Doorgaan naar hoofdcontent

Birkenstock rules!

Jawel, al jaren zweer ik, weer of geen weer, bij Birkenstocks. Iedereen kent ze wel. Je hebt ze intussen in alle kleuren en modellen, voor ieder wat wils.
Vorig jaar probeerde ik een goedkopere variant, maar ik heb moeten toegeven dat ze hun geld waard zijn, die echte Birkenstocks.
Op een van mijn vorige posts kon je al zien welk model ik verkies (bekijk de foto van mezelf maar eens goed). Jawel, de Gizeh.  En nu loop ik zo rond, met een witte streep over mijn voet. En als ik wit zeg, bedoel ik ook wit. Tot over enkele weken waren mijn benen net melkflessen, nu is het wit er al wat af, maar bruin kan ik ze nog steeds niet noemen. Het kleurcontrast is vooral interessant als je leuke pumps aanhebt onder een geklede broek. Ik werd er al een aantal keer over aangesproken.
Gelukkig ben ik allergisch voor 'bruin uit een potteke', anders had ik garantie al ne keer staan klungelen in de badkamer.
Vorige week nam ik met pijn in het hart afscheid van mijn oude, vertrouwde schoeisel. En er werden nieuwe aangeschaft. Na lang twijfelen, en vooral luisteren naar het oordeel van de oudste dochter, koos ik voor een ander modelleke, de mayari en wel in de kleur blue lack.
Zo content als een klein kind trok ik voorbije weekend met mijn nieuwe teenslippers naar de zee.
We genoten van een stralend zonneke, wandelden, fietsten, zochten schelpjes, kortom we deden alle dingen die de gemiddelde toerist aan zee doet.
Maar wat bleek? Mijn hele kleerkast bestaat uit rode, gele, groene broeken, rokjes, kleedjes en topjes. Er zit niks, maar dan ook niks blauw in mijn garderobe. Gelukkig valt dat op den dijk zo niet op. Spijtig genoeg zitten we nu terug thuis. Intussen ben ik al de hele voormiddag aan't verzinnen: nieuwe kleren of nieuwe schoenen?
Soit, mijn Birkenstocks zitten gemakkelijk, ik had geen last van zand tussen mijn tenen, mijn voeten hebben geen seconde pijn gedaan en bovenal, de witte streep is rood geworden. Wat wil een mens nog meer?

Reacties

  1. Amai nog ni, heb die van mij al 5 jaar en zitten nog even zalig als de eerste dag, gewoon zalig om heel de dag op te werken, ik heb hetzelfde model maar dan in een goudbruinige tint, die wel overal bij gaat :-)
    vooral op deze site gaan kijken en zien dat het kwijl niet uit je mond loopt ;-) http://www.footshopping.com/

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een verslaving is het,zelfs mijn dochter van 7 heeft hier al 3 paar staan.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ooh, maar ik lijd aan dezelfde verslaving! en ook de goedkope modelletjes scoren bij mij!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik draag ook ALTIJD Birckenstocks in de zomer, weer of geen weer :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo