Doorgaan naar hoofdcontent

Linkparty#5: over wol en tijd!

De nieuwe FibreMood is er. En het is weer een fijne editie. Mijn hoofd zat al vol maakplannen, na het zien van al dit moois, loopt het gewoon over.

Voor de Linkparty mocht ik in avant-première een patroon kiezen en maken. Om mezelf wat uit te dagen, koos ik voor een breiwerk. Ik was enkel vergeten dat dit ietsiepietsie meer werk vraagt dan een naaisel. En dat breien voor mezelf ook wat meer wol vraagt dan breien voor kinderen.
Daarom moet ik jullie een klein beetje teleurstellen, want mijn trui raakte nog niet klaar.

Ik koos weer wol op de zolder bij moederlief en begon ijverig. Tot ik gisteren in tijds- en vooral wolnood raakte. Tijdsnood als in: twee mouwen breien op een dag, waarin je nog moet werken. En wolnood als in: oeps, misschien had ik beter iets grondiger berekend of ik zou toekomen met het aantal bolletjes. Ik begon aan twee mouwen tegelijk te breien, in de hoop zo ver mogelijk uit te komen, en dan tevreden te zijn met de mouwlengte.

 
Een wonder gebeurde. Tijd kreeg ik niet kado, maar in mijn tas, die de voorbije weken overal mee naartoe ging (oja, ik was de moeder die tijdens de vioolles, in de auto, op bezoek, zowat overal zat te breien.), vond ik vanochtend een verstopt bolletje wol. Gedaan met panikeren. Want de mouwen zullen nu wel de voorgeschreven lengte krijgen.



Wat ik jullie al wel kan laten zien, is het motief op het voorpand. Verbazingwekkend dat ik, die enkel rechts en averechts kan breien, dat tevoorschijn toverde.  En dat het mooi gaat zijn, dat zal ik jullie één van de volgende blogpost zeker laten zien.


Reacties

  1. Dat ziet er nu al Keimooi uit! Hol hop, nog ff breien en dan komt dat goed.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank u, ik brei rustig verder (intussen raakte al één mouw af), want ik ben zo blij met hetgeen ik nu al fabriceerde!

      Verwijderen
  2. och zeg, zeker geen fail, dat ziet er vooral heel erg veelbelovend uit.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Maar wauw! Dat jij "enkel recht en averecht" dit kan maken, geeft mij hoop!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben echt geen brei'ster', dus laat je zeker niet afschrikken!

      Verwijderen
  4. ziet er heel goed uit! ik vind hun deadlines voor het breien wel heel kort, ik raakte deze zomer met naald nr 9 net rond dus liet ik deze keer aan mij passeren

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik plande mijn tijd gewoon verkeerd in, intussen is er al een mouw klaar, dus het lag eerder aan mij.

      Verwijderen
  5. Prachtig en zeker geen fail ! Ik breide mezelf een gevoelige schouder en zit nu ingeduffeld in een sjaal om die warm te houden :-D Mij lukte het enkel door die vier dagen herfstvakantie als een bezetene te breien (en daarna ook uiteraard). Vier weken om een trui voor volwassenen te breien blijft aan de korte kant !

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh, nog iets ... Mijn oudste heet ook Ella ! We hebben gewoon dezelfde goede smaak, in breiwol en namen :-D

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pud...

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, één intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn überschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Marcia

 Terwijl mijn kinderen de voorbije jaren groeiden, deden mijn stoffen dat niet. Enter langgekoesterde lappen, die intussen grandioos te klein zijn om kledingstukken uit te fabriceren. Neem daarbij nog dat de dames een eigen mening hebben over kledij en er al eens geroloogd wordt als ik iets tevoorschijn tover, ... u begrijpt dat het naaien voor de pubers op een laag pitje staat. Toch trok ik onlangs mijn stoute schoenen aan en trok een knuffelzacht pelsje uit de voorraad. Ik daagde mezelf uit om uit de70cm stof een FibremoodMarcia te maken, zonder medeweten van de dochter. Welke koukleum zou er kunnen weerstaan aan een superaaibaar mouwloos vestje, om op kille avonden bij aan te trekken? Alles verliep volgens plan (als je niet meetelt dat mijn huis, na het knippen van de stof, eruitzag alsof er een konijn gestroopt werd). Het voeren van het vestje zorgde voor wat hersengekraak, maar verliep zonder het gebruik van mijn tornmes. Applaus voor mezelf.  De eerste sneakpeek leverde ...