkeltje Westerlo
Stof 2018: 0 in, 5 uit
Een schoontje, en wat een mooie kleur! En die kinderen groeien daar inderdaad in, hebt gij uzelf weer flink wat werk bespaard volgende winter :-)
BeantwoordenVerwijderenVolgende winter kan je lekker lui zijn of es eentje voor jezelf maken. Leuker kleurtjes trouwens
BeantwoordenVerwijderenHij lijkt nog echt wel heel groot, jammer dat ze hem nu nog niet direct kan dragen, maar da's weeral een zorg minder voor volgend jaar :)
BeantwoordenVerwijderenDeze was helemaal aan mijn aandacht ontsnapt ;). Wel kijk, volgend jaar heeft ze alvast zen mooie winterjas <3
BeantwoordenVerwijderen